Όταν οι δημοκράτες δεν είναι εγκληματίες πολέμου
Διαβάσαμε την παρακάτω είδηση, η οποία λέει πολλά για όσους θέλουν και τολμούν να βλέπουν την αλήθεια κατάματα:
“Το μυστικό παρέμεινε κρυμμένο επί δεκαετίες. Κανείς από τους Γάλλους παρτιζάνους που ήταν παρόντες στην εκτέλεση 47 άοπλων Γερμανών στρατιωτών, στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στο Μασίφ Σεντράλ της νότιας Γαλλίας, δεν είπε λέξη. Ο 98χρονος Edmond Réveil που ήταν εκεί, αποφάσισε να αποκαλύψει το γεγονός και το μέρος. “Γνωρίζαμε ότι δεν έπρεπε να τους σκοτώσουμε. Γιατί τώρα; “Επειδή γερνάω, επειδή γνωρίζω ότι δεν είμαι αθάνατος και θέλω να ελαφρύνω τη συνείδησή μου. Κυρίως, για να έχουν έναν τόπο μνήμης οι συγγενείς τους”.
Η είδηση, που διαβάσατε παραπάνω πέρασε στα ψιλά των ψιλών και κανένας δεν είπε λέξη, δεν βρέθηκε ούτε ένας, ούτε Γερμανός να διαμαρτυρηθεί για αυτό το ομολογημένο έγκλημα πολέμου για το οποίο ένας από τους δολοφόνους δηλώνει ότι απλά θέλει να ελαφρύνει την συνείδησή του. Για τους εγκληματίες πολέμου δημοκράτες και μπολσεβίκους, που σφαγίασαν εκατομμύρια στην μεγάλη αυτή αιματοχυσία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δεν δικάστηκε ούτε ένας! Και δεν είναι μόνον οι άοπλοι Γερμανοί που εκτελέστηκαν από τους παρτιζάνους στην Γαλλία είναι και οι δεκάδες χιλιάδες Γάλλοι Εθνικιστές, που εκτελέστηκαν από τους Γάλλους κομμουνιστές το 1945 όπως και οι δεκάδες χιλιάδες Ιταλοί από τους μέχρι την προηγούμενη ημέρα φασίστες, που γίναν ξαφνικά δημοκράτες και κομμουνιστές.
Διαβάζουμε κατά καιρούς και πρόσφατα μάλιστα την περίπτωση μίας 98χρονης που πάσχει από άνοια, η οποία καταδικάστηκε γιατί 28χρονη κοπέλα ήταν απλή γραμματέας σε ένα στρατόπεδο συγκεντρώσεως! Οι Γάλλοι παρτιζάνοι και ο κύριος Εντμόντ Ρεβέιλ είναι δημοκράτες και έτσι δεν έχουν κανένα λόγο να δώσουν στην δικαιοσύνη για τα εγκλήματά τους. Μήπως τελικά αυτό που ξέρουμε είναι η ιστορία των νικητών και όχι η αληθινή ιστορία;