Μόνο λίγες ώρες έχει που ανακοινώθηκε η Υπουργός Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας Λιζ Τρας, ως η νέα πρωθυπουργός μετά την αποχώρηση του Τζόνσον και έχει ξεκινήσει ένας πόλεμος για το αν η Τρας είναι η «Νέα Θάτσερ» όπως προσπαθεί να περάσει το κόμμα της ή κάτι άλλο.
Οι αντίπαλοι της θυμίζουν στον κόσμο πως στο παρελθόν ήταν μέλος στο κόμμα των Φιλελευθέρων Δημοκρατών (Lib Dems) και αργότερα προσχώρησε στο Συντηρητικό Κόμμα, με γονείς αριστερούς και μάλλον με αριστερίζουσα συμπεριφορά και η ίδια, που την οδήγησε ακόμα και σε ακτιβιστικές ενέργειες όπως οι διαδηλώσεις κατά της Θάτσερ και φυσικά κατά της βασιλείας. Στο πρόσφατο πολιτικό της παρελθόν δε, ήταν φυσικά και κατά του Brexit ως γνήσια εντολοδόχος της Ε.Ε.
Οι εσωτερικοί εχθροί της στο κόμμα την χαρακτηρίζουν ως άτομο που την ενδιαφέρει μόνο η ευκαιρία να αναρριχηθεί πολιτικά και πως καμία σχέση δεν έχει με ιδεολογίες.
Η ίδια δικαιολογεί το παρελθόν της λέγοντας πως έχει μετανιώσει, μάλιστα δήλωσε πως « Όλοι οι νέοι κάνουν σφάλματα, άλλοι παίρνουν τον στραβό δρόμο και μπλέκουν με ναρκωτικά, εγώ ήμουν στους Δημοκρατικούς, τι να κάνω; »
Όπως και να έχει, η συγκεκριμένη πολιτικός, έχει μπροστά της μια «ατζέντα» με αποφάσεις για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης, την αναψηλάφηση πολλών όρων της συμφωνίας του Brexit με την Ε.Ε, κυρίως σχετικά με την Ιρλανδία, και φυσικά την στήριξη της Ουκρανίας όπως η ίδια δήλωσε« Αν βγω θα είμαι η μεγαλύτερη σύμμαχος της Ουκρανίας».
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να δώσει τα διαπιστευτήρια της στους ισχυρούς οικονομικούς και πολιτικούς παγκόσμιους παράγοντες, αν και έχει δώσει ήδη δείγματα ως υπουργός της κυβέρνησης Τζόνσον.
Αυτό που δεν γίνεται αντιληπτό, είναι το γιατί υπάρχει αυτή η αντιπαράθεση και το δήθεν δίλημμα για το αν είναι Δημοκρατική ή Φιλελεύθερη ή σκληρή Καπιταλίστρια.
Στην «Νέα Εποχή» αυτοί που κυβερνάνε είναι ένα «ιδεολογικό υβρίδιο» όλων των παραπάνω και με μόνο πραγματικό στόχο τον άκρατο και αχαλίνωτο καπιταλισμό, μοιράζουν υποσχέσεις με συνθήματα Δημοκρατικά, που στις ΗΠΑ πλέον σημαίνουν αποκλειστικά Αριστερά, μέχρι και Φιλελεύθερα για κεντρώους αλλά και συντηρητικούς Δεξιούς την ώρα που με «Θατσερική» πυγμή συνθλίβουν τις μεσαίες και κατώτερες οικονομικά τάξεις. Το παράδοξο είναι πως οι ίδιες, αυτές οι τάξεις, είναι και οι ψηφοφόροι των ίδιων των «δημίων» τους.
Τέτοια παραδείγματα πολιτικής έχουμε και στην Γερμανία και στην Γαλλία και στον Καναδά και φυσικά στην Ελλάδα με την Νέα Δημοκρατία. Έχουμε λοιπόν, Καπιταλισμό που επιβάλλεται δια της βίας στον Λαό, με έναν «μανδύα» διπλής απόχρωσης, προοδευτικός χωρίς ηθικές αξίες, με λοάτκι μέλη της κυβέρνησης και υπηρέτες της αντικατάστασης πληθυσμών, αλλά και δήθεν πατριωτικός που ακυρώνει την συμφωνία των Πρεσπών.
Όπως και να έχει, ο Λαός τέτοιους πολιτικούς θέλει, τέτοιους πολιτικούς έχει.
Χατζησάββας Χρήστος