Έτος μνήμης του 1821 από το κράτος των Αθηνών την ίδια ακριβώς περίοδο κατά την οποίαν οι Τούρκοι επιστρέφουν ως Οθωμανοί και παραβιάζουν την εθνική μας κυριαρχία. Τα όσα θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε για τα 200 χρόνια της Επαναστάσεως του Γένους θα είναι γεμάτα ψέμα και υποκρισία. Είμαι υπερήφανος για την καταγωγή μου από την Μάνη και για το ότι είμαι κατευθείαν απόγονος Αγωνιστού του 1821 (Μιχαήλ Λιάκος, Κορογονιάνικα, Άλωση Τριπολιτσάς, Μεσολόγγι, βιβλίο Καπετανάκη).
Δεν θα γίνει βεβαίως καμία ιδιαίτερη αναφορά στις εκδηλώσεις, που θα λάβουν χώρα στην Μάνη. Και όμως από τους λιγότερους από τους 30 χιλιάδες Έλληνες, που πολέμησαν το 1821 και 20 χιλιάδες περίπου από τον Μοριά, οι μισοί σχεδόν ήταν Μανιάτες και η Μάνη είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι της Πελοποννήσου. Συγκεκριμένα, για 8.000 γράφει ο Πετρόμπεης, για 7.750 ο Αναγνωσταράς σε έκθεσή του προς την Φιλική Εταιρεία και σε 6.000 ο Φιλήμων. Και ήταν όλοι ΜΑΧΙΜΟΙ γιατί πριν έλθει η ώρα να πολεμήσουν τους Τούρκους πολεμούσαν μεταξύ τους σε κάθε χωριό, σε κάθε ρούγα. Ο ίδιος ο Μέγας Ναπολέων έγραφε σε έκθεσή του προς το διευθυντήριο το 1797 (δεν είχε γίνει ακόμη Αυτοκράτορας) τα εξής:
“Οι Γάλλοι εκτιμούν τον μικρό, αλλά γενναίο λαό της Μάνης, τον μόνο από την αρχαία Ελλάδα, που μπόρεσε να κρατήσει την Ελευθερία του” . Ούτε λέξη βεβαίως για Βολταίρο, Ζαν Ζακ Ρουσώ και Ροβεσπιέρο… Οι Μανιάτες είχαν κάνει περισσότερες από 10 επαναστάσεις πριν την Γαλλική Επανάσταση και ήταν με το όπλο στο χέρι για αιώνες έτοιμοι να πεθάνουν για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ τους πολύ πριν τον περίφημο “διαφωτισμό”! Θα τα πούνε αυτά για τα 200 χρόνια από το 1821; Ασφαλώς ΟΧΙ! Θα διαστρεβλώσουν τα πάντα, θα τα κόψουν και θα τα ράψουν στα μέτρα τους, μέτρα ασήμαντα νάνων ενός κόσμου χωρίς Ιδανικά.