Από τους αγκυλωτούς σταυρούς στη συμμαχία με το Ισραήλ!
Πόσες κωλοτούμπες μπορεί να κάνει ένας ακροβάτης; Αρκετές. Κάποτε όμως κουράζεται. Μερικοί όμως φαίνεται δεν κουράζονται με τίποτε. Το εθνικιστικό κίνημα από τις απαρχές του είχε χαρακτήρα όχι φιλικό προς τον σιωνισμό. Τα κείμενα του Ίωνος Δραγούμη είναι γεμάτα σχετικές αναφορές καθόλου ευμενείς προς τον εβραϊσμό. Από το 1974 κάθε εθνικιστικό κίνημα το οποίο ιδρύθηκε και έδρασε μικρό ή μεγάλο είχε σαν ένα από τα σταθερά σημεία αναφοράς του τον αντισιωνισμό και βεβαίως είναι γνωστή και η στάση της Εκκλησίας επί του θέματος από τα κείμενα του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου μέχρι τους διωγμούς του Ιουστινιανού και του Ηράκλειου και την σφαγή των Εβραίων το 1821 τόσο στην Τριπολιτσά όσο και στο Βραχώρι.
Φαίνεται όμως πως οι μοντέρνοι… “εθνικιστές” (συγγνώμη για τον όρο, πατριώτες) αποφάσισαν ότι πρέπει να αλλάξουν γραμμή. Στην πραγματικότητα, αυτή την γραμμή είχαν πάντα κι όταν ήταν και στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, αλλά δεν τους πέρασε. Έτσι τώρα, χωρίς κανένα πρόβλημα, μιλάνε για συμμαχία Ελλάδος-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ. Είναι κανείς αλήθεια τόσο βλάκας ώστε να πιστεύει ότι το Ισραήλ θα πολεμήσει εναντίον της Τουρκίας για χάρη της Ελλάδος; Ή απλά γλείφει τα αφεντικά για μια καλύτερη τύχη; Και εάν δεν είναι δυνατόν να μας προστατεύσει το Ισραήλ από την Τουρκία, για ποιο λόγο χρειαζόμαστε την συμμαχία του; Για να μας βοηθήσει εάν μας επιτεθεί η Σερβία ή η Αλβανία;