Οι εκλογές έρχονται και μέσα στο κλίμα των εκλογών και της προεκλογικής φιέστας έχουμε και τα κοράκια της ελληνοτουρκικής “φιλίας”, μιας “φιλίας”, όχι μόνον μονόπλευρης, αλλά εντελώς αντεθνικής που έναν ολόκληρο αιώνα έχει αποδειχθεί επιβλαβής και ολέθρια για τον ελληνισμό. Ας θυμηθούμε τον Βενιζέλο το 1930, που πρότεινε για νόμπελ ειρήνης τον σφαγέα Κεμάλ, ενώ κατ’ ουσίαν χάρισε τις περιουσίες των Ελλήνων της Μικράς Ασίας στους Τούρκους. Στην ίδια γραμμή και ο Μεταξάς, δυστυχώς, ο οποίος χάρισε στους Τούρκους το σπίτι του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη, που είναι σήμερα το προξενείο τους όπου ακούγονται τουρκικά εμβατήρια! Που αυτό; Στην προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη. Και είχαμε και συνέχεια. Διωγμό των Ελλήνων και οικονομική εξόντωση στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πογκρόμ στην Κωνσταντινούπολη το 1955. Νέο πογκρόμ στην Πόλη την δεκαετία του ’60 και ο πρώτος Αττίλας με βομβαρδισμούς με ναπάλμ στην Κύπρο. Και το 1974 βέβαια η εισβολή και κατοχή μέχρι σήμερα του 40% της ελληνικής μεγαλονήσου. 1996 στα Ίμια αρχίζει η εποχή των γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο και δεν αργεί να έλθει η “γαλάζια πατρίδα” του Ερντογάν και πρόσφατα οι αγκαλιές του Δένδια με τον Τσαβούσογλου.
Υποχωρούμε συνεχώς και αντίσταση εθνική δεν υπάρχει και η προσπάθεια η μόνη γνήσια εθνικιστική προσπάθεια που υπήρξε η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, πολεμήθηκε όχι μόνον από το Σύστημα, αλλά και από τους επαγγελματίες “πατριώτες”, που αλλάζουν κόμματα και ονόματα σαν κοινοί διαρρήκτες.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΙΔΡΥΤΗΣ ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
