1975 και ενώ η Αθήνα ετοιμάζεται να γιορτάσει τα Χριστούγεννα, η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» αρχίζει τη δράση της, με τη δολοφονία του σταθμάρχη της CIA Ρίτσαρντ Γουέλς. Μεταξύ των καλεσμένων στη δεξίωση που παραθέτει ο αμερικανός πρέσβης είναι και ο ακόλουθος της αμερικανικής πρεσβείας, Pίτσαρντ Σκίφινγκτον Γουέλς, με τη σύζυγό του Μαρία – Χριστιάνα.
Λίγο πριν από τις 10, το ζεύγος παίρνει το δρόμο της επιστροφής για την οικία του, στο Ψυχικό. Καθώς η μαύρη λιμουζίνα σταματάει έξω από την έπαυλη, κάνει την εμφάνισή του ένα άλλο αυτοκίνητο, από το οποίο αποβιβάζονται τρεις ένοπλοι μασκοφόροι. Απομακρύνουν τον οδηγό και τη γυναίκα και εκτελούν τον 45χρονο διπλωμάτη με τρεις πυροβολισμούς.
Στον τόπο της επίθεση αφήνουν μία προκήρυξη, με την οποία την ευθύνη αναλαμβάνει η πρωτοεμφανιζόμενη «Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη».
Τέσσερις ημέρες μετά την δολοφονία με απόφαση του εισαγγελέως Τσεβά (σύμπτωση;) απαγορεύεται η δημοσίευση πληροφοριών και φωτογραφιών για την υπόθεση Γουέλς και η «Ελευθεροτυπία» κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο τίτλο «Η CIA ΘΥΣΙΑΣΕ ΤΟΝ ΓΟΥΕΛΤΣ», ενώ στο άρθρο που ακολουθεί ισχυρίζεται ότι πίσω από τις σφαίρες που σκότωσαν τον Αμερικανό αξιωματούχο κρύβεται πόλεμος κατασκόπων!!!
Πλήρης παραπληροφόρηση από τις φυλλάδες και τα ΜΜΕ γενικά που ελέγχει η κόκκινη χούντα. Είχαν φτάσει στο σημείο μάλιστα να λένε ότι τις δολοφονίες της “17 Νοέμβρη” τις κάνουν… ακροδεξιοί! Όλα αυτά για να καλύψουν τους συντρόφους τους.
Στις 24 Δεκεμβρίου του 1976 η γαλλική εφημερίδα «Liberation» δημοσίευσε ένα πρωτότυπο κείμενο της «17N», που έλαβε από πηγή ιδιαίτερα αξιόπιστη έως τότε. Σ’ αυτό, η οργάνωση αναλάμβανε την ευθύνη για τη δολοφονία Γουέλς, περιγράφοντας με ακρίβεια την παρακολούθηση του στόχου και την οργάνωση της επιχείρησης.
Μετά την εξάρθρωση της “17Ν” το καλοκαίρι του 2002, ο συλληφθείς Παύλος Σερίφης κατέθεσε στην ανακρίτρια της υπόθεσης ότι συμμετείχε στην ομάδα που δολοφόνησε τον Γουέλς και ότι δράστης της δολοφονίας ήταν ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος. Όμως, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας αναίρεσε την κατάθεσή του, υποστηρίζοντας ότι ήταν προϊόν ψυχολογικής βίας.
Για τη δολοφονία Γουέλς κανένας από τους κατηγορουμένους στη δίκη της “17Ν” δεν καταδικάστηκε…
Η τρομοκρατία της αριστεράς ήταν για πολλούς λόγους απαραίτητη στο καθεστώς.
