20 Νοεμβρίου 1956, ο Ανδρέας Βλάμης, ένας ακόμα Ελληνοκύπριος Ήρωας, εδωσε την ζωη του για την απελευθέρωση της Κύπρου από τους Αγγλους δυνάστες και την Ένωση της με την Μητερα Ελλάδα..
Το ανακοινωθέν του θανάτου του ανέφερε:
“Την 4:45μ.μ. ώραν της σήμερον, 20 Νοεμβρίου 1956, ειδικός χωροφύλαξ επί καθήκοντι, υπέστη επίθεσιν υπό 16ετούς Έλληνος Κυπρίου νέου, ο οποίος τον ήρπασεν από τον λαιμόν και απεπειράθη να κλέψει το ρεβόλβερ του. Κατά την επακολουθήσασαν πάλην ο χωροφύλαξ ανέσυρε το ρεβόλβερ του και επυροβόλησε τον νέον, ο οποίος και απέθανε”
Κατά την κηδεία του, οι Άγγλοι στρατιώτες προσπάθησαν να εμποδίσουν τις πατριωτικές εκδηλώσεις του πλήθους, καθώς και των συμμαθητών και καθηγητών του. Για να μπορέσουν να τις αντιμετωπίσουν ζήτησαν ενισχύσεις. Μερικοί φίλοι του, όμως, παιδιά της ΕΟΚΑ, ανατίναξαν με βόμβες το γεφύρι απ’ όπου θα περνούσαν και οι ενισχύσεις δεν μπόρεσαν να φθάσουν..
“Από μικρός ο γιος μου”, μαρτυρεί η μητέρα του, “όταν έπαιζε, ζωνόταν ψεύτικα όπλα και πολεμούσε για να διώξει τους Άγγλους από την Κύπρο. Αργότερα, όταν πήγε στο γυμνάσιο, εντάχθηκε από τους πρώτους στην ΕΟΚΑ, προσπαθώντας να πετύχει το σκοπό του. Ήμαστε πολύ συνδεδεμένοι οι δυο μας, επειδή από βρέφος έχασε τον πατέρα του. Μου έλεγε όλες τις σκέψεις του και συχνά ανέφερε:
Δεν ξέρεις, μάνα, τι θα πει Πατρίδα, δεν μπορείς να ξέρεις”..