Σχεδόν ταυτόχρονα με τον «νέο πατριωτισμό» των απατεώνων της ΝΔ, εμφανίστηκε στο προσκήνιο και το εφεύρημα του «νέου εθνικισμού». Φυσικά, όπως δεν υπάρχει νέος και παλιός πατριωτισμός, άλλο τόσο δεν υπάρχει νέος και παλιός εθνικισμός.
Σημασία όμως εδώ δεν έχουν τόσο οι λέξεις όσο η ουσία. Και η ουσία είναι ότι την παρακμή του συνόλου της εθνικής και κοινωνικής μας ζωής, αναπόφευκτα ακολουθούν και όσοι υποστηρίζουν ότι είναι εθνικιστές.
Κάποτε η ουσία των πραγμάτων εμπεριείχε τον Μύθο. Σήμερα όπως όλα δείχνουν, εμπεριέχει απλώς το παραμύθι.
Και εκεί που οι πραγματικοί εθνικιστές έχτισαν τον Μύθο με αληθινές θυσίες, μοναδική μέριμνα των «νεοεθνικιστών» είναι μια θέση στην βουλή. Ο κοινοβουλευτισμός με λίγα λόγια, έγινε η νέα «Μεγάλη Ιδέα» των «νεοεθνικιστών», μια εμμονή χωρίς την οποία, περίπου δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης.
Και όσο μεγαλύτερη είναι αυτή η εμμονή, τόσο απομακρύνεται το κοινοβουλευτικό όνειρο, αλλά κοντόφθαλμοι ως είναι και κενοί ιδεολογίας, αδυνατούν να το κατανοήσουν. Είναι επίσης και οκνηροί, γιατί πιστεύουν ότι μπορούν να επιτύχουν τα πάντα κάνοντας… τίποτα. Αφήστε τους να ζουν με τις ψευδαισθήσεις τους.
Δεν είναι μόνο οι ευνοϊκές πολιτικές συνθήκες – που σήμερα δεν υπάρχουν. Εκείνο που κυρίως απουσιάζει είναι ο Μύθος και αυτό είναι μια τραγωδία, απείρως μεγαλύτερη από την έλλειψη κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης των «νεοεθνικιστών».
Είναι εκείνο το Κίνημα – Μύθος της Χρυσής Αυγής που σήμερα βρίσκεται στην φυλακή, γιατί δεν υποτάχθηκε ποτέ στο σύστημα. Και αυτό θα διατηρήσει τον Μύθο της ζωντανό και μια ξεχωριστή θέση στην μνήμη, από την οποία θα απουσιάζουν τόσα και τόσα πολιτικά σχήματα που εισήλθαν στην βουλή τις τελευταίες δεκαετίες και σήμερα κανείς δεν θυμάται.
Ο κοινοβουλευτισμός όμως δεν ήταν ποτέ ο αυτοσκοπός των αληθινών εθνικιστών. Η συνταρακτική εκλογική νίκη του 2012, ήρθε ως αποτέλεσμα επίπονου αγώνα, πρωτίστως ιδεολογικού και έπειτα πολιτικού.
Δεν επιχειρούμε εδώ να υποβαθμίσουμε την σημασία του πολιτικού αγώνος. Δώσαμε τα πάντα για αυτόν αλλά με πυξίδα την ιδεολογία μας και όχι κάποιο ταπεινό βιοποριστικό ένστικτο. Οι Ήρωες Φουντούλης και Καπελώνης θυσίασαν την Νιότη τους, την ίδια τους την ζωή. Πολλοί ακόμα Συναγωνιστές, ανάμεσά τους ο ίδιος μας ο Αρχηγός, βρίσκονται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, διατρανώνοντας ακόμα την Πίστη τους στον Εθνικισμό και στην Χρυσή Αυγή.
Για αυτούς λοιπόν ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ, περιφρονώντας τις «νεοεθνικιστικές» αγωνίες. Και επιπλέον εκεί έξω, στον πραγματικό κόσμο, υπάρχει μια νέα γενιά την οποία διόλου δεν γοητεύει ο κοινοβουλευτισμός. Αλλά τι σχέση έχουν με τον πραγματικό κόσμο οι «νεοεθνικιστές»;
Ν.Χ.Κ.