“…Φαντάσματα είμαστε
Νεοπλατωνικών Εικόνων,
Αρχαία Στοιχειά που
εγέννησεν η Δελφική η Γη,
Βουνά αδίστακτα Λευκά
των Παγετώνων,
Δόρατα Χάλκινα, που
εσμίλεψεν η Θεϊκή Οργή”
Ν.Κ.
Η σχέση του Νέου Ελληνισμού με τους Αρχαίους Έλληνες είναι ένα μέγα ζήτημα, ζήτημα που προέκυψε από την γέννηση του (όχι απόλυτα ελεύθερου για να είμαστε ακριβείς) κράτους μας μετά την Επανάσταση του 1821 και κρατά μέχρι σήμερα. Σαφής απάντηση στο ερώτημα τι είναι ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΣ, σαφής από την πλευρά της πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας αυτού του τόπου δεν υπάρχει. Τουναντίον υπάρχουν θέσεις και απόψεις σε ακραίο βαθμό μεταξύ τους Αντίθετες.
Υπάρχουν επί παραδείγματι αυτοί που πιστεύουν ότι είναι δυνατόν με ένα άλμα δύο χιλιάδων ετών να βρεθούμε από το μίζερο νεοελληνικό σήμερα στο Αρχαίον Κλέος. Υπάρχουν και αυτοί που επιμένουν ότι η Αρχαιότης δεν έχει καμμία σημασία για τους πολίτες αυτής της χώρας του σήμερα. Γνώμη μου: Σφάλουν και οι δύο. Η Αλήθεια βρίσκεται στην ζωή και σε ότι η ζωή σεβάστηκε και του επέτρεψε να επιβιώσει. Με αυτήν την οπτική, λοιπόν, παρατηρώντας το σήμερα σε σχέση με το χθες πρέπει να απαντήσουμε στα αναπάντητα μέχρι σήμερα ερωτήματα για την ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ του Ελληνισμού της εποχής μας.
Ερώτημα πρώτον: Είναι οι σημερινοί Έλληνες απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων; Έχει σημασία; Βεβαίως και ΝΑΙ! Γιατί άλλο είναι να αναζητάς την σχέση σου με τους προγόνους σου και άλλο την σχέση σου με έναν ξένο λαό. Εάν δεν είμαστε απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων, τότε η κάθε προσπάθεια προσεγγίσεως του Αρχαίου Πνεύματος των Ελλήνων, έχει την ίδια σημασία με την προσπάθεια προσεγγίσεως του Πολιτισμού των Σουμερίων ή των Ίνκας. Οι αρνητές της Φυλής, διεθνιστές μαρξιστές ή θρησκευόμενοι έχουν αντίθετη άποψη. Διαφωνώ και προπαντός διαφωνούν οι Φυσικοί Νόμοι και η Ιστορία. Απάντηση πρώτη και βασική: Οι σημερινοί Έλληνες είναι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων και για τον λόγο αυτό είναι κρίσιμο το ζήτημα του καθορισμού της σχέσεως του Λαού μας με το Πνεύμα των Αρχαίων.
Για την Φυλετική Συνέχεια των Ελλήνων στο Περιοδικό μας (“Χρυσή Αυγή”), όπως γνωρίζουν οι παλαιότεροι αναγνώστες μας, έχει δημοσιευθεί πληθώρα άρθρων ανθρωπολογικού, ιστορικού, γλωσσολογικού και λαογραφικού περιεχομένου, άρθρων που αποδεικνύουν ότι οι σημερινοί Έλληνες είναι ΓΝΗΣΙΟΙ απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων.
Ερώτημα Δεύτερον: Πως τιμά ένας σημερινός Έλληνας την Καταγωγή του από τους Αρχαίους Έλληνες; Αναλισκόμενος με αρρωστημένο ενδιαφέρον με τα Αρχαία κείμενα και τους αρχαιολογικούς χώρους; Για να μη παρεξηγηθώ: Το να μελετά κανείς την Αιώνια και Αξεπέραστη Σοφία των Αρχαίων Προγόνων μας είναι οπωσδήποτε ΘΕΤΙΚΟ. Το να σέβεται τους Αρχαιολογικούς χώρους επίσης! Όταν όμως περιορίζεται μόνον σε αυτά, τότε δεν κάνει ΤΙΠΟΤΕ και είναι ένα μεγάλο ΤΙΠΟΤΕ. Στον τόπο όπου εγράφη η Ιλιάδα και η Πολιτεία, στον τόπο όπου χύθηκε το Αίμα των Εκλεκτών σε Θερμοπύλες, Μαραθώνα και Σαλαμίνα, σε αυτόν τον τόπο δεν χωρούν φαντασιόπληκτοι και αρρωστημένοι “χομπίστες”, που δεν νιώθουν ότι και οι πέτρες στα Αρχαία “Ερείπια” έχουν ψυχή και η Γη, η Αιματοποτισμένη, ζητά το Δίκιό της. Τιμά, λοιπόν, κανείς με τρόπο Ειλικρινή, Αυθεντικό και Γνήσιο τον Αρχαίο Ελληνισμό όταν βιώνει και πράττει σύμφωνα με τις επιταγές και την Ιστορία του Αρχαίου Ήθους.
Ερώτημα Τρίτον: Μήπως η εμμονή μας στο Αρχαίο Πνεύμα, η “αρχαιοπληξία”, μας εμποδίζει να προχωρήσουμε μπροστά; Ο πατέρας του Φουτουρισμού Μαρινέττι, γράφει ότι μία καλογυαλισμένη μηχανή αξίζει περισσότερο από την… Νίκη της Σαμοθράκης! Ο Ίων Δραγούμης στον “Ελληνικό Πολιτισμό”, επηρεασμένος από ανάλογες σκέψεις γράφει ότι μία γλάστρα με βασιλικό αξίζει περισσότερο από μία αρχαία τραγωδία. Ανάμεσα από έναν ισοπεδωτικό φουτουρισμό και μία αρρωστημένη αρχαιοπληξία υπάρχει και ΜΕΣΗ ΟΔΟΣ, μία οδός που κοιτάζει το Μέλλον χωρίς να λησμονεί το Παρελθόν.
Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία μεγάλη άνθιση στις εκδόσεις και τις εκδηλώσεις, που έχουν σαν αντικείμενο τον Αρχαίο Ελληνισμό και επειδή χρησιμοποίησα την λέξη “άνθιση”, ανάμεσα στα άνθη υπάρχουν και πολλά παράσιτα… Άλλωστε σε κάθε εποχή παρακμής, όπως η σημερινή που αναμφισβήτητα ζούμε, δεν λείπουν (το αντίθετο!) οι ψευδοπροφήτες. Από την άλλη πλευρά κάποιοι ρίχνουν το ΑΝΑΘΕΜΑ (επί δικαίων και αδίκων…), θυμίζοντάς μας τους μισέλληνες, που αποκεφάλιζαν τα αγάλματα, που βλέπουμε κατά εκατοντάδες χωρίς πρόσωπα στα Μουσεία μας.
Γνώμη μου: Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί ο Ελληνισμός ακόμη και σήμερα 200 χρόνια σχεδόν μετά την Εθνεγερσία δεν έχει καθορίσει επακριβώς την ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ του. Να ένας Μεγάλος Σκοπός Ενός Πνευματικού και Ιδεολογικού αγώνα, αγώνα όμως που δεν πρέπει να περιοριστεί στους μουχλιασμένους τοίχους μιας σκοτεινής βιβλιοθήκης, γιατί ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ υπήρξε το Αιώνιο Τραγούδι της Ζωής και μόνο σαν ΖΩΗ μπορεί να επιστρέψει στον κόσμο.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΙΔΡΥΤΗΣ ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ “ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ” α.τ. 129