Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την μικρασιατική καταστροφή. Χρόνια δύσκολα, χρόνια που άφησαν τα σημάδια τους σε γενιές Ελλήνων. Η επίσημη πολιτική του ελληνικού κράτους είναι η πλήρης αποσιώπηση των ιστορικών συμβάντων της γενοκτονίας που συντελέστηκε εις βάρους του ελληνικού πληθυσμού στην Ανατολική Θράκη, τον Πόντο και την Μικρά Ασία, θέλοντας έτσι να στήσουν τις βάσεις για μια κάλπικη ελληνοτουρκική φιλία.
Η αλήθεια είναι πως πλήρης απολογισμός της ελληνικής γενοκτονίας κατά την περίοδο του 1914 – 1924 είναι πολύ δύσκολο να γίνει.
Γιατί όμως μιλάμε για γενοκτονία; Συμφωνία με τον ΟΗΕ, γενοκτονία υφίσταται όταν γίνονται πράξεις με στόχο την ηθελημένη καταστροφή ή τον αφανισμό ενός μέρους ή μιας ολόκληρης εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας ανθρώπων: την δολοφονία μελών της ομάδας αυτής. Την πρόκληση σοβαρών σωματικών ή ψυχολογικών τραυμάτων σε μέλη της ομάδας. Την ηθελημένη επέμβαση στις συνθήκες ζωής των ομάδων αυτών, με στόχο τον φυσικό αφανισμό τους. Την επιβολή μέτρων με στόχο τον εμποδισμό των γεννήσεων εντός της ομάδας αυτής. Και τέλος την βίαιη μετατόπιση παιδιών από την ομάδα αυτή σε μια άλλη ομάδα ανθρώπων.
Τί συνέβη στους ελληνικούς πληθυσμούς της ανατολής μεθοδευμένα από το 1914 έως και το 1924;
Μαρτυρικοί βασανισμοί ακόμα και ιερέων, γυναικόπαιδων αλλά και αιχμαλώτων, βιασμοί, δολοφονίες ή αρπαγές βρεφών αλλά και ατέλειωτες πορείες αιχμαλώτων, στα περίφημα “τάγματα εργασίας”, με άγνωστο αριθμό ανθρώπων που χάθηκαν σ΄ αυτά. Μετατόπιση ολόκληρων χωριών υπό άθλιες συνθήκες, σε άλλα εδάφη. Σφαγές, θηριωδίες μέχρι και εκτελέσεις επί των αποφάσεων των τουρκικών δικαστηρίων της “Ανεξαρτησίας”…
Αρπαγές και λεηλασίες σπιτιών και περιουσιών, γκρέμισμα σχολείων, ναών και άλλων ευαγών ιδρυμάτων, χρεοκοπία και καταστροφή βιοτεχνικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων με τον παράλληλο ευτελισμό κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Κάποιοι σκόπιμα αρνούνται να διδάξουν στα ελληνικά σχολεία την σύγχρονη ιστορία μας και αντ’ αυτού διδάσκονται πως οι κυβερνήσεις φταίνε για την εχθρότητα ανάμεσα στους δύο λαούς… Δεν διδάσκονται τίποτα ουσίας για τον Τοπάλ Οσμάν και τις ορδές των Τσετών του (άτακτοι στρατιώτες – δολοφόνοι που αποτελούνταν από Τούρκους και Κούρδους). Δεν διδάσκονται την περίφημη φράση του Κεμάλ Ατατούρκ “Επιτέλους τους ξεριζωσαμε”. Δεν διδάσκονται καν τα ιστορικά συμβάντα.
Ας μην ξεχνάμε ότι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας (κος Καιρίδης) αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ (κος Φίλης) έχουν αρνηθεί την ύπαρξη Ποντιακής γενοκτονίας ή την ακαδημαϊκό κα Ρεπούση του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε γράψει σε σχολικό βιβλίο (που ύστερα από διαμαρτυρίες αποσύρθηκε), ότι κατά την καταστροφή της Σμύρνης υπήρξε ένας απλός… συνωστισμός!
Κάποιοι ξέχασαν τις ρίζες τους. Κάποιοι ξέχασαν το αίμα που έχυσαν οι πρόγονοί τους. Εμείς ποτέ!
Ε.Γ.