Πρωτοχρονιά στις φυλακές Δομοκού. Λόγω κορωνοϊού έχουν απαγορευτεί τα επισκεπτήρια εδώ και δύο μήνες για να μας “προστατεύσουν”… Την ίδια ώρα βλέπουμε στην Πλατεία Συντάγματος και στην παραλία της Θεσσαλονίκης να υπάρχουν εκατοντάδες! Υποκρισία και επιβολή του “νόμου” σε αυτούς, που είναι πίσω από τα κάγκελα. Και να σκεφτεί κανείς ότι το επισκεπτήριό μας είναι πίσω από ένα γυάλινο χώρισμα, που βέβαια δεν μπορεί να περάσει ο περίφημος, πολύ βολικός για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι (σύμπτωση;), κορωνοϊός.
Φεύγει το 2020, χρόνος που δεν θα ξεχάσω ποτέ! Έχασα την Μάνα μου, το φως της ζωής μου, καταδικάστηκα ΑΔΙΚΑ και παράλογα με μία κατηγορία που βρωμάει πολιτική σκοπιμότητα και βεβαίως έζησα και την συνηθισμένη στην πολιτική ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ. Στην πολιτική η προδοσία είναι ζήτημα χρόνου είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου. Το γνώριζε από προσωπική πείρα, αφού και είχε προδώσει και τον είχαν προδώσει. Μέχρι τον Μάρτιο του 2019 όταν μας έδιναν οι δημοσκοπήσεις από 8 έως 10% ΟΛΑ ήταν για ΟΛΟΥΣ καλά… Ξαφνικά από τις αρχές Ιουλίου, μέσα σε δύο ΜΟΝΟ μήνες έγιναν ΟΛΑ λάθος! Όχι για όλους βεβαίως, αφού υπάρχουν και αυτοί, λίγοι ή πολλοί δεν γνωρίζω, που τιμούν τις Ιδέες τους και δεν ξεχνούν ότι δεν τους βολεύει.
Έρχεται ένας καινούργιος χρόνος και είναι δύσκολο να είναι χειρότερος, αλλά τίποτε δεν αποκλείεται. Μπορεί να είναι καλύτερος, είθε… Ό,τι έγινε ήταν μοιραίο να γίνει, μα αυτό που ΘΑ γίνει δεν είναι μοιραίο να γίνει, αλλά είναι η μοίρα που ΓΙΓΝΕΤΑΙ! Εύχομαι στον εαυτό μου για τον χρόνο αυτό να μείνω ΠΙΣΤΟΣ σε ό,τι πίστεψα από μικρό παιδί και θυσίασα την ζωή μου και λυπάμαι ΜΟΝΟ για την θλίψη που έδωσα σε αυτούς που με αγαπούν και είναι στο πλευρό μου σε αυτά τα πέτρινα χρόνια.