Ο αντίκτυπος της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν αναμενόμενο να γίνει πρακτικά αισθητός στα μικρά και μεσαία κοινωνικά στρώματα με ένταση τέτοια που ακόμα και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του θα αντιλαμβάνονταν τα μελλοντικά αδιέξοδα. Ήρθε λοιπόν, με αφορμή τον περιορισμό της πανδημίας, στην επιφάνεια η κακοδιαχείριση, σε θέματα που δεν αφορούν μόνο τον περίφημο ιό, αλλά και την οικονομία της οποίας οι παθογένειες είναι απαράλλαχτες εδώ και δεκαετίες.
Η μόνη αναφορά της κυβέρνησης στα συναφή με την οικονομία ζητήματα γίνεται για την ελάφρυνση, υποτίθεται, των πολιτών, που η ίδια έκλεισε ή ανέστειλε τις επιχειρήσεις τους για να “σωθούν ζωές”. Ασφαλώς και πρόκειται για ημίμετρα και μάλιστα λάθος ημίμετρα, αφού ζητούμενο δεν είναι η πενιχρή επιδότηση των νοικοκυριών και η μετάθεση των χρεών τους σε επόμενους μήνες. Ζητούμενο είναι η οικονομία στο σύνολο της και αυτό το γνωρίζει μια κυβέρνηση που έχει υπογράψει δύο μνημόνια και συνυπέγραψε το τελευταίο επί ΣΥΡΙΖΑ με τα οποία θα σωνόταν η χώρα.
Αποτέλεσμα; Διόγκωση του εξωτερικού χρέους, το οποίο επί ημερών της “πατριωτικής” κυβέρνησης κυμαίνεται στο 222%! Έντεκα χρόνια πριν, ο Παπανδρέου ανακοίνωνε την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης υπογράφοντας το 1ο μνημόνιο. Τα χρόνια που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις που εναλλάχτηκαν στην εξουσία έπραξαν το ίδιο, λέγοντας τα ίδια επιχειρήματα. Τελικά, η κατάσταση χειροτερεύει και θα συνεχίσει να χειροτερεύει, όσο εφαρμόζονται οι ίδιες πολιτικές από τις ίδιες κυβερνήσεις. Ανεργία, εξαθλίωση, διάλυση της εθνικής οικονομίας είναι αποκλειστικό έργο της περίφημης δημοκρατίας που νίκησε στο Εφετείο τον Οκτώβριο του 2020. Ποιον νίκησε; Το ΜΟΝΟ κόμμα που καταψήφισε ΟΛΑ τα μνημόνια (δεξιών και αριστερών) και που έδωσε πίσω στο λαό το χρήμα που καταληστεύεται από το κατ’ ευφημισμό δημοκρατικό τόξο.
Ματθαιόπουλος Αρτέμης
Φυλακές Δομοκού 2021