Προαναγγελία εγκατάλειψης της Ουκρανίας από την… «σωστή πλευρά της ιστορίας»!
Μετά από 9 μήνες καταστροφών και συμφορών, με… κομψό τρόπο, οι επικεφαλής της… «σωστής πλευράς της ιστορίας» προανήγγειλαν την εγκατάλειψη της Ουκρανίας!
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσίευμα της συστημικής Washington Post, οι ΗΠΑ καλούν τον Ζελένσκι να είναι ανοιχτός σε διάλογο με την Ρωσσία και να μην επιμείνει στην άρνησή του να προσέλθει σε διάλογο όσο είναι πρόεδρος της Ρωσσίας ο Πούτιν!
Σύμφωνα με δήλωση Αμερικανού αξιωματούχου, που δεν κατονομάζεται, «η κόπωση όσον αφορά την Ουκρανία είναι αληθινό ζήτημα για ορισμένους από τους εταίρους μας». Το οποίον σημαίνει, ότι οι Αμερικανοί φοβούνται τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης στις χώρες της Ευρώπης, που βλέπει να φτωχοποιείται εξαιτίας ενός πολέμου που δεν έχει τέλος. Και που, αργά ή γρήγορα, θα αναγκάσει τις κυβερνήσεις να αποστασιοποιηθούν από την υποστήριξη στην Ουκρανία, προκειμένου να διασωθούν.
Βέβαια, οι Αμερικανοί ήταν –κατά γενική ομολογία- αυτοί που σταμάτησαν τις διαπραγματεύσεις αντιπροσωπειών Ρωσσίας και Ουκρανίας, που είχαν ξεκινήσει τον Μάρτιο, τότε που οι καταστροφές στην Ουκρανία ήταν περιορισμένης έκτασης και οι όροι που έβαζε η Ρωσσία ήταν λογικοί και συζητήσιμοι. Θυμίζουμε, ότι οι όροι αυτοί ήταν η αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας, η δέσμευση ότι η Ουκρανία δεν θα επιχειρούσε ποτέ να μπει στο ΝΑΤΟ, η αναγνώριση της προσάρτησης της Κριμαίας και της ανεξαρτητοποίησης του Ντονμπάς. Τους δύο τελευταίους όρους θα ήταν πολύ δύσκολο να τους αποδεχθεί η ουκρανική κυβέρνηση, θα μπορούσε όμως να αποδεχθεί τους δύο πρώτους, να συνάψει μια προσωρινή (ουδέν μονιμότερον του προσωρινού…) εκεχειρία με την Ρωσσία και να παραπέμψει σε μελλοντικό χρόνο την συζήτηση για Κριμαία και Ντονμπάς. Έτσι κι αλλιώς, οι δύο αυτές περιοχές ήταν χαμένες για την Ουκρανία πολύ πριν την 24η Φεβρουαρίου. Έπρεπε να περάσουν 8 μήνες και να καταστραφεί η Ουκρανία, για να της «συσταθεί» από τις ΗΠΑ να διαπραγματευθεί;
Σε κάθε περίπτωση, οι Ουκρανοί δε θα είναι οι πρώτοι που εγκαταλείπονται από τους Αμερικάνους. Την ίδια τύχη είχαν και οι Νοτιοβιετναμέζοι, οι Κούρδοι της Συρίας και πιο πρόσφατα, οι αντίπαλοι των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.
Α.Β.