Ωδή για τους Εθνομάρτυρες Μάνο και Γιώργο

μια πρώτη του Νοέμβρη.
Δυο νέοι έπεσαν νεκροί,
τι ήταν να τους έβρει..

2.  Ο Μαίανδρος εστώλιζε
του καθενός τα στήθια,
τα νιάτα τους εφλόγιζε,
του χρέους η ευπείθεια.

3.  Τον τράχηλο δεν έσκυψαν
στο φόβο των τυράννων,

το γόνυ δεν ελύγισαν
στη θέαση των νάνων…

4. Λεβέβντες που τους έθρεψε
ο Έρως της Πατρίδας,
ο θάνατος τους θέριεψε,
το δέντρο της Ελπίδας..

5. Ο Χάρος πως τους ζήλεψε
και όπλισε το χέρι;;
Η Μοίρα τι επέτρεψε
το θάνατο να φέρει;;;

6. Με φρόνημα αδούλωτο
και Πίστη στην Ελλάδα,

το αίμα τους προσέφεραν
στης Λευτεριάς τη Δάδα..

7. Το μίσος τους το όπλισε

το φονικό τους χέρι

και ύπουλα τους χτύπησε
στου Χάρου το καρτέρι.

8. Θρασύμια και απάτριδες,

με μάσκες δολοφόνοι,

τους λάβωσαν και χάθηκαν
σαν φίδι που δαγκώνει..

9. Γενίοτσαροι εφθόνησαν
Ελλήνων τα βλαστάρια,

γι’ αυτό και δολοφόνησαν
τα δύο παλικάρια..

10. Το Αίμα τους το άλικο
εχύθηκε στο δρόμο,

μα ήταν τόσο άδικο
και πέρα από το νόμο.

11. Το σύστημα εξέθρεψε

το φθόνο για το Έθνος,

αλήθεια ποιός επέτρεψε

να απλωθεί το πένθος;;

12. Δεν πήγατε σε πόλεμο

ούτε σε εκστρεατεία,
μα στο όνομα σας έλαχαν
ατίμητ’ αριστεία..

13. Από τον κόσο φύγατε
μ’αυτή την απορία:
“Γιατί μας ανακόψατε
του βίου την πορία;;”

14. Κρίμα και κατάκριμα
ας έχουν οι φονιάδες,

το έγκλημα που έκαναν

ορφάνεψε μανάδες.

15. Ποιός έιδε, ποις αντίκρισε

τον ειδεχθή το φόνο
κι ακόμα δεν εμίλησε
από ντροπή και πόνο..

16. Μάνα που αναφύεται

ερώτημα μεγάλο,
το κράτος πως ανέχεται
του φονικού το σάλο.

17. Κουβέντα δεν ακούγεται,
σιωπή και αδιαφορία
κι ο δολοφόνοςκρύβεται
στον κρατικό μανδύα.

18. Ιδού λοιπόν πως φέροναται
οι δήθεςν δημοκράτες
μιλούν για δικαιώματα
μα κρύβουν τρομοκράτες.

19. Οι Ήρωες και οι Μάρτυρες
στου Έθνους την πορεία
τη νειότη τους προσέφεραν
και γράψαν Ιστορία.

20. Σ’ αυτούς και σας κατέταξε
η ένδοξη Πατρίδα
του Πάνθεον σας έγραψε
σε πάλλευκη σελίδα.

21. Αδέρφια μας, σας έφαγαν
μπαμπέσικα και κρίμα!

Μ’ αθάνατοι θα μείνετε
στο γήινο το μνήμα.

22. Σας έκλαψεν η μάνα σας,
σας θρήνησεν η χώρα,
σαν θέρισε τα νιάτα σας
του φονικού η ώρα.

23. Αμάραντο επλέχτηκε
της Δόξας το στεφάνι,
μ’ αυτό η στορία μας
αθάνατους σας κάνει.

24. Το Πάνθεο λαμπρύνατε
Μαρτύρων και Ηρώων,
τη θέση σας επήρατε
ψηλάστο Υπερώον…

Η Ωδή αυτή συντέθηκε στη Μνήμη των δύο νεαρών βλαστών της Ελλάδας μας, οι οποίοι έπεσαν από τις σφαίρες των αγνώστων-γνωστών του παρακράτους του λεγομένου….”δημοκρατικού τόξου”! ‘Επεσαν γιατί φρουρούσαν τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Λεωφόρο Ηρακλείου.

Τυρταίος Πλατανίτης