Γράφει ο Καραχάλιος Σπυρίδων τού Κωνσταντίνου.
Κάθε φορά που ο νεοταξικός παράγοντας επιδιώκει να επιβάλλει μια δυσχερή πολιτική κατάσταση που οδηγεί σε εξουθένωση των Εθνών και πολεμική αναμέτρηση, φροντίζει να μεταθέτει τις ευθύνες του στις Εθνικές Δυνάμεις. Οι παγκοσμιοποιητές τύραννοι προβαίνουν πάντα στην δημιουργία δολιοφθοράς με την χρήση παρακράτους και πρακτόρων σε βάρος τής νομιμότητας και τής ανθρώπινης ζωής ώστε να την αποδώσουν στον Πατριωτικό και Εθνικιστικό παράγοντα για να τον φιμώσουν.
Είδαμε πρόσφατα στο πεδίο τής γεωπολιτικής σύγκρουσης Δύσης και Ρωσίας με αφορμή το ρωσοουκρανικό ζήτημα την εκτόξευση φονικών πυραύλων σε πολωνικό έδαφος, με αποτέλεσμα τον θάνατο δύο ανθρώπων. Κι επειδή η Πολωνία είναι σύμμαχος τού δυτικού στρατοπέδου, οι δυτικοί ονόμασαν τούς συγκεκριμένους πυραύλους ρωσικούς. Τελικά αποδείχτηκε ότι οι πύραυλοι ήταν ουκρανικοί που ρίχτηκαν για την ενοχοποίηση τής Ρωσίας. Την ίδια στιγμή ο νεοταξικός διεθνιστικός παράγοντας διατείνεται ότι δεν θέλει τον πυρηνικό πόλεμο και μιλάει για χαλάρωση των κυρώσεων λόγω τής οικονομικής κρίσης στην ενέργεια και την τροφική αλυσίδα που οι ίδιοι προκάλεσαν.
Ο νους μου ευθύς αμέσως μεταφέρεται στην υπόθεση τού πολυτεχνείου που μεθοδεύτηκε το 1973 τον Νοέμβριο προκειμένου να ανατραπεί ο Εθνικός Κυβερνήτης τής Ελλάδος Γεώργιος Παπαδόπουλος. Τα αποτελέσματα τής πολιτικής εφαρμογής των μέτρων τής Εθνικής Στρατιωτικής Επανάστασης τής 21ης Απριλίου 1967 ήταν εντυπωσιακά και απόλυτα θετικά. Ο ελληνικός λαός ήταν Ενωμένος με τις αθάνατες αξίες τής Πίστεως, τής Πατρίδος και τής Οικογένειας.
Η πρωτογενής παραγωγή και η επιχειρηματική δράση απέδιδαν ισχυρό Εθνικό εισόδημα. Η ανεργία και η εγκληματικότητα είχαν εξαφανιστεί. Η οικονομική πολιτική τού στρατιωτικού καθεστώτος είχε λάβει διεθνή αναγνώριση. Το αίσθημα τής δημόσιας ασφάλειας είχε επικρατήσει και ο ελληνικός λαός εμπιστευόταν απόλυτα την εθνική κυβέρνηση τού Γεωργίου Παπαδόπουλου. Ο δε Εθνικός Στρατός εκσυγχρονιζόταν απόλυτα προσηλωμένος στην ιδέα τής ελεύθερης και Μεγάλης Ελλάδος μας.
Και τότε μίλησε ο παγκοσμιοποιητής τύραννος. Οι μυστικές υπηρεσίες τής Δύσης και τού Σιωνιστικού Παράγοντα κινητοποιήθηκαν στον ελλαδικό χώρο. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος που σκόπευε να λάβει την λαϊκή ψήφο περιορίστηκε αιχμάλωτος στο σπίτι του. Γνωστοί μετέπειτα πολιτικοί παράγοντες δημιούργησαν συνθήκες τεχνητής πόλωσης στο πολυτεχνείο και την νομική σχολή Αθηνών. Κάποιοι μάλιστα μίλησαν για νεκρούς. Με την διαφορά ότι εντός των σχολών ουδέποτε φονεύθηκε ουδείς. Αυτό αποδείχτηκε και δικαστικά. Όσοι χάσανε τη ζωή τους, αυτό συνέβη εκτός σχολών από πυρά ελεύθερων σκοπευτών των ψευτοσυμμάχων. Τα δε τεθωρακισμένα που σπεύσανε άνοιξαν την είσοδο τού πολυτεχνείου από τεχνητά εμπόδια σε συνεννόηση με φοιτητές.
Το αποτέλεσμα τής υπόθεσης τού πολυτεχνείου ήταν η πτώση τού Παπαδόπουλου, η άνοδος τού Ιωαννίδη, η διαδοχή τής αστικής δημοκρατικής μεταπολίτευσης, η απώλεια τής μισής Κύπρου και η υποδούλωση τής Ελλάδος στα νεοταξικά δεσμά μέσω τού ψευτορωμέικου πολιτικού καθεστώτος με την φτωχοποίηση και την συρρίκνωση τού Ελληνισμού. Και τώρα το ζητούμενο είναι προφανές και απλό. Να χτίσουμε ξανά και για πάντα μια Ελλάδα Ελλήνων Χριστιανών και Εθνικιστών που να ανήκει απόλυτα στον Θεό και τον Ελληνισμό.
Να φτιάξουμε μια Πατρίδα που θα ανήκει και θα εκφράζει απόλυτα Πίστη, Ελληνικό Αίμα, Ελληνική Εθνική Συνείδηση, Ελληνική Οικογένεια και Ελληνικό Πολιτισμό. Να δώσουμε ζωή στην Εθνική μας παραγωγή και στην Εθνική μας επικράτεια, σε κάθε πόλη, χωριό και νησί ελληνικό. Να γίνουν τα σχολειά μας εργαστήρια γνήσιου ελληνικού Πνεύματος. Να ασκηθούν τα εθνικά κυριαρχικά και γεωπολιτικά μας δικαιώματα και ο Εθνικός μας πλούτος να στηρίξει την εργασία, την Εθνική άμυνα και την ελληνική οικογένεια. Και φυσικά να διασφαλιστεί η ελευθερία πάσας Ελληνικής Γης και ψυχής τής Αγίας και Μεγάλης Ελλάδος μας. Αυτή η Ελλάς είναι οπωσδήποτε Λαϊκή και Εθνικιστική. Και η ολόχρυση αυγή τού συγκαιρινού Ελληνισμού μας θα ανατείλει οπωσδήποτε.