Και ο Καραγάτσης κομμουνιστής; 

Και ο Καραγάτσης κομμουνιστής; 

Το έχουμε γράψει πολλές φορές, η Ελλάδα με τις ευλογίες της Ν.Δ., είναι το τελευταίο σοβιέτ της Ευρώπης. Όταν ακόμη και στο Βιετμάν το να είσαι κομμουνιστής είναι φολκλόρ στην Ελλάδα παραμένει μόδα… και οι κομμουνιστές πιστεύοντας σε ένα παράλογο εκτός τόπου και χρόνου Γκραμσισμό επιμένουν και θέλουν να παρουσιάζουν σαν κομμουνιστές όλους τους μεγάλους του ελληνικού πνεύματος. 

Έτσι από τις εκδόσεις “ΕΣΤΙΑ” (κρίμα) εκδόθηκε ένα βιβλίο με 19 κείμενα από επιστολές και ημερολόγια του Μ. Καραγάτση των ετών 1928-1933 όπου η επιμελήτρια καθηγήτρια Ντουνιά γράφει ότι σε αυτά προκύπτει η “πρώιμη σύνδεση του Καραγάτση με την κομμουνιστική αριστερά”! Αυτό είναι εφεύρεση και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Απλά γράφει κάποιες επιστολές στον Νικόλαο Κάλα, ο οποίος ήταν αριστερός όπου του αφήνει να εννοηθεί ότι συμπαθεί τον μαρξισμό. Και όμως σε αυτές τις ίδιες τις επιστολές τον αναιρεί και μάλιστα σφοδρά γράφοντας: “Σημειώσε πως δεν είμαι μπολσεβίκος από ιδεολογική αφαίρεση, μα από χαμηλή μοχθηρία”.

Αυτό το “χαμηλή μοχθηρία” τα λέει όλα και δείχνει πως βλέπει ο Καραγάτσης τον κομμουνισμό. 

Ο Καραγάτσης, ο οποίος υπήρξε εθνικιστής και αντιδημοκράτης και θαυμαστής της δικτατορίας, όπως ο ίδιος γράφει στα κείμενά του, και τον οποίο είχε σκοπό να συλλάβει στα Δεκεμβριανά του 1944 η ΟΠΛΑ, αλλά την γλίτωσε λόγω της φιλίας του με τον ποιητή Καββαδία, ενώ δεν την γλίτωσε ο Εμπειρίκος που τον πήραν όμηρο στα Κρώρα. 

Ας δούμε τώρα πόσο “αριστερός” ήταν ο Καραγάτσης από τα παρακάτω αποσπάσματα κειμένων του:

«Η Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν η δικτατορία πενήντα χιλιάδων ομοτίμων πολιτών επί τριών εκατομμυρίων συμμάχων, μετοίκων και δούλων. Επί πενήντα χρόνια έτυχε οι 25.001 από αυτές τις πενήντα χιλιάδες να είναι άνθρωποι έξυπνοι. Βιολογικό φαινόμενο καταπληχτικό και ανεπανάληπτο στην ιστορία. Από την στιγμή που οι 25.001 έξυπνοι έγιναν 24.999, οι 25.001 ηλίθιοι έφεραν στην αρχή τον Κλέωνα, άνθρωπο στα μέτρα τους ακριβώς, κι η δημοκρατία ξαναβρήκε τον συνεπή εαυτό της”.

«Η δημοκρατία είναι το πιο αυταρχικό πολίτευμα, γιατί επιβάλλει στους πάντας τις ανεξέλεγκτες και άτοπες παρορμήσεις του όχλου. Μ’ ένα διχτάτορα, κατά κάποιον τρόπο συζητείς λογικά, γιατί έχει πάντοτε μια δόση λογικής. Με τον όχλο κάθε συζήτηση αποκλείεται … Η δημοκρατία κρατάει πεισματικά στο περιθώριο τις αξίες, εκτός αν αυτές καμουφλαρισθούν με τα χυδαία προσόντα που θαυμάζει ο όχλος.”

Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ