Γιατί τόση σιωπή για το μέγα σκάνδαλο των παρακολουθήσεων;
Η υπόθεση της παρακολουθήσεως Ανδρουλάκη και της Ισραηλινής εταιρείας Predator με τις παραιτήσεις του Γενικού Διευθυντού του γραφείου του πρωθυπουργού Δημητριάδη και του Διοικητού της ΕΥΠ Κοντολέοντος, προκαλεί εντύπωση ότι κατ’ ουσίαν έχει περάσει στα ψιλά της δημοσιότητος. Εάν στο παρελθόν είχαμε ένα ανάλογο γεγονός, δεκάδες θα ήταν τα τηλεοπτικά τραπέζια, που θα στηνόντουσαν προκειμένου να ακουστούν οι απόψεις των κομμάτων. Σήμερα έχουμε ανακοινώσεις μόνο λίγων λέξεων γενικόλογες και αόριστες και τίποτε πέραν αυτού… Από την πλευρά της η Νέα Δημοκρατία επιμένει ότι η παρακολούθηση Ανδρουλάκη ήταν νόμιμη και τον καλεί να τον ενημερώσει για ποιον λόγο και ο Ανδρουλάκης από την πλευρά του τους απαντά να δημοσιοποιήσουν αυτοί τον λόγο. Για να είναι νόμιμη όμως μία παρακολούθηση πρέπει να υπάρχει εντολή Εισαγγελέως και κακούργημα. Τι συμβαίνει εδώ; Από την άλλη πλευρά, το τόσο σοβαρό αυτό πολιτικό θέμα ορίστηκε να συζητηθεί στην Βουλή μετά από δύο ολόκληρες εβδομάδες!
Γνώμη μας ή πρόκειται για κάποια πρωτοφανή γκάφα της Νέας Δημοκρατίας, ή οι Ευρωπαίοι (βλέπε Γερμανία και κόντρα με την Ελλάδα για το ποσοστό του φυσικού αερίου) αποφάσισαν ότι καλό θα ήταν μαζί με τον Μητσοτάκη να κυβερνά και ο Ανδρουλάκης, που είναι δικό τους παιδί όντας τόσα πολλά χρόνια στην Ευρώπη. Μήπως, δηλαδή, βγάλανε οι Γερμανοί σαν ταχυδακτυλουργοί από το καπέλο τον λαγό των υποκλοπών για να προκαλέσουν εκλογές, που θα φέρουν γι’ αυτούς το επιθυμητό αποτέλεσμα…
Ο.Ε.Μ.