Κατά τον ίδιο “τιμητικό” τρόπο που θυμήθηκε το πολιτικό σύστημα και οι “μανδαρίνοι” του ιστορικοί της συμφοράς τα 200 χρόνια του 1821 έχουν σκοπό να “τιμήσουν” και τα 100 χρόνια από το 1922 με κορυφαία στιγμή της τραγωδίας την σφαγή της Σμύρνης το 1922 και βεβαίως την συστηματική γενοκτονία των Ελλήνων στα χρόνια 1914-1922. Γενοκτονία, η οποία άρχισε πριν ακόμη από την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και η οποία συνεχίστηκε μέχρι την δεκαετία του 1980.
Θυμίζουμε: Ελληνισμός Κωνσταντινουπόλεως 1955, 1964, Ελληνισμός Ίμβρου – Τενέδου, Κύπρος 1974 Κερύνεια, Αμμόχωστος, Ριζοκάρπασο. Και αποτελεί πρόκληση την ίδια περίοδο κατά την οποίαν η Τουρκία ευθέως θέτει ζήτημα Αιγαίου και νήσων κάποιοι να μας κουνάνε το δάκτυλο και να “συμβουλεύουν” να δούμε… ψύχραιμα τα 100 χρόνια από την σφαγή και τον ξεριζωμό των Ελλήνων το 1922.
Για του λόγου το αληθές στα “ΝΕΑ” ο καθηγητής Γιάννης Βούλγαρης σε άρθρο του με τίτλο φανερό για τις προθέσεις του “1922: η δύσκολη επέτειος” συμβουλεύει γράφοντας:
“Η Ελλάδα, όντας πλέον μία σταθερή ευρωπαϊκή φιλελεύθερη δημοκρατία, δεν πρέπει να το έχει ανάγκη, μπορεί να ανατρέχει στην ιστορία της με ώριμη απόσταση, χωρίς τις υπερβολές της εχθροπάθειας και της αυτοθυματοποίησης”.
Κρατώ την τελευταία λέξη: “αυτοθυματοποίηση”!… Ποια “αυτοθυματοποίηση”; Αυτοθυματοποίηση η σφαγή της Σμύρνης; Αυτοθυματοποίηση η γενοκτονία των υπερήφανων Ελλήνων του Πόντου; Μετά τον “συνωστισμό” στην προκυμαία της Ρεπούση, η “αυτοθυματοποιηση”!
Είναι φανερό ότι η Μνήμη των 100 χρόνων του 1922 θα είναι για το Ελλαδιστάν μία ακόμη ΥΒΡΙΣ ενάντια στην ΕΘΝΙΚΗ ΜΝΗΜΗ.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΙΔΡΥΤΗΣ ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ 2022
