Η αστική δεξιά (εντός ή εκτός εισαγωγικών) ήταν πάντοτε δειλή και a priori νικημένη ιδεολογικά, πολιτικά και ηθικά απέναντι στην αριστερά και όχι μόνον μετά, αλλά και πριν την μεταπολίτευση. Και το ίδιο συνέβαινε είτε κυβερνούσε ως δήθεν καθαρόαιμη δεξιά, είτε ως φιλελεύθερο αντικομμουνιστικό κέντρο. Στο μόνο που ήταν ακραία η πολιτική τους έναντι της αριστεράς ήταν στα όσα κέλευε η πρεσβεία των ΗΠΑ και τα οποία αφορούσαν την αντιπαράθεση με την ΕΣΣΔ μέσα στα πλαίσια του ψυχρού πολέμου. Μάλιστα δίχως ίχνος εθνικής ευπρέπειας θυσίαζαν οι κυβερνήσεις οι δήθεν “πατριωτικές” τα Δίκαια του Ελληνισμού κατ’ εντολήν ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Επιγραμματικά αναφέρω: Α) Αναγνώρισαν την Γιουγκοσλαβία του Τίτου με την Ομόσπονδη δημοκρατία της ψευτο-Μακεδονίας κατόπιν συμμαχικών πιέσεων όταν ο Τίτο συγκρούστηκε με τον Στάλιν. Β) Ακολούθησαν την ολέθρια πολιτική της ελληνοτουρκικής “φιλίας” με οδηγίες ΝΑΤΟ ακόμη και μετά το ΠΟΓΚΡΟΜ κατά του Ελληνισμού το 1955 και επιπλέον άνοιξαν τις πύλες της τουρκικής προπαγάνδας στους μουσουλμάνους της Θράκης μας. Γ) Θυσίασαν τα ΔΙΚΑΙΑ του Ελληνισμού της Κύπρου μας με τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου με μία “ανεξαρτησία” με εγγυήτρια δύναμη και την… Τουρκία Αυτή ήταν και η αρχή του Αττίλα. Και πολλά άλλα…
Όλα αυτά τα χρόνια (1950-2020), δύο ολόκληρες γενιές Ελλήνων έζησαν μία πολιτική ζωή, όπου στο άκρο της “δεξιάς” υπήρχαν κάποιοι πατριδοκάπηλοι ως άλλοθι, οι οποίοι ήταν οι πλέον φανατικοί υπέρμαχοι του αντεθνικού και ξενόδουλου κράτους των αστικών κομμάτων δεξιάς, κεντροδεξιάς, κεντροαριστεράς.
Και ξαφνικά κάπου στα 2010 εμφανίστηκε ένα πολιτικό Κίνημα, που το είπαν “ακροδεξιό”, αλλά δεν είχε καμία σχέση με τους ρουφιάνους του χωροφύλακα και με τις δήθεν “εθνικές” οργανώσεις, που πλήρωναν οι μυστικές υπηρεσίες και η γνωστή πρεσβεία. Ένα Κίνημα, το οποίο ασκούσε σκληρή κριτική στην ξενοκρατία είτε αυτή είχε Ευρωπαϊκή σφραγίδα (Ε.Ε.), είτε Αμερικανική (ΝΑΤΟ). Ήταν σαφέστατα τοποθετημένο ενάντια στο μεγάλο ψέμα της ελληνοτουρκικής “φιλίας” και της διεφθαρμένης πλουτοκρατίας-ολιγαρχίας που εξουσιάζει την χώρα. Δεν ήταν η “ακροδεξιά”, που ξέρανε, που πληρώνανε, που τους υπηρετούσε και αυτό ήταν ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ για το Σύστημα.
Έτσι, λοιπόν, μέσα στα πλαίσια αντιμετωπίσεως του ΠΑΡΑΔΟΞΟΥ αυτού πολιτικού φαινομένου στρατολόγησαν “ακροδεξιούς”, “χρυσαυγίτες”, κάθε πρόθυμο και… ευάλωτο από αμαρτίες για να κτυπήσουν την Χρυσή Αυγή.
Και φτάσαμε σήμερα να έχουμε τρεις πρώην βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. του Γ. Καρατζαφέρη να είναι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ο ένας μάλιστα εξ αυτών, ο Μάκης Βορίδης, πρώην αρχηγός της νεολαίας ΕΠΕΝ με εντολή Γεωργίου Παπαδοπούλου, ως υπουργός εσωτερικών διέταξε να κυματίσουν μεσίστιες οι Σημαίες για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, του κομμουνιστή σύμφωνα με την τελευταία επιστολή του Θεοδωράκη.
Και δεν πάνε πολλά χρόνια που ο Μάκης Βορίδης πήγαινε στα Μνημόσυνα σε Μακρυγιάννη, Μελιγαλά, Γράμμο, Βίτσι για να τιμήσει τα θύματα των κομμουνιστών. Γνήσιος “ακροδεξιός” καθ’ όλα και άριστος γενίτσαρος του αστικού κράτους.
Έκανε και κάνει αυτό που δεν θα έκανε ΠΟΤΕ η Χρυσή Αυγή και γι’ αυτός αυτός είναι υπουργός και εμείς στην φυλακή…
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ – ΙΔΡΥΤΗΣ ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ 2021