Η μνήμη μου γύρισε πίσω.
Μπαίναμε, με έναν αληθινό Χρυσαυγίτη, (στενό φίλο του Αρχηγού από δεκαετίες), στα γραφεία της Τ.Ο. Ανατολικής Αττικής, κάποια στιγμή το 2013.
Ήταν η εποχή που σε πολλές συγκεντρώσεις η προσέλευση ήταν τόσο μεγάλη ώστε, οι υπεύθυνοι κάποτε ανησύχησαν για την στατικότητα του κτιρίου!
Βλέποντας το πλήθος, ο Λ.Ρ. μου είπε προφητικά: ”Μην ενθουσιάζεσαι υπερβολικά, αρκετοί, πραγματικά είναι χρυσαυγίτες, οι υπόλοιποι είναι”ψηφαλάκια”, που αν έρθουν αληθινά δύσκολες στιγμές θα χαθούν”.
Έξι χρόνια πέρασαν, πολλά συνέβησαν…
Στις 14 Ιουνίου 2019, βρισκόμουν στο βήμα της Τ.Ο. Πειραιά
Στην πρώτη σειρά βρίσκονταν ένας ήδη βουλευτής και ένας υποψήφιος , ο οποίος είχε έρθη, “θορυβωδώς” στη Χ.Α. πριν μερικό καιρό. Έδειχναν πολύ μεγάλο ενθουσιασμό γι’ αυτά που έλεγα. Μετά τις εκλογές δεν τους ξαναείδα. Τι έγινε; Μέσα σε μερικές ημέρες, ανεκάλυψαν ότι έκαναν λάθος; Άλλα πράγματα και όχι η πίστη στην Ιδέα ήταν το κίνητρό τους; Περίμεναν να δουν το αποτέλεσμα της δίκης και αναλόγως να πράξουν; Αγνοώ τι απέγιναν.
Κάποιος που προωθήθηκε σε περίοπτη θέση από επιλογή του Αρχηγού, έσπευσε να αποστατήση.
Ένας άλλος που πραγματικά έγινε “personna”, χάρις στον Αρχηγό, πάντοτε, σε κάποια προεκλογική “δράση” (προς όφελός του), φάνηκε κυριολεκτικά “πελαγωμένος” και άσχετος.
Μετά την ευνοϊκή εισαγγελική εισήγηση, σκέφτηκε όπως και πολλοί άλλοι ότι η “Δικαιοσύνη” θα έκανε τη δουλειά της… Φανερώθηκε λοιπόν, ότι έπασχε από το “σύνδρομο του βεζύρη Ιζνογκούντ”. Ήθελε να γίνη χαλίφης στη θέση του χαλίφη! Φαντασθήτε μόνοι σας το λόγο. Αποστάτησε!
Σημείωσις: Διατηρώ πολλά ερωτηματικά για την αρχική εισαγγελική εισήγηση.
Παρά το ότι με τον Ανδρέα Παπανδρέου διαφωνούσαμε ΑΠΟΛΥΤΑ σε πολλά, λόγω στενού, πολύ παλαιού οικογενειακού δεσμού, τον επισκεπτόμουν συχνά, και όταν ήταν πρωθυπουργός ποτέ δεν συζητούσαμε για πολιτική.
Είχε στο γραφείο του το ρητό του Ηράκλειτου:ΟΥΔΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ, ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΟΣ ΑΧΑΡΊΣΤΟΥ.
Τον ρώτησα κάποτε γιατί το είχε. Μου απήντησε:”ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΓΩ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ!”
Ο Ηράκλειτος είχε δίκιο τελικά.
Ο Μεγάλος Ποιητής Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ , τα είχε ειπή όλα…
Η ΔΙΧΟΝΟΙΑ που κρατάη,
ένα σκήπτρο η δολερή
Καθενός χαμογελάη
Πάρτο, λέγοντας και σύ….
Σκέφθηκε αλήθεια κανείς από εκείνους που εγκατέλειψαν τον Αρχηγό, αποδίδοντάς του όοολα τα λάθη του κόσμου, πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση εάν παρά την εκλογική ήττα, κάτω από τις βρωμερές ατιμίες εναντίον της Χ.Α., κανείς δεν αποχωρούσε; Αναλογισθηκαν κάποιοι, “αναγνωρίσιμοι” χάρις στον Αρχηγό ότι αυτοί φταίνε σε μεγάλο βαθμό για την εκλογική ήττα; Αν εμφανιζόντουσαν όπως έπρεπε από δύο χρόνια πριν τις εκλογές, συχνά, σε επιλεγμένα σημεία των περιφερειών τους, με την πρέπουσα συνοδεία, αντί περί άλλα να τυρβάζουν, το αποτέλεσμα θα ήταν αλλοιώτικο! Ας το σκεφθούν στη φυλακή τώρα!
Πώς αποφάσισα να γράψω αυτά τα λόγια; Ήταν μια παρόρμηση υπό το κράτος αγανακτήσεως! Κάθε στιγμή που περνάη διαφαίνεται όλο και περισσότερο ο θανάσιμος κίνδυνος που απειλεί την Ελλάδα. Έχουμε υπερβολικά δύσκολο αγώνα εμπρός μας. Καλύτερα λοιπόν που ξεφορτωθήκαμε νωρίς όσους θα πρόδιναν.
Στην ομιλία μου τής 12 Σεπτεμβρίου 2020 στην Τ.Ο. ΑΘΗΝΩΝ, είδα ένα μεγάλο μέρος του αγωνιστικού πυρήνα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ΕΝΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟ. ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΗΚΕ Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΟΤΙ, Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ, ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ, ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ, ΤΟ ΠΟΛΥΜΗΝΟ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΜΑΣ, ΖΗΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΈΧΟΥΝ!
Κ. Παπαδημητρίου