Λίγο πριν την 21η Απριλίου του 1967 όταν κάποιες εφημερίδες μιλούσαν για τον κίνδυνο να γίνει στρατιωτική επέμβαση στην χώρα ο Μίκης Θεοδωράκης έλεγε ότι θα βγάλει στους δρόμους 70 χιλιάδες Λαμπράκηδες και θα καταστείλει την στάση. Δεν βγήκε κανείς… όταν λίγες ημέρες μετά έγινε!
Ένα από τα παραμύθια της αριστεράς είναι για την μεγάλη εξέγερση και δήθεν επαναστατική και κομμουνιστική του Μάη του ’68 στο Παρίσι. Λίγοι γνωρίζουν ότι οι ταραχές ξεκίνησαν επειδή απαγορεύτηκε στις φοιτήτριες να πηγαίνουν στους κοιτώνες των φοιτητών. Αυτή ήταν η αιτία της “επανάστασης”. Τελικά έγιναν μεγάλες διαδηλώσεις, αλλά καμία επανάσταση.
Στις 30 Μαΐου 1968, ο στρατηγός Σαρλ ντε Γκωλ επιστρέφει στο Παρίσι έπειτα από την ολιγόωρη επίσκεψή του του στο Μπάντεν-Μπάντεν της Γερμανίας και εκφωνεί ραδιοφωνικό διάγγελμα, που σηματοδότησε το τέλος της εξέγερσης του Μάη του ’68. Είχαν προηγηθεί εβδομάδες άγριων συγκρούσεων μεταξύ φοιτητών και εργατών με την αστυνομία, γενική απεργία και διαδηλώσεις σε πανεθνικό επίπεδο που όμοιές τους δεν είχε ξαναδεί η Γαλλία, με το Παρίσι και το Quartier Latin να βρίσκονται στο επίκεντρο της εξέγερσης κόντρα στο κατεστημένο.
Τα τελευταία 24ωρα του Μάη η ένταση είχε κορυφωθεί σε τέτοιο σημείο που ο πρόεδρος ντε Γκωλ είχε εκφράσει τη βεβαιότητά του ότι στις 29 Μαΐου θα γινόταν επανάσταση και εξέτασε την επέμβαση του στρατού.
Αφού είχε έρθει σε επαφή με όλους τους διοικητές των μεγάλων μονάδων και είχε εξασφαλίσει την υποστήριξή τους για την κατάπνιξη της εξέγερσης με τα όπλα, επέστρεψε στο εξοχικό του, στο Κολομπέ λε ντεζ Εγκλίζ, στη βορειοανατολική Γαλλία. Πέρασε τη νύχτα εκεί. Τελικά, η τεράστια διαδήλωση έλαβε τέλος ειρηνικά. Εάν καταλάβατε καλά όταν οι “σύντροφοι” κατάλαβαν ότι έρχονται τα “στρατά” διαλύθηκαν ησύχως και την κοπάνησαν! Μάλιστα, την αμέσως επόμενη ημέρα έγινε μία ογκώδης αντικομμονιστική διαδήλωση στην οποία έλαβαν μέρος περισσότερο από ένα εκατομμύριο Γάλλοι! Αυτή είναι η ιστορία του περίφημου Μάη του ’68…