Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο από τα πρακτικά:
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Συνδέσμου – Χρυσή Αυγή): Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, όσα υπέγραψε η συγκυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ ήταν μνημόνια. Αυτομάτως, όσα πρόκειται να υπογράψει η Κυβέρνηση η σημερινή γίνονται συμφωνία. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται και στην περίπτωση αυτή για ένα μνημόνιο.
Επί του προκειμένου, στην Εξεταστική Επιτροπή για τα μνημόνια δήλωσε την Τετάρτη, μόλις πριν δύο ημέρες, ο καθηγητής κ. Κασιμάτης τα ακόλουθα: «Για πρώτη φορά υπεγράφη τέτοια συμφωνία στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο δεν υπογράφεις κάτι τέτοιο. Πρωτοφανής στη συμφωνία είναι η ρητή παραίτηση από όλες τις ασυλίες βασικών αγαθών, αλλά και των δικαιωμάτων εθνικής κυριαρχίας. Δεύτερος πρωτοφανής όρος η δέσμευση του συνόλου της περιουσίας του δημοσίου. Το δάνειο είναι χωρίς διασφάλιση. Όλα τα οικονομικά δικαιώματα της Ελλάδος είναι δεσμευμένα χάριν των δανειστών».
Αυτά είπε ο καθηγητής κ. Κασιμάτης και δεν γνωρίζω -ούτε ο κύριος Πρωθυπουργός διευκρίνισε- αν στη νέα συμφωνία οι όροι αυτοί, οι συγκεκριμένοι, οι οποίοι υπήρχαν στα προηγούμενα μνημόνια, δηλαδή το αγγλικό δίκαιο και η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, θα υπάρχουν. Ούτε λέξη δεν ακούστηκε γι’ αυτά.
Τόσο ο κ. Κασιμάτης, όσο και άλλοι έγκριτοι συνταγματολόγοι, έχουν αποφανθεί ότι η παραπομπή στο άρθρο 28 του Συντάγματος, βάσει της οποίας νομιμοποίησαν τα μνημόνια, δεν έχει στέρεο νομικό στήριγμα.
Για του λόγου του αληθές, σας διαβάζω την παράγραφο 3 του άρθρου 28 του Συντάγματος: «Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής της κυριαρχίας, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος».
Παρακάτω, με δύο αστερίσκους υπάρχει η ερμηνευτική δήλωση, η οποία δείχνει και την πρόθεση του νομοθέτη: «Το άρθρο 28 αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».
Υπό ποίαν έννοια η εξυπηρέτηση ενός επαχθούς δανείου, μιας λεηλασίας του ελληνικού λαού, εξυπηρετεί την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ποια θέση μπορεί να έχει στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο;
Παράνομα τα μνημόνια, λοιπόν, παράνομη και η συμφωνία, την οποία πρόκειται να υπογράψετε, αν υπογράψετε! Και είναι πραγματικά απορίας άξιον πώς αυτά τα οποία λέγατε χθες, σήμερα τα έχετε ξεχάσει.
Σε ό,τι αφορά τη Νέα Δημοκρατία και την αναφορά της περί πρόωρων εκλογών, οι οποίες θα καταστρέψουν τη χώρα και οι οποίες, νομίζω, θα καταστρέψουν κατ’ ουσίαν τη Νέα Δημοκρατία, έχω να πω ότι και στο σημερινό αδιέξοδο οδηγηθήκαμε κατόπιν πρόωρων εκλογών, με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η Νέα Δημοκρατία αν έβαζε πάνω από το κομματικό της συμφέρον το πατριωτικό καθήκον, θα υπέγραφε το, σύμφωνα με αυτήν, συμφέρον για το έθνος Μνημόνιο ΙΙΙ και δεν θα προχωρούσε σε πρόωρες εκλογές, αλλά υπολόγισε το πολιτικό κόστος. Εν προκειμένω, ήταν βέβαιο ότι θα χάσει τις εκλογές. Όμως, δεν ήθελε να τις χάσει με μεγάλη διαφορά. Δεν ήταν ούτε καν το κομματικό της συμφέρον, αλλά το εσωκομματικό της συμφέρον, δηλαδή η ομάδα της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας να έχει μια διαχειρίσιμη ήττα.
Δεν θα αναφερθώ σε αυτά τα οποία έλεγε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ και τα οποία πραγματικά δεν τήρησε ούτε κατά κεραία. Πέρασαν τέσσερις μήνες, που, σύμφωνα με την άποψή μας, ήταν μήνες χαμένοι, οι οποίοι δεν οδήγησαν στη λύση του προβλήματος και δεν έθεσαν τα καίρια προβλήματα στην πρώτη γραμμή.
Αναφερόμενος στην ομιλία του κυρίου Πρωθυπουργού, θέλω να πω ότι στη φράση του «Δεν έχουμε τίποτα να κρατήσουμε κρυφό» έχω αντίρρηση.
Και έχω αντίρρηση, διότι, πρώτον, δεν μας λέει την αντιπρόταση την οποία κάνει αυτή τη στιγμή η Κυβέρνηση της Ελλάδος απέναντι στην πρόταση του Γιούνκερ.
Δεν μας λέει, επίσης, αν η νέα συμφωνία, την οποία πρόκειται να υπογράψει και την οποία επιδιώκει -μάλιστα δήλωσε ότι είναι αισιόδοξος γι’ αυτήν- θα διέπεται από το αγγλικό δίκαιο και την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας. Καμμία λέξη γι’ αυτό.
Καμμία λέξη και για το χρέος, που αν εξαιρέσουμε την Επιτροπή Αληθείας, η οποία κάνει μία προσπάθεια, που κατά την άποψή μας δεν έχει τη θεσμική βαρύτητα μίας προσφυγής σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα, τότε δεν έχει γίνει τίποτε.
Είπε ακόμη ο κύριος Πρωθυπουργός ότι κατόρθωσε να μειώσει τα πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία έθετε η Ευρωπαϊκή Ένωση προς την Ελλάδα. Το «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος» είναι μία φράση από την ελληνική μυθολογία. Κάποιος ήθελε να περάσει στον άλλο κόσμο -ο Μένιππος συγκεκριμένα- και δεν είχε τον οβολό. Του ζήτησε ο Χάροντας τον οβολό και είπε «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος». «Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος», λοιπόν και από τον ελληνικό λαό. Όσο μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα και να ζητούν, δεν πρόκειται να τα λάβουν. Ο ελληνικός λαός έχει «στεγνώσει».
Και για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους σχετικά με το χρέος, ένα τέτοιο τεράστιο ποσό δεν είναι δυνατόν να το αντιμετωπίσει η χώρα. Δεν υπάρχει λύση στο χρέος της Ελλάδος, παρά μόνο η καταγγελία του, όπως κάποιοι από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζαν προεκλογικά και κάποιοι -προς τιμήν τους- το υποστηρίζουν και μέχρι σήμερα.
Μέσα στην καπιταλιστική ζούγκλα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν υπάρχει λύση για να ξεχρεώσεις 320 δισεκατομμύρια ευρώ, το διπλάσιο σχεδόν, το 200% του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος.
Ούτε λέξη στην ομιλία του κυρίου Πρωθυπουργού και πολύ περισσότερο, βεβαίως, του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, για επαχθές χρέος. Όλα αυτά τα χρήματα, όμως, που δανείστηκε η Ελλάδα και τα οποία σπαταλήθηκαν, είτε σε εξοπλιστικά με μίζες είτε στους περίφημους Olympic Games του 2004, δεν πήγαν επ’ ωφελεία του ελληνικού λαού. Επομένως, το χρέος είναι επαχθές. Και αυτό θα πρέπει να είναι το πρώτο έργο της Κυβερνήσεως. Θα έπρεπε να είναι από την πρώτη στιγμή.
Μας είπε ο κύριος Πρωθυπουργός ότι μέσα από την πρότασή του ότι ο πάντοτε χαμογελαστός κ. Γιούνκερ –δεν κοστίζουν ούτε ένα cent τα χαμόγελα- τον εξέπληξε δυσάρεστα. Προς τι η έκπληξη; Επί πέντε χρόνια ό,τι μας έρχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δυσάρεστο είναι. Θα ερχόταν τώρα κάτι ευχάριστο;
Και ασφαλώς συμφωνούμε απολύτως μαζί του στην απόρριψη της προτάσεως Γιούνκερ, η οποία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, όπως ανέφερε, την κατάργηση του ΕΚΑΣ και την αύξηση της ΔΕΗ.
Καλό θα είναι, όμως, στη δευτερολογία του ο κύριος Πρωθυπουργός να αναφέρει ποια είναι η ρεαλιστική πρόταση της Κυβερνήσεως. Γιατί μπορεί να είναι καλύτερη, μεν, από την πρόταση Γιούνκερ, αλλά εξίσου κακή για τον ελληνικό λαό.
Είπε, ακόμη, ο Πρωθυπουργός ότι κανείς δεν επιθυμεί τη ρήξη. Μήπως η ρήξη τελικά είναι μία λύση; Πώς μπορούμε αυτό να το αποκλείσουμε; Πού θα οδηγηθεί η κατάσταση; Το ειδύλλιο με την Ευρώπη, αυτήν την Ευρώπη, μήπως ετελείωσε; Πέντε χρόνια κρατάει το μνημόνιο. Και στα πέντε αυτά χρόνια στη μεν Ελλάδα οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Σε επίπεδο, δε, κρατών οι Βόρειες χώρες έγιναν πλουσιότερες και οι Νότιες σχεδόν χρεοκοπούν.
Γενικά κι αόριστα, λοιπόν, τα προβλήματα του χρέους. Και μέσα σε όλα αυτά, να συνεχίζεται η καταστροφή και μάλιστα με τρόπο ισοπεδωτικό, μαρξιστικό, της μεσαίας τάξεως της χώρας.
Ξαφνικά έγιναν πλούσιοι οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν οικογενειακό εισόδημα 30.000 ευρώ το χρόνο, δηλαδή, 2.500 ευρώ το μήνα. Μία οικογένεια με δύο παιδιά με 2.500 ευρώ το μήνα ίσα – ίσα που τα βγάζει πέρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτοί είναι οι πλούσιοι από τους οποίους θα δινόταν λύση στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδος;
Κανένα σχέδιο εθνικής αναπτύξεως. Και το μόνο κυρίαρχο είναι ο φόβος, ο φόβος των εκλογών, ο φόβος της χρεοκοπίας, ο φόβος της δραχμής, ο φόβος της εξαφανίσεως του ευρώ και μιας πρωτόγνωρης οικονομικής ανέχειας.
Θα θυμηθώ στο σημείο αυτό το μεγάλο έργο του Ντοστογιέφσκι «Έγκλημα και Τιμωρία» και τον κεντρικό του ήρωα, τον Ρασκόλνικοφ, ο οποίος όταν υπερβαίνει εαυτόν και πάει να δολοφονήσει με το τσεκούρι τη γριά τοκογλύφο, τη βλέπει να αντιστέκεται με λύσσα. Και απορεί και λέει: «Πώς είναι δυνατόν για τη μίζερη ζωή της, που τρεφόταν με παξιμάδια και νερό, να αμύνεται τόσο πολύ;». Και γράφει ο Ντοστογιέφσκι: Αυτό που δεν αντελήφθη ο Ρασκόλνικοφ ήταν ότι όσο πιο άθλια είναι η ύπαρξη κάποιου, τόσο πιο πολύ γαντζώνεται απ’ αυτό.
Μην βασίζεστε, λοιπόν, στο φόβο και στην αθλιότητα η οποία υπάρχει σε μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού εν ονόματι ενός φετίχ που λέγεται ευρώ.
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο ελληνικός λαός με πλήρη συνείδηση στις 25 Ιανουαρίου του 2015 ψήφισε κατά του μνημονίου και επέλεξε ακόμη και την περίπτωση να πάει η Ελλάδα στα βράχια. Ένας βράχος είναι η Ελλάδα γεμάτος τιμή επί χιλιάδες χρόνια και όχι ένας βούρκος υποταγής!
Η θέση της Χρυσής Αυγής είναι ξεκάθαρη: Όχι άλλο μνημόνιο, όχι συνέχιση της εκχωρήσεως της εθνικής κυριαρχίας. Επιτέλους, ένα εθνικό σχέδιο αναπτύξεως, επιστροφή στην εθνική οικονομία, στον εθνικό προστατευτισμό, στον Έλληνα εργάτη, στον αγρότη, στον Έλληνα εργαζόμενο!
Σας ευχαριστώ.