Εκτός από το ΝΑΤΟ, γιορτάζει και το ΚΚΕ την επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής!
Ως γνωστόν, εχθές το ΝΑΤΟ έστειλε συγχαρητήρια στην αγαπημένη του Τουρκιά, για την επέτειο της «Ημέρας Νίκης» της το 1922, δηλαδή για την Μικρασιατική Καταστροφή!
Αλλά, υπάρχει και κάποιο κόμμα της εγχώριας πολιτικής σκηνής, που «γιορτάζει» την επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής, αν και αποφεύγει να στείλει συγχαρητήρια στην Τουρκιά. Δεν το κάνει άμεσα, το κάνει όμως εμμέσως! Αναφερόμαστε βεβαίως στο «τιμημένο Κουκουέ».
Παλαιότερα, το ΚΚΕ είχε ομολογήσει κυνικά τον προδοτικό ρόλο του στην Μικρασιατική Καταστροφή:
«Αν δεν νικιόμασταν στη Μικρά Ασία, η Τουρκία θα ‘τανε σήμερα πεθαμένη και εμείς μεγάλη Ελλάδα. Τη “λευτεριά” μας θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τουρκικού λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε» (Ριζοσπάστης, 12/07/1935).
Και με κάθε ευκαιρία, το –κατά Γεώργιον Παπανδρέου- «κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας», καυχιέται για την προδοσία του εκείνη.
Για παράδειγμα, προ ημερών η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του –αμετανόητου- ΚΚΕ, μίλησε σε εκδήλωση της κομματικής οργάνωσης Ηλείας για την Μικρασιατική Καταστροφή, λόγω των… ημερών (της τουρκικής νίκης) και είπε μεταξύ των άλλων και τα εξής:
«Η Μικρασιατική Εκστρατεία ήταν πόλεμος ιμπεριαλιστικός και όχι προοδευτικός
Το πρώτο συμπέρασμα — εκτίμηση που πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι η Μικρασιατική Εκστρατεία από την αρχή μέχρι το τέλος της ήταν πόλεμος ιμπεριαλιστικός και όχι προοδευτικός εθνοαπελευθερωτικός από την τουρκική καταπίεση. Εξυπηρετούσε την αστική «Μεγάλη Ιδέα» και όχι ένα πατριωτικό — απελευθερωτικό λαϊκό όνειρο…
Το Κίνημα των Νεότουρκων ήταν προοδευτικό ως προς το στόχο κατάργησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ως τέτοιο στηρίχθηκε για κάποιο διάστημα και από την επαναστατική Ρωσία…
Η συμμετοχή λοιπόν της Ελλάδας υπό το πρόσχημα του «αλυτρωτισμού» ήταν συνειδητή αστική επεκτατική πολιτική με στόχο τη διεύρυνση του ελλαδικού κράτους, την ισχυροποίηση της θέσης του στη Ν/Α Μεσόγειο, «κράτος σε δύο ηπείρους και πέντε θάλασσες», όπως συνθηματικά προβλήθηκε».
Συμπέρασμα: μια φορά προδότες – για πάντα προδότες!