Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ – ΒΙΒΛΙΑ

ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ 6942416220 και στο email koinonikosethnikismos@gmail.com

ΕΚΔΟΣΗ 2021: 200 χρόνια από το 1821 Η προδοσία μίας Επανάστασης

Εισαγωγικό απόσπασμα από το νέο βιβλίο του Ν.Γ. Μιχαλολιάκου, που κυκλοφορεί, με τίτλο: “200 χρόνια από το 1821 Η προδοσία μίας Επανάστασης”. 

“Μία Τρίχρωμη Σημαία

Μαρτίου 10 του έτους 2021 και το κράτος των Αθηνών “τιμά” την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, καταργώντας, βεβηλώνοντας την ίδια την ψυχή και το πνεύμα του 1821. Για τον σκοπό αυτό κτίζει  το καθεστώς μία ολόκληρη παραμυθία, με την οποία παραμυθία επιχειρεί να ερμηνεύσει πρόσωπα και καταστάσεις προκειμένου να στηρίξει το κυρίαρχο αντεθνικό ιδεολόγημα των καιρών μας, καιρών μίας απάνθρωπης παγκοσμιοποίησης, η οποία μισεί Πατρίδες και Παραδόσεις και την Αληθινή Ιστορία των Εθνών και των Ηρώων.

Γράφω το κείμενο αυτό σε ένα κελί των φυλακών Δομοκού επιθυμώντας να απαντήσω στα όσα ανιστόρητα και ψευδή κατά κόρον γράφονται και ακούγονται σε εφημερίδες και τηλεοπτικούς σταθμούς τους τελευταίους μήνες για το 1821. Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι η προσπάθεια αυτή διαστρεβλώσεως της αληθινής ιστορίας των Ελλήνων κρατά αρκετά χρόνια και κλιμακώθηκε έντονα τις τρεις τελευταίες δεκαετίες με την εμφάνιση και προβολή των λεγομένων “Αναθεωρητών” της Εθνικής μας Ιστορίας από τα ΜΜΕ. Οι οποίοι “αναθεωρητές” επιχείρησαν, χρησιμοποιώντας αμφίβολης αξίας επιχειρήματα να μας πουν ούτε λίγο, ούτε πολύ ότι η Ιστορία όπως την ξέραμε ήταν ένα δημιούργημα εθνικιστικό, βασισμένο σε ψέματα. Έφτασαν μέχρι του σημείου να αρνηθούν και την ύπαρξη αυτού του ίδιου του Ελληνικού Έθνους, υποστηρίζοντας ότι είναι δημιούργημα της Γαλλικής επαναστάσεως, του Ρομαντισμού και των Ελλήνων ιστορικών του 19ου αιώνος!

Απάντηση μέσα από το κελί μίας φυλακής; Ναι! Περισσότερο ελεύθερος από τους έξω από τις φυλακές “ελεύθερους”, οι οποίοι δεν τολμούν να αποστομώσουν τους υβριστές της Εθνικής μας Μνήμης. Δεν γράφω μία εργασία ιστορική με την αυστηρή επιστημονική έννοια του όρου όχι μόνον γιατί δεν έχω την δυνατότητα ερεύνης των πηγών μέσα σε ένα κελί, αλλά και γιατί ο τρόπος με τον οποίον βλέπω εγώ την Ιστορία είναι εντελώς διαφορετικός από τα καθιερωμένα. 

Έχω σκοπό στις σελίδες που ακολουθούν να παραθέσω τις σκέψεις μου και στοιχεία για κρίσιμα και σημαντικά γεγονότα της Εθνικής μας Επανάστασης, τα οποία έχουν σκόπιμα είτε αποσιωπηθεί, είτε διαστρεβλωθεί. Για την Φιλική Εταιρεία και το κατά πόσον είναι αληθές αυτό το οποίο υποστηρίζει η κυριαρχούσα στον καιρό μας άποψη ότι ήταν γέννημα της Γαλλικής επαναστάσεως. Για τον μοιραίο και σκοτεινό ρόλο του Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου. Για τις δολοφονίες των Αγωνιστών από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο μέχρι τον Γεώργιο Καραϊσκάκη. Για τους Υψηλάντηδες τους υπέροχους αυτούς Ήρωες της Επαναστάσεως, οι οποίοι παραμερίστηκαν, πέθαναν στην πρώτη νεότητά τους και αυτό βόλεψε πολλούς, για τον ρόλο της Αγγλίας και της Ρωσσίας, για τα Δάνεια, που χρηματοδότησαν τον εμφύλιο, για το Μεσολόγγι, που εγκαταλείφθηκε στην σκληρή του μοίρα από την τότε εξουσία και γιατί εγκαταλείφθηκε… Για το άθλιο προτεκτοράτο, το οποίο προέκυψε από το 1821 και για τον Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος υπήρξε η μεγάλη ελπίδα του Γένους μας για Αληθινή Ελευθερία και γι’ αυτό δολοφονήθηκε.

Το 1821 ήταν πάντοτε το επίκεντρο κάθε ιδεολογικής και πολιτικής μου πεποιθήσεως και έχω γράψει εκατοντάδες κείμενα σχετικά…”.

* Από τις στάχτες του Βερολίνου στην Παγκοσμιοποίηση

“Εξήντα χρόνια συμπληρώθηκαν από το τέλος του πολέμου. Εξήντα ολόκληρα χρόνια, δυο γενιές, και όμως το κυρίαρχο σύστημα που ανεδείχθη νικητής επάνω από τις στάχτες της Ευρώπης, συνεχίζει την προπαγάνδα των “νικητών” για το ολοκαύτωμα, για τον κακό φασισμό και εθνικοσοσιαλισμό. Σε μια “ανοικτή” κοινωνία, όπου τα πάντα είναι ελεύθερα, από την πρέζα, τις εκτρώσεις μέχρι κάθε είδους ανηθικότητα και ανωμαλία, το μόνο πράγμα που βρίσκεται εκτός νόμου είναι ο αληθινός Εθνικισμός. Εάν όμως, οι σύμμαχοι “νίκησαν”, ποιος είναι ο λόγος να υπάρχουν σήμερα ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΓΝΩΜΗΣ και διώξεις;
Το 1945, Αμερικανοί και Ρώσσοι μοίρασαν τον κόσμο. 45 χρόνια μετά ο μπολσεβικισμός τέλειωσε και απέμεινε μοναδικός κυρίαρχος η καπιταλιστική “παγκοσμιοποίηση”. Στις 9 Μαΐου θα γίνει στην Μόσχα μία μεγάλη “φιέστα”. Θα γιορτάσουν τη νίκη της… “ελευθερίας”, την ημέρα της αντιφασιστικής νίκης των λαών! Οι Έλληνες Εθνικιστές στις 9 Μαΐου δεν έχουν να γιορτάσουν τίποτε. Γιατί ο κόσμος που γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες του 1945 είναι ένας κόσμος απάνθρωπος, μακριά από κάθε έννοια του Ελληνικού Ιδεώδους. Γιατί, επιπλέον, η Ελλάς που κυριολεκτικά θυσιάστηκε υπήρξε στην πράξη ένας από τους νικημένους αυτού του πολέμου. Λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο ήταν που οι Άγγλοι κρεμούσαν Ελληνόπουλα στην Κύπρο. Τριάντα χρόνια μετά τον πόλεμο ήταν που οι “σύμμαχοί” μας έδιναν το πράσινο φως στην Τουρκία να εισβάλλει στην Κύπρο. Σήμερα είναι που θέλουν να δώσουν το μισό Αιγαίο στους Τούρκους.
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ – ΜΑΪΟΣ 2005”

ΕΚΔΟΣΗ 2021: Αστέρια σ’ αφέγγαρο ουρανό – ποιήματα

 

Το βιβλίο “Αστέρια σ’ αφέγγαρο ουρανό” είναι το έκτο κατά σειρά συγγραφικό έργο του ιδρυτή του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή και πολιτικού κρατουμένου Νικολάου Γ. Μιχαλολιάκου. Το εν λόγω βιβλίο αποτελεί την ποιητική ανθολογία του συγγραφέα εμπνευσμένη από τους εθνικιστικούς αγώνες και την άδικη φυλάκιση του ιδίου. Περιλαμβάνει επίσης ποιήματα γραμμένα στην παραδοσιακή Ιαπωνική φόρμα του Χάι Κου.

Μπορείτε να το παραγγείλετε στέλνοντας email: koinonikosethnikismos@gmail.com ή στα τηλέφωνα 6942416220 και 6971695870. Εάν επιθυμείτε να το λάβετε ταχυδρομικώς το κόστος του βιβλίου είναι 12 ευρώ συν τα ταχυδρομικά έξοδα.

 

*Για μια ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ σε μία ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΥΡΩΠΗ

“Όταν το 1992 εγράφετο το κείμενο, το οποίο αποτελεί και το κύριο μέρος αυτού του βιβλίου, κανένας μας δεν φανταζόταν ότι στα χρόνια που θα ερχόντουσαν η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ με ιδέες καθαρές και πνεύμα ασυμβίβαστο και απροσκύνητο θα ήταν δυνατόν να έχει μία θέση στην πολιτική ζωή της χώρας. Μία πολιτική ζωή κυριολεκτικώς διεφθαρμένη και σάπια και μία χώρα η οποία συνεχώς παρακμάζει χωρίς να υπάρχει ουσιαστική αντίδραση από τις δυνάμεις οι οποίες αποτελούν το πολιτικό κατεστημένο από το ένα άκρο έως το άλλο.
Είχαμε, λοιπόν, τότε στα 1992 όταν έλαβε χώρα το δεύτερο συνέδριο του Κινήματός μας να αντιμετωπίσουμε πρώτα απ’ όλα τους “λογικούς” του λεγόμενου (κακώς!) εθνικού χώρου. Όλους αυτούς, οι οποίοι θεωρώντας την ιδεολογία περιττή πολυτέλεια την έβαζαν στην άκρη και έκαναν άθλιους συμβιβασμούς συνεργαζόμενοι πότε με τον έναν και πότε με τον άλλον πολιτικό ενός άθλιου, διεφθαρμένου και αντεθνικού κατεστημένου. Όλοι αυτοί με περισσή σοφία μας κουνούσαν συγκαταβατικά το κεφάλι και μας έλεγαν ότι δεν θα κάνουμε τίποτε γιατί είμαστε “ακραίοι”, γιατί είμαστε αγνοί, εννοώντας με την δική τους οπτική των πραγμάτων ούτε λίγο, ούτε πολύ ότι ήμασταν σχεδόν βλάκες, ενώ αυτοί έξυπνοι… Ο χρόνος δεν τους δικαίωσε και ευρέθησαν έξω από την ροή των πραγμάτων. Ο περίφημος “εισοδισμός” τους σε αμφίβολα “εθνικά” σχήματα δεν οδήγησε πουθενά, παρά μόνον στην αποτυχία. Εκτός εάν επιτυχία γι’ αυτούς είναι ότι με τον τρόπο αυτό εξασφάλιζαν την ησυχία τους και δεν προκαλούσαν την μήνιν του καθεστώτος. Ήμασταν, λοιπόν, εμείς για όλους αυτούς “καμένα χαρτιά”. Μόνο που τα “καμένα χαρτιά” θέριεψαν και έγιναν φλόγες που απλώθηκαν σε ολόκληρη την χώρα, ενώ αυτοί έσβησαν και έγιναν στάχτη που σκόρπισε ο αγέρας στους πέντε ανέμους.”

 

ΕΚΔΟΣΗ 2021 – ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΣΚΕΨΗΣ 

Κυκλοφορεί το καινούργιο βιβλίο του Ν.Γ. Μιχαλολιάκου με τίτλο: “ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΣΚΕΨΗΣ – “Better dead than dying” C. Schmitt, 1948″. Το βιβλίο αυτό αναμένεται να κάνει μεγάλη αίσθηση και να συζητηθεί πολύ μιας και αναφέρεται στις διώξεις που υπέστησαν ο Καρλ Σμιτ και ο Μάρτιν Χάιντεγκερ στην Γερμανία του μεταπολέμου και κάνει παραλληλισμό με την τότε και τώρα απόδοση δικαιοσύνης… Σας παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από το εν λόγω βιβλίο για να πάρετε μία πρώτη γεύση: 

“Όταν τέλειωσε ο πόλεμος ο Καρλ Σμιτ φυλακίστηκε για 13 μήνες χωρίς κατηγορία. Στις 19 Μαρτίου του 1947 συνελήφθη για δεύτερη φορά, προκειμένου να ανακριθεί ως ένοχος για προτροπή σε εγκλήματα πολέμου. Στις 3 Απριλίου άρχισε η ανάκρισή του. Ποιος ήταν ο ανακριτής του; Ένας Γερμανός(;), που του είχε αφαιρεθεί η ιθαγένεια μόλις το 1935 και είχε γίνει πολίτης των ΗΠΑ. Ένας τεκμηριωμένα εμπαθής και προκατειλημμένος εναντίον του. Όσο και εάν προσπάθησε, όμως, δεν κατόρθωσε να τον παραπέμψει σε δίκη. Αθωώθηκε γιατί δεν είχαν να του προσάψουν την οποιαδήποτε εγκληματική πράξη ή ότι έδωσε… “εντολή” για εγκληματική πράξη. Σε συνέχεια αυτού, λοιπόν, και επειδή έγραψαν κατά κόρον και όχι μόνον “ελληνικές”(;) φυλλάδες, αλλά και ξένες ότι η δίκη της Χρυσής Αυγής ήταν μία… Νέα Νυρεμβέργη, θα πω και θα υπογραμμίσω: “Μακάρι να ήταν”! Θα αθωωνόμασταν.” 

*Ελλάς – 21ος Αιών Πατρίδα ή Χάος

“Ε, λοιπόν, όχι! Δεν διαθέτομεν “δηλώσεις μετανοίας” και ούτε αναγνωρίζουμε το δικαίωμα του κριτή στους άδικους ισχυρούς των ημερών μας και στα μίσθαρνα όργανά τους, στα πληρωμένα φερέφωνά τους, στα ΜΜΕ, που σε κάθε ευκαιρία μας συκοφαντούν και μας υβρίζουν. Η λάσπη τους δεν μας αγγίζει, όπως και δεν μας αγγίζουν οι αμφιβολίες, ο φόβος και ο τρόμος όσων πιστεύουν στην λάσπη τους ή την υπολογίζουν και την τρέμουν.
Σε ποιους αναφέρομαι; Μα σε όλους αυτούς τους κάποτε εθνικιστές, κάποτε δεξιούς, κάποτε ακροδεξιούς, κάποτε τίποτε και απ’ όλα, που με κάθε ευκαιρία σηκώνουν τα χέρια ψηλά και λένε “εμείς δεν είμαστε φασίστες, δεν είμαστε αντισιωνιστές, δεν είμαστε ρατσιστές, δεν είμαστε ακροδεξιοί”. Οι κύριοι αυτοί, που πίσω από τα μικρόφωνα των τηλεοπτικών σταθμών, που συχνά-πυκνά είναι καλεσμένοι κάνουν αυτές τις δηλώσεις μετανοίας, δεν μας αφορούν. Όπως δεν μας αφορούν αυτοί που προσπαθούν με κάθε τρόπο να βρουν μια θέση κάτω από τον ήλιο αυτής της ανήθικης, σαπισμένης και αμαρτωλής πολιτείας”.

*ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΚΑΚΟΙ “ΦΑΣΙΣΤΕΣ” ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΩΣ ΠΡΕΠΕΙ… “ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ”

“ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΜΗΝ ΕΚΘΕΤΕΤΕ ΤΟΥΣ “ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ”
“Κακοί εθνικιστές”, “ανεγκέφαλοι Χρυσαυγίτες” μη φέρνετε σε δύσκολη θέση τους… καθώς πρέπει “πατριώτες”. Το μήνυμα αυτό απευθύνεται προς όλους τους “κακούς εθνικιστές”, προς όλους αυτούς τους ασυμβίβαστους Πατριώτες, Πατριώτες χωρίς εισαγωγικά, προς τους “ανεγκέφαλους Χρυσαυγίτες”, προς όλους αυτούς οι οποίοι ευρίσκονται… εκτός “κοινοβουλευτικού τόξου”, προς όλους αυτούς που δεν ανήκουν σε αντιρατσιστικές επιτροπές, δεν τιμούν το “ολοκαύτωμα”, γενικά είναι στοιχεία του περιθωρίου, αφού δεν είναι ενταγμένοι στα καθώς πρέπει δημοκρατικά ήθη και έθιμα…
Είναι όλοι αυτοί που βγαίνουν κατά καιρούς στους δρόμους και μιλάνε για Πατρίδα, Τιμή, Αξιοπρέπεια, Εθνικισμό. Το χειρότερο που κάνουν όμως όλοι αυτοί (στους οποίους αναμφισβήτητα συμπεριλαμβανόμαστε και εμείς οι Χρυσαυγίτες) είναι ότι εκθέτουν τους… “πατριώτες”.  
Προς Θεού “κακοί φασίστες”, εθνικιστές και Χρυσαυγίτες μη χαλάτε το έργο των “πατριωτών”, μη του εκθέτετε.”

 

*ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ ΕΝΟΣ ΑΙΩΝΑ 1993-1999 (ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ “ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ 100 άρθρα στη Χρυσή Αυγή“
                        

“Τα κείμενα που περιέχονται στο βιβλίο αυτό αποτελούν μία συλλογή άρθρων του Αρχηγού της Χρυσής Αυγής, Νίκου Μιχαλολιάκου, κατά την χρονική περίοδο 1993-1999. Άρθρα, τα οποία σε μόνιμη βάση φιλοξενούνταν στην τελευταία σελίδα της εφημερίδας “ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ”. Έχει, λοιπόν, ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε, καταρχάς, το πόσο σημαντικό κατόρθωμα για εκείνη την εποχή ήταν να υπάρχει μία εβδομαδιαία εθνικιστική εφημερίδα, η οποία συνεχίζει την πορεία της μέχρι και σήμερα.
Το να εκδίδεται μία εφημερίδα -και μάλιστα σε εβδομαδιαία βάση- σε μια εποχή όπου το διαδίκτυο ήταν ανύπαρκτο, αποτελούσε για Εμάς ένα τεράστιο πολιτικό όπλο, καθώς τότε ήταν η περίοδος εκείνη όπου οι εφημερίδες, σε αντίθεση με σήμερα, θεωρούνταν (όχι άδικα) ως το πιο σημαντικό όπλο επιρροής του Λαού. Αυτό, άλλωστε, φαινόταν από την υψηλή κυκλοφορία που είχαν τότε όλες σχεδόν οι εφημερίδες, σε μία εποχή μάλιστα κατά την οποία δεν υπήρχαν (ή ήσαν ελάχιστες) οι “προσφορές” (CD, ταινίες, βιβλία κλπ.), προκειμένου να αυξηθούν οι πωλήσεις.
Εκείνη η εποχή ήταν που αποτέλεσε για Εμάς το “μπάσιμο” για τα καλά στον πολιτικό στίβο, ως αποτέλεσμα των αποφάσεων του 2ου Συνεδρίου του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στις 10 και 11 Απριλίου”.

 

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ 2022: Ο Δικαίος ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ – ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

“Ο Ανθός της Ελλάδος θυσιάζεται για μία Μεγάλη Πατρίδα. Οι καλύτεροι πέφτουν στην Μάχη. Ίσως γι’ αυτό στα χρόνια που ήρθανε γνώρισε η χώρα κακομοιριά και παρακμή.”

 

*8 ομιλίες στην Βουλή

“Ας το πάρουν, λοιπόν, απόφαση. Ας το πάρουν απόφαση, μια και καλή. Στις προσεχείς εκλογές θα υπάρχει ψηφοδέλτιο ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, θέλουν δεν θέλουν. Και αν νομίζουν ότι με πραξικοπήματα της τελευταίας στιγμής που θα βάλουν κάποιον δικαστικό, και ψάχνουν γι’ αυτόν, και προς τιμήν των δικαστών δεν έχει βρεθεί ούτε ένας Εφιάλτης για να υπηρετήσει τα ειδεχθή σχέδια τους. Αν, λοιπόν, βρουν κάποιον για να ακυρώσει τα ψηφοδέλτιά μας, ας γνωρίζουν ότι η Χρυσή Αυγή θα κηρύξει ανένδοτο Αγώνα ενάντια στην παραβίαση του Συντάγματος που λέει ότι η “τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων”. Θα έχουν απέναντί τους ένα εκατομμύριο Έλληνες! Όχι, δεν θα κάνουμε την χάρη σε κάποιους κυρίους, τρίτης και τέταρτης γενιάς, βουλευτές με λευκά κολάρα, να τοποθετήσουμε έξω από την πολιτική ζωή του Τόπου αυτούς, που πιο γνήσια από τον  οποιονδήποτε, εκφράζουν την θέληση του Λαού και του Έθνους. Δεν θα τους το επιτρέψουμε! Ας το λάβουν υπ’ όψιν τους και ας σταματήσουν όλες αυτές τις πονηρές σκέψεις γιατί ανοίγουν τις Πύλες της Κολάσεως. Και θα τους στείλω ένα μήνυμα: Εν ονόματι της ελευθερίας του φρονήματος, οι Έλληνες Εθνικιστές είναι έτοιμοι για ό,τι χρειαστεί. Και για εξορίες και για φυλακές ακόμη. Ν.Γ. Μιχαλολιάκος
19 Απριλίου 2013 – 5 μήνες και 10 ημέρες πριν την απαρχή των παρανόων πολιτικών διώξεων.”

 

ΕΚΔΟΣΗ 2021: Ο ΜΑΥΡΟΣ ΚΥΚΝΟΣ

Απόσπασμα από το βιβλίο “Ο ΜΑΥΡΟΣ ΚΥΚΝΟΣ”:

“Σκληρό Το Τίμημα για κάθε ανυπότακτο

“Οι Δον Κιχώτες πάνε ομπρός
και βλέπουν ως την άκρη 
του κονταριού που εκρέμασαν 
σημαία τους την Ιδέα”.

Κ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

“Δον Κιχώτη” με βρήκε εκείνος ο Μάιος του 2012 όταν ένα ολόκληρο σύστημα είδε το 7% της Χρυσής Αυγής, είδε ένα Κίνημα Επαναστατικό εκτός κατεστημένου να προβάλλει προκλητικά στο πολιτικό προσκήνιο, το οποίο θεωρούσαν δική τους υπόθεση. Υπόθεση του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, το οποίο έχει υπό τον έλεγχο της την δημόσια ζωή απόλυτα από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. “Δον Κιχώτης”; Αναμφισβήτητα Ναι! Λάθος; Ίσως, αλλά δεν μετανοώ, δεν αλλάζω με τίποτε το γεγονός ότι για μία ολόκληρη δεκαετία στάθηκα απέναντι στο Σύστημα χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς να υποχωρήσω ούτε χιλιοστό από τις Ιδέες μου, υπερήφανος χωρίς δηλώσεις μετανοίας, ανυπότακτος. Και την πρόκλησή μου αυτή την εξαπέλυσα από την πρώτη ημέρα με την δήλωσή μου προς τα ΜΜΕ, που με είχαν πολεμήσει σκληρά, είχαν θάψει κυριολεκτικά την Χρυσή Αυγή, λέγοντας τους την φράση “VENI, VIDI, VICI”.

Όταν μπήκαμε στην βουλή το 2012 πολλοί ήταν αυτοί οι οποίοι πίστευαν ότι θα συμβιβαστούμε και το πίστευαν αυτό γιατί έτσι συνήθως γίνεται με όλους όσους παριστάνουν τους επαναστάτες και οι οποίοι όταν ανοίξουν οι θύρες και τα “σαλόνια” της εξουσίας αλλάζουν. Στην περίπτωσή μου έκαναν λάθος. Πράγματι ήμουν “Δον Κιχώτης” και έβλεπα… ως την άκρη του κονταριού μου, όπου υπερήφανα κυμάτιζε σημαία μου η Ιδέα. Ποιος δεν θυμάται την δήλωση τότε της Γενικής Γραμματέως του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρρήγα, η οποία είχε πει αφήστε τους αυτούς, τώρα θα φορέσουν γραβάτες και θα υποταχθούν στο σύστημα. Τελικά αυτό δεν συνέβη, αλλά οι χρεωκοπημένοι ιστορικά μπολσεβίκοι, οι χρήσιμοι ηλίθιοι της παγκοσμιοποίησης, εξ ιδίων έκριναν τα αλλότρια.

Μήπως, όμως, τελικά υπήρξα εξ ανάγκης “Δον Κιχώτης”, μη έχοντας άλλη επιλογή; Κατηγορηματικά όχι! Μήπως υπήρξα τότε (και τώρα!) άκαμπτος ιδεολόγος γιατί δεν είχα άλλη επιλογή ή εάν θέλετε “προσφορά”; Ισχύει ακριβώς το αντίθετο! Επιστολές και προτάσεις από εξέχοντα και “επιφανή” μέλη της ολιγαρχίας, που κυριαρχούν μέχρι σήμερα στην δημόσια ζωή, έλαβα ουκ ολίγες, άλλες ευθέως και άλλες πλαγίως… Άνθρωποι του τάδε “νταβατζή” μου έλεγαν εμπιστευτικά πόσο με συμπαθεί το αφεντικό τους, εγώ σιωπή και καμία ανταπόκριση. Άλλου “νταβατζή” άλλος κολαούζος μου πρότεινε να πιω έναν καφέ με τον μεγαλόσχημο ολιγάρχη, που υπηρετούσε, και πάλι έκανα πως δεν καταλάβαινα και προχωρούσα.

Ήταν προφανές ότι δεν ήμουν δεδομένος και γι’ αυτό έπρεπε να πληρώσω την ανυποταξία μου. Δεν χωρούσα στο κράτος των Αθηνών (Πλατεία Συντάγματος, Κολωνάκι, Χίλτον), στην αμαρτωλή συμμορία που είναι η πραγματική εξουσία αυτής της χώρας. Από τον Μάιο του 2012 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2013 όταν έστησε το παρακράτος του Σαμαρά την σκευωρία, η οποία με οδήγησε στην φυλακή, πολύ άνετα θα μπορούσα να έχω γίνει μέλος του “club” των ισχυρών αυτής της χώρας. Δεν το θέλησα και εάν το έκανα δεν θα ήμουν μόνο ένας πολιτικός απατεώνας, αλλά και ένας ακόμη άθλιος δημαγωγός, ο οποίος όπως τόσοι άλλοι θα είχα πουλήσει την πίστη όσων με τίμησαν και με ακολούθησαν. Το πόσο τώρα όλοι αυτοί, που σεβάστηκα την θέλησή τους, με σεβάστηκαν, πόσο δεν με πρόδωσαν αυτοί που μου έλεγαν να μη τους προδώσω (και δεν τους πρόδωσα!) αυτό είναι μια άλλη υπόθεση…

Ήταν φανερό και φάνηκε από τις πρώτες ημέρες της παρουσίας της Χρυσής Αυγής στην βουλή και στον δημόσιο λόγο της ότι δεν ήταν εις ουδεμία των περιπτώσεων μία συστημική δήθεν ακροδεξιά, η οποία απλά εξέφραζε τα παράπονα κάποιων δυσαρεστημένων συντηρητικών παλαιάς κοπής έναντι της πάντοτε ανεκτικής προς την αριστερά Νέας Δημοκρατίας. Και το ανεκτικής σίγουρα κατ’ ελάχιστον αντιπροσωπεύει την στάση της Νέας Δημοκρατίας των “δεξιών” έναντι της αριστεράς, μία στάση εντελώς δουλική και ενοχική. Δεν είναι τυχαίο ότι όσα χρόνια ήμουν στην βουλή, λαβαίνοντας τον λόγο ο εκάστοτε πρόεδρος της Ν.Δ. όποτε ήθελε να απευθυνθεί στην αριστερά άρχιζε πάντοτε την αγόρευσή του με την πρόταση “τιμούμε και σεβόμαστε τους αγώνες της αριστεράς”.

Η Χρυσή Αυγή ήταν η πρώτη πολιτική δύναμη από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, η οποία μέσα στην βουλή άρθρωσε έναν ξεκάθαρα αντιμαρξιστικό λόγο και μίλησε για την απαγορευμένη ιστορία, τις προδοσίες και τα εγκλήματα των μπολσεβίκων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα μίας χαμένης μάχης της Μνήμης η Ελλάδα της Μεταπολιτεύσεως (1974-2021) κατά την διάρκεια της οποίας η φερ’ ειπείν (κατ’ ευφημισμόν) δεξιά της Νέας Δημοκρατίας έχασε με την θέλησή της χωρίς αντίδραση την μάχη της Μνήμης από την αριστερά. Ως γνωστόν τον Αύγουστο του 1949 ο Ελληνικός Στρατός νίκησε τις ένοπλες δυνάμεις του ΚΚΕ. Η στρατιωτική αυτή όμως νίκη των αντικομμουνιστικών δυνάμεων, στις οποίες συμπεριλαμβάνοντο από μετριοπαθείς κεντρώοι φιλελεύθεροι μέχρι αληθινοί εθνικιστές, έγινε ήττα στον πόλεμο της “μνήμης” μετά την μεταπολίτευση όταν και ηρωοποιήθηκε από τους νικημένους του Γράμμου η αριστερά και δαιμονοποιήθηκαν όσοι αντιστάθηκαν και πολέμησαν για να μη γίνει η Πατρίδα μας ένα ακόμη Σοβιέτ.”…

*ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΠΙΣΤΟΙ

“Μέσα σε έναν κόσμο που συνεχώς σαπίζει και στον οποίον η τεχνολογική ανάπτυξη συμβαδίζει απόλυτα με τον πολιτιστικό κατήφορο, ποια θα μπορούσε ναέ είναι η τύχη ενός Έθνους με μεγάλη Ιστορία αλλά πενιχρό παρόν; Θα μπορούσε να αντέξει στις προκλήσεις, να αντισταθεί στα απατηλά μηνύματα της παγκοσμιοποίησης για μία απόλυτη ειρήνη και ευημερία; Μέχρι σήμερα τίποτε δεν δείχνει ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατόν να συμβεί. Το αντίθετο μάλλον ισχύει…”

*ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ  ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΛΟΓΟΣ

“Το βιβλίο αυτό αποτελεί μία προσπάθεια εμβαθύνσεως στο πνευματικό έργο ενός μεγάλου διανοουμένου του 20ού αίωνος, δια τον οποίο έγραψαν ύμνους και συγκλονίσθηκαν από τον θάνατό του τρεις μεγάλες μορφές του πνεύματος όπως ο Ίων Δραγούμης, ο Κωστής Παλαμάς και ο Άγγελος Σικελιανός.
Ο Περικλής Γιαννόπουλος ήθελε προπαντώς να είναι ένα παράδειγμα και η ύστατη πράξις του ήτο μία πράξις περιφρονήσεως προς τους μικρούς που εχειρίζοντο και δυστυχώς συνεχίζουν και σήμερα να χειρίζονται τα πράγματα του Μεγάλου μας Έθνους. Κατά τούτο, λοιπόν, η απαίτησίς του, απαίτησις για έναν Νέον Ελληνισμό αντάξιον του Αρχαίου ενδόξου Ελληνισμού, απαίτησις δια μίαν Αληθινήν Ελλάδα, παραμένει επιτακτική.”

 

*“Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή” 18 κείμενα για την Ελληνική λογοτεχνία

“Μιλώντας για ποίηση στον καιρό της παρακμής. Είναι αλήθεια ότι σε μία εκφυλισμένη και άρρωστη εποχή, όπου κυριαρχεί η κακεντρέχεια και η μικροψυχία, μία υπερήφανη διέξοδος για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο που δεν υποτάσσεται είναι η ποίηση, που ως αντίδοτο στην ευτέλεια, στην σήψη, στην διαφθορά λειτουργεί λυτρωτικά”.

*ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ (ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ 2021 ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ)

 

“Για το πολιτικό κατεστημένο που οδήγησε την Πατρίδα μας στην παρακμή η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι το απόλυτο κακό και επειδή ακριβώς αυτοί πιστεύουν αυτό, σημαίνει πως πορευόμαστε προς την σωστή κατεύθυνση ΠΑΝΤΟΤΕ ενάντια στον “ρεαλισμό” τους, στον “ρεαλισμό” των προσκυνημένων και υψώνουμε μέχρι τ’ αστέρια την Σημαία μας και τις Δάδες της Τιμής, που συμβολίζουν τις Ψυχές των Μεγάλων Νεκρών μας”.

ΕΚΔΟΣΗ 2021– ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ ΝΕΡΟ

“Το Αθάνατο Νερό” είναι εκ πρώτης όψεως ένα ιστορικό μυθιστόρημα, που όμως εάν εμβαθύνει κανείς, αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται περί ενός βαθύτατου φιλοσοφικού κειμένου.
Είναι σίγουρο ότι η απόδοση αυτού του λογοτεχνικού έργου θα ταξιδέψει τον αναγνώστη στους αρχαίους χρόνους με μία νοσταλγία για τα ήθη και τα έθιμα που σιγά-σιγά χάνονται στην μοντέρνα ζωή, αλλά ταυτόχρονα θα γεμίσει την ψυχή με βάλσαμο όταν συνειδητοποιήσει ότι τίποτε δεν χάθηκε και ότι η αρχαία παράδοση συνεχίζει να ζει ακόμη και στις ημέρες μας.

*ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΝΗΜΗ
ΙΣΤΟΡΙΑ –  ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ

“Η Ελλάδα ή θα είναι μεγάλη και κυρίαρχη ή δεν θα είναι καθόλου Ελλάδα. Δεν είναι δυνατόν στην θέση που βρίσκεται η Ελλάς γεωστρατηγικά να υπάρχει ένα “μικρό”, κυρίαρχο κράτος. Σχετικώς με το ζήτημα αυτό γράφει ο Κάρολος Χάουσχόφφερ: “Οι μικρές χώρες όπου κι αν γυρίσουν, βρίσκουν εμπόδια στον δρόμο τους… Τα σχέδιά τους κι οι ελπίδες τους εξατμίζονται σε όνειρα ή συμπυκνώνονται σε συμπλέγματα ικανοποίησης, σε τέτοιο βαθμό προσαρμοσμένα στην πολιτική ισχύος των γειτόνων τους ώστε φαίνεται να μην υπάρχει χώρος για δική τους πολιτική. Τότε οι μικρές χώρες δεν έχουν πια το δικαίωμα να υπάρχουν. Γιατί κάθε χώρα όχι μόνο πρέπει να ξέρει πως ενεργεί μία Δύναμη, αλλά και να θέλει να ενεργεί σαν Δύναμη”.
Η ξενοκρατία στη χώρα μας έχει βαθιές ρίζες, ρίζες που φθάνουν μέχρι τα 1822-1823, όταν Άγγλοι και Εβραίοι τραπεζίτες με τα περίφημα δάνεια του αγώνα υποδούλωσαν οικονομικά την Πατρίδα μας για περισσότερο από έναν αιώνα. Η νεώτερη Ελληνική Ιστορία, όπως την διδάσκονται τα παιδιά μας, όπως τους την διδάσκουν οι “ινστρούχτορες” της συμφοράς, είναι γεμάτη ψέματα…”

 

ΕΚΔΟΣΗ 2021 – ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ “Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη”…

Έγραψα το κείμενο αυτό με μορφή ημερολογίου στις φυλακές Δομοκού μέσα σε ημέρες δεκαοκτώ και συγκεκριμένα από την Κυριακή 25 Οκτωβρίου μέχρι τις 11 Νοεμβρίου του 2020.

Οδηγήθηκα κρατούμενος στην Γενική Ασφάλεια την Πέμπτη 22 Οκτωβρίου και την επόμενη ημέρα το βράδυ ευρισκόμουν στον Δομοκό. Την δεύτερη ημέρα αποφάσισα να γράψω το κείμενο αυτό, θέλοντας με το μοναδικό μέσο που διαθέτω να συνεχίσω να αντιστέκομαι σε μία εξουσία άδικη, σε ένα αντεθνικό καθεστώς.

Δηλώνω υπερήφανος για τις Ιδέες μου και θα συνεχίσω μέχρι την τελευταία μου πνοή να τις υπερασπίζομαι.

Ευρίσκομαι στην φυλακή για τις Ιδέες μου και αποτελεί αυτό κοινή πεποίθηση σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, που βλέπει την πραγματικότητα χωρίς εμπάθεια και προκατάληψη πολιτική. Και οι ίδιοι οι εχθροί μας το παραδέχονται, καταργώντας την όποια δικαιοσύνη, με τις δηλώσεις τους ότι αυτοί τιμώρησαν την Χρυσή Αυγή. Η καταδίκη μας αποτελεί ντροπή για το καθεστώς τους, που με θράσος αποκαλούν “δημοκρατία”, μία ντροπή η οποία φανερώθηκε ξεδιάντροπα στην “αντιφασιστική φιέστα” της 7ης Οκτωβρίου στο Εφετείο. Τα χειροκροτήματα για την απόφαση από τον όχλο είναι κηλίδα για κάθε μεγαλόστομη εξαγγελία περί μίας δικαιοσύνης, η οποία δήθεν θα αποφάσιζε ελεύθερα και ανεξάρτητα. Φυσικά και έχουν το δικαίωμα όσοι αποφάσισαν για εμάς χωρίς στοιχεία, χωρίς αποδείξεις να μας μισούν. Δεν είχαν όμως απέναντι στον Θεό και την Ιδέα της Δικαιοσύνης, που γεννήθηκε σε αυτήν την χώρα, να αποφασίσουν χωρίς να λογαριάσουν την Αλήθεια, προκειμένου να δεχτούν το χειροκρότημα ενός γεμάτου μίσους πλήθους και βεβαίως ενός σάπιου πολιτικού κατεστημένου. Δεν συνεχίζω, δεν έχει νόημα. Η καταδίκη μας ήταν δίωξη πολιτική και οι τίτλοι στα πρωτοσέλιδα των φυλλάδων τους τα είπαν όλα: “Η δημοκρατία ενίκησε”… Και ποιος έχασε; Ποιός δίκασε; Η “δημοκρατία” τους; 

Όπως και εάν έχει, όπου και εάν είμαι, θα συνεχίσω να αγωνίζομαι, δεν παραδίνω ψυχή, ας το γνωρίζουν εχθροί και φίλοι. Και ας καταλάβουν ότι τίποτε δεν τέλειωσε και όλα αλλάζουν από την μια στιγμή στην άλλη σε αυτόν τον κόσμο τον θαυμαστό και Μέγα!

Ν.Γ. Μιχαλολιάκος

3 Δεκεμβρίου 2020

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ 2022: ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ 2 – Η Αλήθεια Δεν Φυλακίζεται 

 

Είμαστε φυλακή γιατί δεν θελήσαμε να είμαστε με κανέναν από τους μαστροπούς που εκπορνεύουν τα Ιερά και τα Όσια της Φυλής μας! Γιατί κτίσαμε ένα Κίνημα αληθινά Εθνικιστικό και όχι μία παρακρατική συμμορία ρουφιάνων των υπηρεσιών, που τους εμφανίζουν σαν ακροδεξιούς, αλλά στην πραγματικότητα υπηρετούν τα συμφέροντά τους, τα βρώμικα συμφέροντα της ξενοκρατίας.” 

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το καινούργιο βιβλίο που κυκλοφορεί με τίτλο “ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ 2 – Η Αλήθεια Δεν Φυλακίζεται”.

 

*ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ 1-15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2014

“Όταν στις 25 Σεπτεμβρίου του 2013 με τρόπο πραξικοπηματικό αποφάσισαν την παράνομη και αντισυνταγματική σύλληψη εμού και των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, πίστεψαν ότι έχουν τελειώσει με το Κίνημά μας. Σήμερα, εκατό ολόκληρες ημέρες μετά από το “σόου” που έστησαν μηχανισμοί του κράτους και του παρακράτους μαζί, βεβαίως, με τα κανάλια, βλέπουν με έκπληξη, φρίκη και τρόμο ότι η Χρυσή Αυγή ανεβαίνει και αυτό πράγματι είναι πολιτικά πρωτοφανές για αυτούς, αλλά όχι για εμάς.
Γνωρίζαμε πολύ καλά ότι η χοντροκομμένη και βάναυση λασπολογία του καθεστώτος εις βάρος μας δεν πρόκειται να έχει αποτέλεσμα και το γνωρίζαμε αφ’ ενός μεν γιατί η λασπολογία αυτή κρατάει χρόνια και δεν είχε αποτέλεσμα, αφετέρου δε, είχαμε επίγνωση της ποιότητας, του ήθους και της αποφασιστικότητας των ανθρώπων, των υπερήφανων Ελλήνων και Ελληνίδων, οι οποίοι είχαν αγκαλιάσει από τα μέσα ήδη του 2010 την Χρυσή Αυγή. Ν. Γ. Μιχαλολιάκος.”