Ν.Γ. Μιχαλολιάκος: Χειροκροτητές το 2012, κατήγοροι το… 2019!

Όταν χάνεται μία μάχη κανένας δεν έχει την τόλμη να εξετάσει και την δική του ευθύνη για την ήττα. Εγώ την εξέτασα και δημόσια δήλωσα ότι με εξαπάτησαν πρόσωπα συγκεκριμένα, για τα οποία βεβαίως και είχα ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ την ευθύνη της επιλογής τους. Το πλέον εξωφρενικό, όμως, είναι ότι οι ίδιοι, που ήθελαν να χαθεί η μάχη και παθητικά αποδέχθηκαν εάν δεν προωθούσαν την συντελούμενη για μία τουλάχιστον 5ετία “ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ” εναντίον μου ακόμη και μέσα στην Χρυσή Αυγή, έχουν το θράσος να μιλάνε για ενότητα και να ρίχνουν το “κούφιο” σύνθημα ότι “ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ” πρέπει να αγωνισθούμε. Κάπως αργά θυμήθηκαν αυτό το “ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ”. Το θράσος τους μου θυμίζει εκείνον τον πατροκτόνο, ο οποίος απολογούμενος στο δικαστήριο για το έγκλημά του ζητούσε από τους δικαστές να του δείξουν επιείκεια γιατί ήταν… ορφανός! Έτσι και αυτοί, αφού άφησαν τους “ακροδεξιούς” μισθοφόρους των μυστικών υπηρεσιών να με πλήξουν με κάθε βρώμικο μέσο ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, με αποτέλεσμα μοιραίο να κτυπηθεί καίρια ΟΛΗ η Χρυσή Αυγή, τώρα μιλάνε για… ενότητα! Όχι δεν πιστεύω σε καμία αυτού του είδους την “ενότητα” γιατί δεν ξεχνώ το γνωστόν “άπαξ προδότης, πάντα προδότης”. Όσοι για να είναι αρεστοί θέλουν να κάνουν τον “καλό” δικαίωμά τους, όμως ας μη με μπερδεύουν…

Στα 1949 ο μεγαλύτερος ίσως Νομικός και Πολιτειολόγος του 20ου Αιώνος, ο Καρλ Σμιτ, ευρισκόμενος στο περιθώριο και στιγματισμένος, έχοντας αποφυλακιστεί πριν ένα χρόνο από τους συμμάχους έγραφε τα παρακάτω σε ένα κείμενό του, που δημοσιεύθηκε σύμφωνα με την επιθυμία του μετά τον θάνατό του το 2014:

“Και τι θα λέγαμε λοιπόν πως είναι περισσότερο αναξιοπρεπές; Το να έχει στηρίξει κανείς τον Χίτλερ το 1933 ή να τον φτύνει το 1945;”

Κατ’ αναλογίαν: Αυτοί που με χειροκροτούσαν όχι μόνον τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2012, αλλά και τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο του 2015 και το 2019 όταν μου έδιναν οι δημοσκοπήσεις 12% θετική άποψη για το πρόσωπό μου του Ελληνικού λαού, όλοι αυτοί μετά από μία πολυετή ΑΜΝΗΣΙΑ (που κράτησε εννέα ολόκληρα χρόνια, τα χρόνια που ΝΙΚΟΥΣΕ η Χρυση Αυγή) θυμήθηκαν ξαφνικά τα λάθη μου. Και όπως δήλωσα δημόσια λάθη έκανα και το μεγαλύτερο από τα λάθη μου ήταν κάποια από τα πρόσωπα που επέλεξα για κρίσιμες θέσεις του μηχανισμού του κόμματος.

Και για να τελειώνουμε πολύ απλά σχετικά με το “ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ”. Ας το θυμόντουσαν τον Ιούλιο του 2019 ή διαφορετικά: “Σώστε” την Ελλάδα, (αυτή λένε ότι είναι η “αγωνία” τους και δεν τους πιστεύω) ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ! Χωρίς την Χρυσή Αυγή, που πολεμήσατε με λύσσα.