Εδώ και 26 συνεχόμενα χρόνια, καθώς και από την πρώτη εκείνη τραγική νύχτα των Ιμίων το 1996, η Χρυσή Αυγή βρίσκεται στους δρόμους πιστή στο αιώνιο Καθήκον της να υπενθυμίζει αυτή την θλιβερή επέτειο, αυτή την προδοσία, σε όλους τους Έλληνες και ακόμα ίσως και σε όσους φευγαλέα περνούν μπροστά απο την συγκέντρωση μας και χαζεύουν το πλήθος των Εθνικιστών πριν αναρωτηθούν με τον εαυτό τους τον επόμενο καταναλωτικό σκοπό της σαθρής καθημερινότητάς τους.
Άλλοτε εκατοντάδες, άλλοτε χιλιάδες και άλλοτε δεκάδες χιλιάδες, οι Χρυσαυγίτες τις παγωμένες νύχτες του Γενάρη βρίσκονται πάντα στους δρόμους, χωρίς να λογαριάζουν πολιτική απήχηση, εκλογικά ποσοστά, αντισυγκεντρώσεις και διώξεις. Η μεγάλη μας χαρά είναι το γεγονός πως όσοι ανησυχούσαν για τα παραπάνω, αποτελούν πλέον ένα παρελθόν, το οποίο δεν θα έχει ποτέ μέλλον, και μάταια θα επιδιώκει ανεπιτυχώς να γίνει παρίας των τυχόν εξελίξεων.
Όπως όμως και κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, ΜΟΝΟ οι Χρυσαυγίτες έδωσαν το παρών στο κέντρο των Αθηνών. Χωρίς να μας ενδιαφέρει το όποιο ποσοστό μας – το οποίο φυσικά και χαλκεύουν – στις διάφορες προθέσεις ψήφου. Χωρίς να μας νοιάζουν οι ενωμένοι “αντιεξουσιαστές” και παρακρατικοί που θέλησαν να σπείρουν το αντεθνικό τους μένος. Χωρίς να μας αγγίζει η πληροφόρηση των αριστεριστών από κάποιους δήθεν πατριώτες και εθνικιστές για τον σκοπούμενο χώρο την συγκεντρώσεως μας. Ο κάθε ένας κρίνεται στο τέλος από τις πράξεις του, και οι Χρυσαυγίτες αν μη τι άλλο είναι οι μόνοι οι οποίοι πράττουν ανεξαρτήτως συνθηκών, καθοδηγούμενοι απο το Ιερό τους Καθήκον.
“Εκείνους που τους είδαν να χορεύουν, τους πέρασαν για τρελλούς, αυτοί που δεν μπορούσαν να ακούσουν την μουσική”
Χρυσή Αυγή Εναντίον Όλων