Δώδεκα χρόνια συμπληρώθηκαν από τον Δεκέμβριο του 2008 όταν κάηκε η Αθήνα από μία καλά οργανωμένη εξέγερση αντιφασιστών του τύπου “πορτοκαλί” επανάστασης. Απαραίτητη προϋπόθεση μία αφορμή και η αφορμή δόθηκε με έναν πυροβολισμό στα Εξάρχεια. Αμέσως σε χρόνο μηδέν (dt) άρχισαν οι διαδηλώσεις και οι λεηλασίες, καθώς και επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και κυβερνητικά κτίρια. “Ντελάληδες” της επαναστατικής γυμναστικής αναρχοαυτόνομων, μπολσεβίκων, λαθρομεταναστών και λοιπόν “δημοκρατικών” δυνάμεων τα κανάλια και βεβαίως το δήθεν ελεύθερο διαδίκτυο, που είναι ο πλέον ελεγχόμενος και ο πλέον ύπουλος χώρος ποδηγετήσεως των λαών. Μέσω διαδικτύου είχαμε την περίφημη “Αραβική Άνοιξη” σε σχεδόν ολόκληρη την Βόρειο Αφρική και την Μέση Ανατολή και τις αιματηρές ανταρσίες σε Ουκρανία και Γεωργία και όλοι γνωρίζουμε ποιες δυνάμεις ελέγχουν το “INTERNET”…
Η “δυναμική” του Δεκέμβρη του 2008, στον οποίο σύμφωνα με πηγές συμμετείχαν ξένοι πράκτορες ειδικευμένοι στην αποσταθεροποίηση καθεστώτων εξελίχθηκε σε κάτι που δεν το περίμεναν, αλλά ήταν δεδομένο ότι θα έλθει, όντας καρπός πολυετούς Ιδεολογικού και πολιτικού Αγώνα. Ήλθε μία πανίσχυρη Χρυσή Αυγή. Τα σχέδια τους φάνηκε πως ναυαγούν. Έτσι στήσανε μία ολόκληρη πολιτική σκευωρία για να μας τελειώσουν. Παραμείναμε στο προσκήνιο έχοντας απέναντί μας τους πάντες για επτά ολόκληρα χρόνια! Πιστεύουν πως “τελειώσαμε”… Αυτό θα το δείξει μόνο ο χρόνος. Πράγματι τα κάστρα πέφτουν από μέσα. Έτσι είναι! Κάποιοι άνοιξαν Κερκόπορτες, άλλοι που είχαν ταχθεί βιγλάτορες παρέδωσαν τα όπλα τους, άλλοι λιποτάκτησαν. Ο Εχθρός πράγματι είναι εντός των πυλών και εγώ στο κελί μιας φυλακής. Μένει, όμως, ακόμη ένας Πύργος άπαρτος η ψυχή μας και από τον Πύργο αυτό θα συνεχίσουμε την μάχη γιατί χαμένη μάχη είναι μόνο η μάχη, που δεν δόθηκε ποτέ.