Αναμφισβήτητα ζούμε σε έναν κόσμο ανατροπών, σε έναν κόσμο που φυσικά αν και δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία, σίγουρα μεταβάλλεται με ραγδαίους ρυθμούς. Το σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο μοντέλο λειτουργείας της οικονομίας δείχνει να βρίσκεται σε σύγχυση ενώ οι πόροι είναι σίγουρα περιορισμένοι. Πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς την μάχη που γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο για την ενέργεια και τις μεταβολές που επέρχονται.
Νέες μορφές ενέργειας είναι έτοιμες να αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες, νέα γεωπολιτικά συμφέροντα φαίνεται να ανατέλλουν και διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές εμφανίζουν νέο ενδιαφέρον. Σίγουρα η μάχη καλά κρατεί και δεν λείπουν οι μεγιστάνες του πλούτου που ονειρεύονται μετοίκηση στο διαστρικό σύμπαν, κάτι που πιθανόν να μην μπορέσει να γίνει ποτέ στη βάση ανυπέρβλητων κανόνων της φυσικής και ασύλληπτων αποστάσεων.
Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα μεταβολών υπάρχει η Ελλάδα, η Πατρίδα μας και το σπίτι μας. Μια όμορφη χώρα που ταλανίζεται αιώνες από διχασμούς και πολιτικά τζάκια. Από τη μια μεριά η πνευματική ψώρα της αριστεράς που με τους υποτιθέμενους αγώνες της δεν έχει καταφέρει τίποτα παρά μόνο να διχάσει και από την άλλη μια νεοφιλελεύθερη κεντρώα σοσιαλδημοκρατική δεξιά που κυβερνάει ελέω κληρονομικού δικαιώματος. Μια χώρα που δεν έχει καταφέρει να παράξει τίποτα αξιοσημείωτο και στηρίζεται συνεχώς σε δανικά για υποτιθέμενες επενδύσεις που δεν προσφέρουν ανακατανομή του εισοδήματος, αλλά πλουτισμό σε συγκεκριμένες ομάδες.
Χαμένοι στο μικρόκομματισμό τους αναλίσκονται σε τσιτάτα μιας ξύλινης πολιτικής γλώσσας εκμεταλλευόμενοι οτιδήποτε μπορεί να διασφαλίσει τη διατήρηση της θέσης τους ή την μελλοντική τους επανεκλογή σε έναν φαύλο κύκλο οικονομικών και κοινωνικών κρίσεων που δεν έχει τέλος. Ταυτόχρονα χτυπημένη και η χώρα μας από μια πανδημία ενός ιού από αυτούς που αιώνες ρυθμίζουν την πληθυσμιακή ισορροπία της ανθρωπότητας έχει να αντιμετωπίσει ακόμα έναν διχασμό.
Όλο αυτό το ατελές πολιτικό σύστημα ένιωσε να απειλείται από μια ιδέα ενός Κινήματος που μοναδικό στόχο είχε όχι μόνο της υλική ευμάρεια, αλλά και την πνευματική, ένα Κίνημα που ήθελε να προετοιμάσει μέσα από μια ισχυρή διακυβέρνηση τους Έλληνες για τα μελλούμενα. Απειλήθηκε από ένα Κίνημα για το οποίο ήξερε πως η ιδεολογία του θα μπορούσε να αγγίξει ψυχές. Το αποτέλεσμα δεν ήταν άλλο παρά η φυλάκιση ορισμένων ανθρώπων που όσοι είχαμε την τύχη να τους γνωρίσουμε δεν μπορούμε ακόμα να πιστέψουμε την άδικη αυτή εξέλιξη.
Σίγουρα το Κίνημά μας πολεμήθηκε και εκ των έσω και σίγουρα έχουν σημασία τα πρόσωπα που εκπροσωπούν την ιδέα. Δυστυχώς κάποιοι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από τυχάρπαστους που περιμέναν να τους λύσει η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ όλα τα προβλήματα, κάποιοι άλλοι που δεν κατάλαβαν καν τι πιστεύουμε έβλαψαν το Κίνημα ενώ τέλος κάποιοι αιθεροβάμονες ονειρεύονται μεγαλεία και ταΐζουν το εγωκεντρικό τους σύμπαν με νέους σχηματισμούς έχοντας στους κόλπους τους τα ίδια τραγικά άτομα που χειροκροτούσαν στο παρελθόν, άτομα απαίδευτα που μυρίστηκαν και πάλι βουλευτικά έδρανα.
Το μέλλον δεν μπορεί να το προβλέψει κανείς με σιγουριά. Όσοι είναι και νιώθουν ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ δεν το κάνουν για αξιώματα, αλλά έχουν χαραγμένα στη ψυχή τους το λογότυπο και το σύμβολο μας. Λάθη έγιναν, κάποιοι αγωνίστηκαν για χρόνια δίχως να κλαίγονται και χωρίς να υπολογίζουν κούραση σωματική. Κάποιοι αποδείχτηκαν μικροί και ανόητοι.
Η ελληνική νεολαία οφείλει να κρατήσει έναν δρόμο πνευματικής και ψυχικής ισορροπίας απαλλαγμένη από λάθη του παρελθόντος, δυνατή και ιδεολογικά καταρτισμένη να πάρει τη σκυτάλη. Ο δρόμος είναι δύσκολος και χρειάζεται μέσα από το πρίσμα της ιδέας μας να γίνει ερμηνεία του ελληνικού πολιτικού συστήματος, να γίνει αντιληπτή η σύγχρονη πραγματικότητα, να υπάρξουν εύστοχες πολιτικές ενέργειες και προτάσεις απαλλαγμένες από τυχοδιωκτισμούς, τοξικές συμπεριφορές και βαρίδια. Στο σύγχρονο κόσμο της απλοποιημένης υπερπληροφόρησης και παραπληροφόρησης χρειάζεται καθαρή ματιά και γνώσεις για να δει κάποιος πίσω από τις λέξεις.
Το μέλλον είναι στα χέρια της ελληνικής Νεολαίας και πρέπει να δοθεί ώθηση προς τα μπρος ώστε μέσα από τις δυσκολίες να οδηγηθεί στα Άστρα. Όχι σε μακρινά, απλησίαστα άστρα και απόκοσμους πλανήτες, αλλά στην κατανόηση της Ιδέας μας και σε ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Σίγουρο είναι πως όλα άρχισαν και θα τελειώσουν σε αυτόν τον πλανήτη και οι Έλληνες πρέπει να διασφαλίσουμε την ύπαρξη μας.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΙΟΚΟΣ