Μία ακροδεξιά χωρίς ακροδεξιούς!
Αγαπητή Χρυσή Αυγή,
Είμαι στην πρώτη γραμμή του εθνικιστικού αγώνα από το 1974 και έχω περάσει από όλα τα κύματα. Από κόμμα Γαρουφαλιά, μέχρι Μαρκεζίνη, 4η Αυγούστου, ΕΝΕΚ, ΕΠΕΝ, Εθνική Παράταξη και ό,τι γενικά εμφανίστηκε. Διάβασα σε αντιφασιστική ιστοσελίδα τα παρακάτω:
“Κινούμενη άμμο θυμίζει το τοπίο στον ακροδεξιό χώρο στην εποχή μετά την ποινική δίωξη σε βάρος της Χρυσής Αυγής και την καταδίκη της ηγεσίας της. Η ίδια η Χρυσή Αυγή έχει κριθεί πλέον από τη Δικαιοσύνη ως εγκληματική οργάνωση, ενώ είχε ήδη καταρρεύσει εκλογικά, μένοντας εκτός Κοινοβουλίου από το καλοκαίρι του 2019, αλλά και εσωτερικά, έχοντας πολυδιασπαστεί μεταξύ της μητρικής οργάνωσης του Νίκου Μιχαλολιάκου και των απομιμήσεών της …”
“Το ακροατήριο της Χρυσής Αυγής (πέρα από τον Κυριάκο Βελόπουλο που μπήκε στη Βουλή, αν και με μικρότερα ποσοστά) προσπαθούν να διεκδικήσουν πολλά ακροδεξιά κόμματα και μορφώματα που στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι από εξαιρετικά ολιγομελή έως και μονοπρόσωπα και συχνά αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία, πότε ανακοινώνοντας συμπορεύσεις και συγχωνεύσεις και πότε διασπάσεις …”
Ένα έχω να σας πω. Ότι όλα αυτά τα ονόματα που ακούγονται ως εκπρόσωποι της ακροδεξιάς από τον εισαγγελέα Κανελλόπουλο μέχρι τον μεγαλοεργολάβο Εμφιετζόγλου, την Λατινοπούλου, τον Τζήμερο, τον Μπογδάνο και δεν συμμαζεύετε κανένας τους δεν ανήκε ποτέ στην ακροδεξιά.
Μετά τιμής
Αμετανόητος