Βεβαίως και δεν αποτελεί μέρος της φαρσοκωμωδίας και της γελοιότητάς τους το γεγονός ότι ευρισκόμεθα με εκατοντάδες χρόνια φυλακής στις πλάτες μας, σε μία φυλακή και μάλιστα τύπου Γ’, υψίστης ασφαλείας! Γιατί όμως “Νέα Νυρεμβέργη”; Γιατί είμαστε, όπως λένε, “ναζιστές”; Μα το φρόνημα δεν διώκεται, οι ίδιοι το διακηρύσσουν, στην δημοκρατία. Μήπως είχαμε κανένα Νταχάου ή Άουσβιτς και δεν το γνωρίζουμε; Ή μήπως γιατί ο δρόμος της Α-ΔΙΚΙΑΣ είναι ίδιος με αυτόν του νομικού τέρατος, που υπήρξε η δίκη της Νυρεμβέργης;
Μετά την ανακοίνωση της αποφάσεως της δίκης της Νυρεμβέργης σε λόγο του, που δημοσιεύθηκε στους “New York Times”, ο Γερουσιαστής του Οχάιο Ρόμπερτ Ταφτ είχε πει: “Με την απόφαση της Νυρεμβέργης παραβιάστηκε μία θεμελιώδης αρχή του Δικαίου, αυτή ότι κανείς δεν μπορεί να δικαστεί με νόμο EX POST FACTO, με νόμο με αναδρομική ισχύ”.
Αυτό ακριβώς έγινε σε βάρος μας, αφού ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Νόμος ότι για την πράξη ενός οπαδού ή μέλους εάν θέλετε, ενός κόμματος, ευθύνεται η ηγεσία του και καταδικάζονται ΟΛΟΙ οι βουλευτές του! Και επειδή ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Νόμος, εφηύραν από το πουθενά χωρίς στοιχεία την κατηγορία της “εγκληματικής οργανώσεως” και ισχυρίστηκαν χωρίς ίχνος λογικής και αποδεικτικού υλικού ότι έχω και εγώ και άλλοι πολλοί ευθύνη ποινική και είμαι ΕΝΟΧΟΣ για ένα έγκλημα σε χρόνο και χώρο άγνωστο σε εμένα! Και η μεγαλύτερη απόδειξη της ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ μου είναι ότι δεν με κατηγόρησαν, ούτε και με καταδίκασαν για ηθική αυτουργία στο έγκλημα.
Υ.Γ.: ΤΡΑΓΙΚΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑ: Σε όλη την διάρκεια της Δίκης οι κατήγοροί μας μιλούσαν για τα “Τάγματα Εφόδου” της Χρυσής Αυγής, που δεν υπήρχαν, σαν στοιχείο της ενοχής μας, αλλά στην Δίκη της Νυρεμβέργης, που έγινε στην Γερμανία το 1945, τα Τάγματα Εφόδου αθωώθηκαν από την κατηγορία ότι ήταν εγκληματική οργάνωση! Στην “Νέα Νυρεμβέργη” όμως, των Αθηνών του 2020, θεωρήθηκαν… εγκληματική οργάνωση!