Όπως είναι γνωστό η αποκαλούμενη «Δίκη της Χρυσής Αυγής» εκδικάζεται πλέον σε δεύτερο βαθμό. Αυτό σημαίνει ότι αναμένεται εκ νέου εξέταση όλων των μαρτύρων και των στοιχείων που έχουν κατατεθεί τόσο από την πλευρά της υπεράσπισης όσο και από την πλευρά της υποστήριξης της κατηγορίας. Όπως και κατά την έναρξη του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, η «πολιτική αγωγή», αποτελούμενη από δικηγόρους στρατευμένους στον κομμουνισμό, επιχείρησε να δημιουργήσει εντυπώσεις όσον αφορά το ζήτημα της τηλεοπτικής κάλυψης της δίκης. Συγκεκριμένα, στα διάφορα μέσα που καλούνται να σχολιάσουν την Χρυσή Αυγή χωρίς κανένα αντίλογο, ισχυρίζονται ότι η άρνηση των συνηγόρων υπεράσπισης δείχνει κάποια πρόθεση να παρεμποδιστεί η δημοσιότητα της δίκης. Το «περίεργο» είναι ότι αυτή την φορά έσπευσαν να αναπαραγάγουν το ίδιο γελοίο αφήγημα, υπονοώντας ότι η Χρυσή Αυγή «έχει κάτι να κρύψει», και διάφορα κυβερνητικά υποχείρια που καπηλεύονται έννοιες όπως ο Πατριωτισμός. Ας εξετάσουμε λοιπόν τι πραγματικά ισχύει, πέρα από τα ψέματα των πάσης φύσεως ρουφιάνων:
Ποια δημοσιότητα θέλει η Χρυσή Αυγή;
Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, είναι βέβαιο ότι θα δεχόμασταν μετά χαράς την οποιαδήποτε πρόταση αληθινής δημοσιότητας της συγκεκριμένης δίκης. Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα θα ήταν το καθεστώς το όποιο ισχύει σε κάποιες πολιτείες της Αμερικής όπου οι υποθέσεις εκδικάζονται με ζωντανή και απρόσκοπτη τηλεοπτική κάλυψη από ανεξάρτητο φορέα. Παράλληλα, υπάρχει μέριμνα για την προστασία των ευαίσθητων δεδομένων ενόρκων, ευαίσθητων μαρτύρων κτλ ώστε να μην μπορούν να πέσουν θύματα εκβιασμών και εξωτερικών πιέσεων. Κάτι τέτοιο θα εξέθετε την γελοιότητα των κατηγοριών σε βάρος των Συναγωνιστών μας αφού ο καθένας θα μπορούσε ελεύθερα να ακούσει και τις δυο πλευρές χωρίς τις επιτήδειες «παρεμβολές» των ΜΜΕ.
Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που γίνεται πλήρης ηχογράφηση της δίκης για τα πρακτικά και έχει γίνει δεκτή η ζωντανή μετάδοση γραπτά όλων όσων ειπώνονται στην αίθουσα του Εφετείου, ακόμα και από μέσα που έχουν πάρει ξεκάθαρα εχθρική θέση απέναντι στο κίνημα μας. Με αυτή της την στάση η Χρυσή Αυγή αποδεικνύει εξ αρχής ότι δεν έχει τίποτα να κρύψει. Ο ίδιος ο Αρχηγός μας άλλωστε έχει δεχτεί ήδη στο παρελθόν πέραν των παραπάνω και την φωτογραφική κάλυψη εις ό,τι τον αφορά.
Ποια «δημοσιότητα» δεν θέλει η Χρυσή Αυγή;
Όμως, όπως ήταν αναμενόμενο, τίποτα από τα παραπάνω δεν προβλέπεται για την «δίκη της Χρυσής Αυγής». Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όλοι οι αντιφασίστες εν χωρώ απαιτούν μια τηλεοπτική κάλυψη των δικασίμων η οποία θα δίνει το ελεύθερο μόνο σε πιστοποιημένους δημοσιογράφους των ελεγχόμενων ΜΜΕ να καταγράφουν και να προβάλλουν αποσπασματικά ό,τι οι ίδιοι θέλουν χωρίς κανέναν έλεγχο αντικειμενικότητας.
Όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας αυτό το αίτημα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ακόμα επιχείρηση άσκησης εξωτερικής πίεσης στην εξέλιξη της δίκης. Σε περίπτωση που γινόταν δεκτό κάτι τέτοιο οι διεφθαρμένοι καναλάρχες θα φρόντιζαν να γεμίσουν τα δελτία ειδήσεων με συρραφές από το σόου των διαφόρων μαρτύρων κατηγορίας που η μόνη τους σχέση με τα πραγματικά περιστατικά είναι η βιολογική ή ιδεολογική συγγένεια με τα φερόμενα θύματα. Η πλήρης αποσιώπηση της οποιασδήποτε υπερασπιστικής γραμμής θα ήταν δεδομένη με προφανή στόχο τον έλεγχο της κοινής γνώμης και την διόγκωση του λοβοτομημένου όχλου που θα προσπαθεί να εκφοβίσει την έδρα.
Ταυτόχρονα οι διάφορες αναρχοκομμουνιστικές συμμορίες θα μπορούσαν ελεύθερα να στοχοποιήσουν όλους τους κατηγορούμενους και τις οικογένειες τους, πολλοί εκ των οποίων δεν είναι επώνυμα στελέχη του Κινήματος αλλά απλοί βιοπαλαιστές που σύρθηκαν στο εδώλιο μόνο και μόνο για να μεγεθυνθεί το τερατώδες κατηγορητήριο. Τέλος, είναι μάλλον περιττό να αναλύσουμε τι αντίκτυπο θα είχε αυτή η εκβιαστική «δημοσιότητα» στους πραγματικούς μάρτυρες που θα κληθούν να καταθέσουν ή ακόμα και σε συνηγόρους υπεράσπισης, οι οποίοι θα βρίσκονταν αντιμέτωποι με ένα ακόμα πιο ισχυρό κλίμα τρομοκρατίας.
«Ναι αλλά…»
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ακόμα και μια τέτοια τηλεοπτική κάλυψη ίσως αποδεικνυόταν πολιτικά ωφέλιμη για την Χρυσή Αυγή, σε σύγκριση με την μέχρι τώρα συνωμοσία απόλυτης σιωπής σε βάρος μας. Κάτι τέτοιο φαίνεται να σκέφτονται και ορισμένοι εξ όσων δεν άντεξαν την έλλειψη των βουλευτικών προνομίων και αποφάσισαν να λιποτακτήσουν από τις γραμμές του Κινήματος. Όμως, τέτοιες σκέψεις βάζουν το πρόσκαιρο επικοινωνιακό κέρδος πάνω από την ασφάλεια ανθρώπων που εμπιστεύτηκαν την Χρυσή Αυγή, και ως εκ τούτου έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις Εθνικιστικές μας αρχές.
Ο Αρχηγός μας έδωσε το παράδειγμα δεχόμενος με ευθύτητα κάθε είδους δημόσια έκθεση για τον εαυτό, αλλά αρνούμενος να παραδώσει απλούς Εθνικιστές στον αριστερό συρφετό με αντάλλαγμα μερικά λεπτά δημοσιότητας. Δυστυχώς, είναι γεγονός ότι δεν μπορούμε να έχουμε απαιτήσεις ανάλογου ήθους και από ανθρώπους που με κάθε ευκαιρία αποδεικνύουν ότι δεν έμαθαν ποτέ τι σημαίνει «Συναγωνιστής».
Ο Α2