ΡΩΜΑΝΟΣ ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Το τέλος έβλεπε να έρχεται απ’ τις στέπες
ο παλαιός πολέμαρχος ο Διογένης,
που τώρα κόρωνα στο κεφάλι του φοράει.
Οι μάχες σμιλέψει του είχανε και σώμα και ψυχή
όμως την προδοσία πάντα προδοσία προσμένει.
Για εκστρατεία στην Ασία ξεκινάει
χωρίς να λογαριάζει τι του φυλάει η μοίρα
και έτσι από άρχοντες τρανούς προδομένος
από σόγια μεγάλα της Πόλης με Ιστορία
την Μάχη έχασε στο Ματζικέρτ ο Ρωμανός.
Γενναίος και με ψυχή μεγάλη ο νικητής
ο Αλπ-Αρσλάν τιμάει την πορφύρα
και ελεύθερο τον Αυτοκράτορα αφήνει.
Κανείς δεν τον περίμενε, όλοι νεκρό τον θέλαν
και όταν μαθεύτηκε ότι στην Πόλη
ο Ρωμανός ο Διογένης γυρίζει
ανησυχία γεμάτη φόβο απλώθηκε παντού
και μέσα σε μέγαρα πολυτελή σχέδια κάνουν
σε ώρες μαύρες, σκοτεινές, νυχτερινές
σε ώρες που η αράχνη το δίχτυ της υφαίνει
και άρχοντες ανάξιοι με δολερή ψυχή
την επιστροφή του Ρωμανού ετοιμάζουν.
Και όταν στην Πόλη γύρισε ο προδομένος βασιλιάς
οι συνωμότες γεμάτοι μίσος τον τυφλώνουν
και είναι οι ίδιοι που τον προδώσανε στο Ματζικέρτ
και έτσι από το Ματζικέρτ φτάσαμε στην Κερκόπορτα
και από τον Ρωμανό τον Διογένη στον τελευταίο Παλαιολόγο.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Το ποίημα αυτό συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή “Αστέρια σ’ αφέγγαρο ουρανό”
