Ο μύθος του Πολυτεχνείου και η κεφάλα του Σβορώνου

Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός Βλέπουμε κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, μικρούς και μεγάλους, «δεξιούς» (ψοφοδεξιούς) κι αριστερούς, πολίτες και πολιτικούς (πολιτικάντηδες), να καταθέτουν στεφάνια και να αφήνουν λουλούδια (κόκκινα γαρύφαλλα, κατά προτίμηση…) σε μια τεράστια ασώματη κεφάλα που «κοσμεί» τον προαύλιο χώρο του Πολυτεχνείου. Τι είναι αυτή η κεφάλα; Και τι συμβολίζει;

Πολυτεχνείο 1973 – 2020 – 47 χρόνια ψέματα. Φτάνει πια!

(Διαχρονικό κείμενο του Γ. Δημητρακόπουλου, Συνταξιούχου Εκπαιδευτικού) Με το δήθεν «έπος» του Πολυτεχνείου θα ασχοληθούμε σήμερα («λόγω της ημέρας») αγαπητοί αναγνώστες, οπαδοί και φίλοι του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος της Χρυσής Αυγής. Δηλαδή, με την μεγαλύτερη απάτη της νεοελληνικής ιστορίας. Μια απάτη που την φούσκωσαν κάποιοι επιτήδειοι μετά το ’74, ξεφούσκωνε όμως χρόνο με τον χρόνο…

Εδώ Πολυτεχνείο: Σας ομιλεί η γενιά που κατέστρεψε την Ελλάδα

Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτέχνειο! Σας μιλούν οι ζωντανοί του Πολυτεχνείου, διότι νεκροί δεν υπήρξαν μέσα σε αυτό… Σας μιλούν από την Βουλή, από τις Βρυξέλλες και από τις βίλες με τις πισίνες των Βορείων Προαστίων. Εδώ Πολυτεχνείο!

Μια πορεία στην Βόρειο Ήπειρο – Άρθρο του Ν. Γ. Μιχαλολιάκου

“Και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες, και με ονόματα τους κράζουν πονηρά κλέφτες και απελάτες και προδότες… κι είναι, μέσα στους σκυφτούς, τα παλληκάρια, κι είναι, μες στους κοιμισμένους, οι στρατιώτες με τα μαύρα τα μαντήλια στα κεφάλια τους…”