Αναζωπυρώθηκαν τα σενάρια για πρόωρες κάλπες εντός των επόμενων μηνών και ως είθισται στις αναλύσεις και στα σενάρια των αναλυτών και των δημοσκοπήσεων επικρατεί το ερώτημα για το ποια θα είναι η τύχη των «ακραίων» που τοποθετούνται γεωγραφικά στον πολιτικό χάρτη δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας.
Ασφαλώς, το εν λόγω φαινόμενο δεν είναι νέο. Και στο παρελθόν κάποιοι εξ αυτών κατόρθωσαν να εισέλθουν στη Βουλή, με την προϋπόθεση όμως της ανοχής – ή και της υπερπροβολής τους – από το σύστημα, ως ανάχωμα στο γνήσιο εθνικιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής. Πρόκειται για παρατάξεις της μιας χρήσης, οι οποίες διαδραματίζουν το ρόλο της ασφαλιστικής δικλείδας για να μη διοχετευθεί η πηγαία αγανάκτηση των Ελλήνων σε ένα κόμμα αληθινά ακηδεμόνευτο, δηλαδή τη Χρυσή Αυγή, και τα όποια άλλα εξαφανίστηκαν και άλλα βρίσκονται ένα βήμα πριν την οριστική διάλυση.
Τώρα όμως που η Χρυσή Αυγή βρίσκεται σε ομηρία λόγω της άδικης καταδίκης της, το ερώτημα αυτό επανέρχεται περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Βιάζονται να καλύψουν το κενό της Χρυσής Αυγής, να καθιερώσουν την απουσία της που τόσο στοίχισε, αφού ουδεμία εθνική αντιπολίτευση ή διάθεση αντίλογου υπάρχει ενάντια στον εθνομηδενισμό.
Το πρόβλημα τους όμως δεν είναι πως θα καλύψουν το κενό αυτό αλλά και με ποιους. Γιατί εάν νομίζουν πως με αποτυχημένους γυρολόγους, πρώην γλείφτες της ΝΔ και νυν «αντάρτες» με τις ευλογίες της, που σε κάθε ευκαιρία τονίζουν ότι αποτελούν σάρκα και οστά της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας και πως η «ακρότητα» τους έγκειται στο… ατίθασο της πολιτικής τους συμπεριφοράς τότε είναι βέβαιο πως όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, θα συνδιαλλαγούν με τη ΝΔ για να παζαρέψουν την τύχη τους: ή μελλοντική συγχώνευση με το κόμμα εξουσίας ή σε απόσταση αλλά μέχρι εκεί που θα τους καθοριστεί.
Εκτός αν αυτή η βιασύνη για να απαλειφθεί από τη συλλογική μνήμη η πορεία της Χρυσής Αυγής κρύβει κάτι βαθύτερο, που μονάχα οι κάτοχοι των πραγματικών δημοσκοπήσεων και ποσοστών γνωρίζουν…
Ματθαιόπουλος Αρτέμης
Φυλακές Δομοκού