Όλοι στην Ελλάδα σήμερα γνωρίζουν ότι ο Γ. Παπανδρέου ο νεώτερος παρέδωσε την πατρίδα και τον λαό μας βορά στους διεθνείς τοκογλύφους του ΔΝΤ.
Ελάχιστοι, όμως, γνωρίζουν ότι οι σχέσεις του ΔΝΤ και της πολιτικάντικης φαμίλιας των Παπανδρέου δεν περιορίζονται σ’ αυτήν την επαίσχυντη πράξη του νεωτέρου, αλλά συμπεριλαμβάνουν και τους τρεις Παπανδρέου που έχουν περάσει από την πολιτική μας ζωή!
Τέτοιες ημέρες του Ιουλίου 1944, λοιπόν, διαρκούντος του Β΄Π.Π., εις το ξενοδοχείο «Mount Washington» του Νιου Χαµσάιρ της Αμερικής, έλαβε χώρα διεθνής διάσκεψη 700 αντιπροσώπων από 44 συμμαχικές χώρες, που σκοπόν είχε την διαμόρφωση των μεταπολεμικών νομισματικών κανόνων, κατά τα καλά και συμφέροντα των νικητών και μελλόντων διεθνών εξουσιαστών, ήτοι των αμερικανοσιωνιστών.
Εν τέλει, στις 22 Ιουλίου υπογράφηκε η Συμφωνία του Μπρέτον Γουντς.
Βάσει της συμφωνίας αυτής, καθιερώθηκε το δολάριο Αμερικής ως «παγκόσμιο νόμισμα» και ιδρύθηκαν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμιος Τράπεζα, µε διακηρυγμένο σκοπό «να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στη διεθνή οικονομία μετά την αποκατάσταση των εκ του πολέμου ζημιών και την επάνοδο του κόσμου εις την ομαλότητα».
Στην πραγματικότητα, για να τεθεί υπό έλεγχον η παγκόσμιος οικονομία και να καταστούν δέσμιοι οι «ελεύθεροι» (έτσι ενόμιζαν…) λαοί μιας δράκας διεθνών τοκογλύφων, με έδρα τας ΗΠΑ!
Την εποχήν εκείνη, η Ελλάς ευρισκόταν ακόμα υπό γερμανική κατοχή και ως νόμιμη κυβέρνησις της χώρας αναγνωριζόταν υπό των συμμάχων (με ή άνευ εισαγωγικών…) η εδρεύουσα εις το Κάιρο κυβέρνησις, µε πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου.
Η κυβέρνησις Παπανδρέου, λοιπόν, εκπροσώπησε την Ελλάδα στη διάσκεψη και ενέκρινε την τελική συμφωνία.
Επικεφαλής της πενταµελούς ελληνικής αντιπροσωπείας ήτο ο τότε διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος, Κυριάκος Βαρβαρέσος, ο οποίος είχε σοβαρές αντιρρήσεις, τις οποίες είχε εκθέσει στον Γ. Παπανδρέου:
«Η χώρα µας πολύ λίγην ωφέλειαν µπορεί να περιµένει από το σχέδιον εκείνο, ενώ της εζητείτο να αναλάβη σοβαράς υποχρεώσεις ως προς την µέλλουσαν συναλλαγµατικήν πολιτικήν της» (πηγή: «Χρονικόν της Τραπέζης της Ελλάδος», Ηλία Βενέζη).
Τελικώς, δεν εισακούσθηκε και εξηναγκάσθη να υπογράψει την Συμφωνία για λογαριασμό του πρωθυπουργού Παπανδρέου. Το ΔΝΤ, λοιπόν, ιδρύθηκε µε την υπογραφή του Γεωργίου Παπανδρέου.
Όμως, στην ιδία διάσκεψη συμμετείχε και κάποιος άλλος Παπανδρέου! Επρόκειτο για τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος την εποχήν εκείνη υπηρετούσε την θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και μετείχε στη διάσκεψη ως εµπειρογνώµων της ελληνικής αντιπροσωπείας!
Η συνέχεια σας είναι γνωστή…