Άλλη μια παράνοια ζήσαμε και σήμερα με αφορμή το χιλιοπαιγμένο έργο της εξέγερσης του πολυτεχνείου που έφερε τη χούντα Ιωαννίδη στην εξουσία.
Αναφορά στα αίτια, τα αποτελέσματα, το ρόλο του ΚΚΕ, τη μεταπολιτευτική σαπίλα της μίζας και την τελική κατάληξη των ηγετών των εξεγερμένων δε χρειάζεται να κάνουμε. Τα έχουμε πει χιλιάδες φορές και είμαστε ίσως η τελευταία χώρα που ασχολείται με τους παραπληγικούς κομμουνιστές.
Άσχετα με τα μέτρα που λαμβάνονται, το κόστος στην οικονομία, τα αποτελέσματα που θα υπάρξουν και τη νέα εποχή που ξημερώνει φάνηκε σήμερα η αηδία που πρέπει να προκαλούν τα παχύδερμα και καλοταϊσμένα πολιτικά τρωκτικά του περισσού, οι πολιτικοί απόγονοι του, δηλαδή η light εκδοχή της αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ και ένας αρρωστημένος νάρκισσος.
Για να το κλείσουμε οι ΚΚέδες ως ψεύτες που είναι παίξανε κρυφτούλι με sms και λοιπές αηδίες προκαλώντας τον λαό που δήθεν υποστηρίζουν και μαζεύτηκαν σαν ζόμπι μιας νεκρής εποχής για να τιμήσουν δήθεν τη δημοκρατία. Αν το κάναν αυτό στην ΕΣΣΔ σήμερα θα διανυκτέρευαν στο αρχιπέλαγος γκουλάγκ.
Οι πανικόβλητοι του ΣΥΡΙΖΑ αγνόησαν τις προειδοποιήσεις και το παίξανε ξανά υπερασπιστές των αδυνάτων όταν σάπιζαν στο ξύλο πατριώτες στις Πρέσπες και στη Θεσσαλονίκη. Ο νάρκισσος αστός αριστερός του ακριβού ψαριού και της γκλαμουριάς έπαιξε την παράσταση του και οι καρπαζοεισπράκτορες ΝΔκράτες το παίξανε νόμος και τάξη δίνοντας απλά συμβουλές.
Η πολιτική τους ύπαρξη στηρίζεται σε φαντάσματα που δεν υπάρχουν πλέον και για αυτό το λόγο τα θυμούνται ώστε να κοροϊδεύουν μια κλίκα λοβοτομημένων υποστηριχτών ώστε να καρπώνονται τις υψηλές αποζημιώσεις την δημοκρατίας τους.
Κατά τα άλλα τους πείραξαν λίγοι κύπριοι φοιτητές και τους κυνηγούσαν στην παραλία Θεσσαλονίκης και οι Εθνικιστές που τίμησαν τους νεκρούς τους 17 μέρες πριν. Αυτό φοβήθηκαν στη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, τις αλήθειες που έμαθε ο λαός για τα ψέματά τους και όλοι μαζί συνασπίστηκαν ώστε να τελειώσουν μαζί μας.
Οι ιδέες μας όμως έγιναν σπόρος και στο μέλλον ίσως αποδώσουν καρπούς αν ο Ελληνικός Λαός θελήσει να απαλλαγεί από την αυγή της θλίψης και αποφασίσει να ζήσει.
Ο ψιθυριστής