Κυκλοφόρησε η νέα ποιητική συλλογή του Ν.Γ. Μιχαλολιάκου με τίτλο “ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ – Ψευτορωμαίικο, χιλιετία τρίτη”. Ακολουθεί εισαγωγικό απόσπασμα:
“Πολιτικός κρατούμενος; Από πολλές απόψεις ναι, αλλά κάτι πολύ περισσότερο. Δεν είχαν το θάρρος αυτοί που εξουσιάζουν την χώρα μέσα σε καθεστώς αδιαφάνειας και διαφθοράς, ούτε αυτό με ειλικρίνεια να αποδεχτούν. Είμαστε κάτι περισσότερο από πολιτικοί κρατούμενοι, είμαστε αιχμάλωτοι πολέμου, ενός πολέμου, ο οποίος αποτελεί την συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα. Συνέχεια ενός πολιτικού πολέμου εναντίον της Χρυσής Αυγής που απέτυχε εκ μέρους του Συστήματος, το οποίο αποφάσισε χρησιμοποιώντας νόμους παράνομους και κατηγορίες ανυπόστατες, να μας κλείσει στην φυλακή, όπως ακριβώς κλείνουν τους αιχμάλωτους πολέμου μετά από μία μάχη οι νικητές. Όμως, αυτός ο πόλεμος, ο πόλεμος της Αρετής και Κακίας σε αυτήν την χώρα από την εποχή του μύθου του Ηρακλέους, δεν τέλειωσε και δεν θα τελειώσει ποτέ! Ο πόλεμος συνεχίζεται… με τους δεσμώτες και με τους κρατούμενους, που βλέπουν τον ήλιο πίσω από τα συρματοπλέγματα.
Συμπλήρωσα 43 ολόκληρους μήνες (περισσότερες από 1.300 ημέρες) στην φυλακή. ΑΔΙΚΑ!… Αθώος της κατηγορίας για εγκληματική οργάνωση, την οποία το αστικό κράτος μίας διεφθαρμένης εξουσίας, με καταδίκασε σε πρώτο βαθμό και μου έχει στερήσει την ελευθερία με σκοπό την εξόντωση του Εθνικιστικού Κινήματος.
Έχω απέναντί μου όλους ακόμη και ανθρώπους, οι οποίοι υπάρχουν (όσο υπάρχουν…) πολιτικά αποκλειστικά και μόνο χάρις σε εμένα. Ενάντια στο Σύστημα, εναντίον όλων αυτών θέλω να αντισταθώ, έχω καθήκον να αντισταθώ με ό,τι μέσον διαθέτω, έστω με μία γραφίδα, με κείμενα, τα οποία θα θάψει το διαδίκτυο, οι φυλλάδες, η τηλεόραση έχουν τους τρόπους, και βεβαίως αυτοί, οι οποίοι κάποτε έσπευδαν να γίνουν τα φερέφωνά μου. Κάποιοι από αυτούς ΟΧΙ με το αζημίωτο. Ένας από τους συστηματικούς συκοφάντες μου είχε εισπράξει 18.000 ευρώ και όταν δεν μπορούσα πλέον να του δίνω τα 1.000 ευρώ τον μήνα άρχισε να με βρίζει. Και δεν είναι ο μόνος…
Λέξεις η μία δίπλα στην άλλη σαν στοιχισμένοι στρατιώτες και οι στίχοι διμοιρίες και τα ποιήματα λόγχη σε έναν πόλεμο πνευματικό με ποιήματα εάν είναι ποιήματα και αυτό είναι το τελευταίο που με ενδιαφέρει γιατί αγωνιστής μίας Ιδέας είμαι, που γράφει μέσα από το κελί μιας φυλακής και όχι διανοούμενος της κουλτούρας, που παίζει με τις λέξεις.
Τα ποιήματα που βρίσκονται στο τελευταίο μέρος αυτής της εργασίας ήταν φύλλα κιτρινισμένα, ξεχασμένα σε συρτάρια παλιά που δεν θέλησα να χαθούνε και τα δημοσιεύω. Το πρώτο μέρος είναι ποιήματα για το σκληρό βίωμα των άδικων δεσμών ενός αντεθνικού κατεστημένου. Το δεύτερο μέρος σκέψεις μέσα από την Ελληνική Ιστορία, που θα έπρεπε να είναι ο μεγάλος δάσκαλος του Έθνους μας. Δυστυχώς την αληθινή Ιστορία των Ελλήνων την μισούν και γι’ αυτό με κάθε τρόπο προσπαθούν να την διαστρεβλώσουν.
Δίνω μία ακόμη μάχη στοιχίζοντας λέξεις σαν στρατιώτες τον έναν δίπλα στον άλλον γιατί θέλω να αντισταθώ, έχω καθήκον να αντισταθώ έστω και με μία γραφίδα.
Δεκέμβριος 2022
