Ο Γεώργιος Καστριώτης, είναι ένας Έλληνας ήρωας που ποτέ δεν μάθαμε γι’αυτόν από τους δασκάλους στα σχολεία.. Ένας Έλληνας ήρωας, που τον καπηλεύονται με δικιά μας ευθύνη, οι Αλβανοί.
Ο Γεώργιος Καστριώτης, εγγονός του Έλληνα, Κωνσταντίνου Καστριώτη, που ήταν ηγεμόνας της περιοχής της Καστοριάς και της Ημαθίας.
Γιος του Έλληνα, Ιωάννη Καστριώτη, ηγεμόνα της Κρόιας ενώ η μητέρα του καταγόταν από τη Σερβία.
Λίγο πριν την άλωση της Πόλης ο σουλτάνος Μουράτ Β’, που κατακτούσε την μια βυζαντινή επαρχία μετά την άλλη, ζήτησε από τον Ιωάννη Καστριώτη, που ήταν ηγεμόνας την Κρόιας, ως εκδήλωση υποταγής και εγγύηση της κυριαρχίας του την ομηρία των 4 γιων του, ένας εκ των οποίων ήταν ο Γεώργιος. Έτσι ο Γεώργιος Καστριώτης βρέθηκε στην σουλτανική αυλή της Ανδριανουπόλεως.
Εκεί ο σουλτάνος Μουράτ, βλέποντας την εξαιρετική πρόοδο και τα χαρίσματα του ελληνόπουλου, του προσέδωσε την ονομασία «Ισκεντέρ μπέη» (Σκεντέρμπεης) που σημαίνει «Αλέξανδρος ηγεμών».
Η είδηση του θανάτου τον γονιών του και η καταπίεση που δεχόταν ο λαός του από τους Τούρκους έδωσαν το έναυσμα να λιποτακτήσει σε μια μάχη στη Σερβία και να επιστρέψει στα πατρογονικά του εδάφη.. Εκεί παντρεύτηκε την Ανδρονίκη Κομνηνή και στις 28 Νοεμβρίου 1443 κήρυξε την επανάσταση του κατά των Τούρκων.
Ως έμβλημά του χρησιμοποίησε τον βυζαντινό δικέφαλο αετό σε κόκκινο φόντο, παραλλαγή της οποίας ειναι σημερινή σημαία της Αλβανίας.
Ήταν τέτοιες οι πολεμικές του αρετές που πολύ γρήγορα κατάφερε να απελευθερώσει την επαρχία του από την τουρκική κατοχή και να προκαλέσει το θαυμασμό στην χριστιανική Δύση.
Ο Πάπας, Κάλλιστρος Γ’, το είχε αποκαλέσει «ιππότη του Χριστού» και «αθλητή του Θεού».
Ανάγκασε δε, προσωπικά τον σουλτάνο, να εκστρατεύσει εναντίον του.
Ακόμη και μετά την Άλωση της Πόλης (1453), ο Γεώργιος Καστριώτης δρούσε ανενόχλητος μέχρι τον θάνατό του.
Στις 17 Ιανουαρίου 1467 και σε ηλικία 63 ετών πέθανε από ελονοσία. Θάφτηκε με τις τιμές που αρμόζουν σε έναν θρύλο στο Ναό του Αγίου Νικολάου στο Αλέσσιο (αρχαία Λισσός).
Μερικές αποδείξεις της Ελληνικότητας του εκτός από το όνομα το δικό του, του πατέρα του και του παππού του:
Ο Τούρκος βιογράφος του Αλή Πασά, Αχμέτ Μουφίτ, γράφει για τον Καστριώτη: «το έτος 1443 δραπέτευσε από το οθωμανικό στρατόπεδο του Μοράβα ο Έλληνας ηγεμόνας Καστριώτης και πήγε στην έδρα των προγόνων του, την Κρόια».
Οι Ιταλικές, Αγγλικές και Σουηδικές αναφορές θεωρούν τον Σκεντέρμπεη Έλληνα. Έτσι ο Ιταλός A. Salvi στην τραγωδία του (1718) τον αναφέρει ως Έλληνα (Greco).
Ο Άγγλος C. Randall το 1810 τον αποκαλεί Έλληνα Ήρωα (Grecian Hero) και οι Σουηδοί Barrau αρχικά και Rudbeck αργότερα (1835) θεωρούν τον Γ. Καστριώτη Έλληνα.