Άλλος από το Πολυτεχνείο;
Στην φετινή πορεία του Πολυτεχνείου ανάμεσα στο πλήθος ήταν και ένας κύριος σχεδόν ασπρομάλλης, ο οποίος κρατούσε ένα πλακάτ, που έγραφε “Ήμουν και εγώ εκεί”! Και δεν αποκλείεται αυτός να ήταν εκεί, πόσοι όμως από όσους λένε ότι ήταν εκεί, δηλαδή στο Πολυτεχνείο, ήταν πράγματι στο Πολυτεχνείο; Το 1973 δεν είναι καμιά εποχή τόσο μακρινή ώστε να μην υπάρχουν άνθρωποι που να έζησαν τις ημέρες αυτές και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μέσα στο Πολυτεχνείο ήταν λίγες εκατοντάδες αναρχοκομμουνιστών και ελάχιστες χιλιάδες πέρασαν από εκεί από περιέργεια περισσότερο να δουν τι γίνεται. Από τις δηλώσεις όμως σε παρέες, κοινωνικούς χώρους και κατοικίες εάν αρχίσεις να ρωτάς, θα μάθεις ότι σχεδόν όλοι ήταν στο Πολυτεχνείο… Και πόσους δηλαδή ήταν δυνατόν να χωρέσει το Πολυτεχνείο; Και σίγουρα όχι τόσους όσους ισχυρίζονται ότι ήταν στο Πολυτεχνείο. Και τι να πει κανείς για τους κατά φαντασίαν νεκρούς του Πολυτεχνείου, που σύμφωνα με επίσημα στοιχεία δεν υπήρξε μέσα στο Πολυτεχνείο ούτε ένας νεκρός;
Οι άνθρωποι παίζουν με την φαντασία τους κατά το συμφέρον και σύμφωνα με ό,τι τους βολεύει. Και κατά κανόνα είναι πάντα με τον νικητή. Έτσι ένα βράδυ του Ιουλίου του 1974 σχεδόν δέκα εκατομμύρια Έλληνες κοιμήθηκαν χουντικοί (ελάχιστες χιλιάδες ήταν οι αντιστασιακοί) και ξημερώνοντας την άλλη μέρα είχαμε στην χώρα δέκα εκατομμύρια αντιστασιακούς! Ακόμη και σεσημασμένοι άνθρωποι του καθεστώτος της 21ης Απριλίου έκαναν τους αντιστασιακούς… Πάνω σε τέτοια ψέματα πορεύεται αυτή η χώρα από το κακό στο χειρότερο.