“ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ” ένα κόμμα χωρίς Ιδεολογία
Μπορεί το 2013 να είσαι στέλεχος του κόμματος Καρατζαφέρη, που στήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμο και το Μνημόνιο και το 2019 υποψήφιος με τον Λεβέντη, που ψήφισε την απλή αναλογική και έκανε ανοίγματα προς τον ΣΥΡΙΖΑ και το 2023 ξαφνικά να είσαι πρόεδρος “ακροδεξιού” κόμματος; Μπορείς εάν έχεις βοήθεια από τα ΜΜΕ και κάποιους καιροσκόπους με πλήρη άγνοια πολιτική και ιδεολογική.
Ένα παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό: Περί συνταγματικού “πατριωτισμού”:“Χαράλαμπος Κατσιβαρδάς, εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος «Σπαρτιάτες», το οποίο όπως είπε, πρεσβεύει «την επιτομή του συνταγματικού πατριωτισμού”!
Τι είναι όμως ο περίφημος “συνταγματικός πατριωτισμός”, τον οποίον χρησιμοποίησαν σαν όρο στην βουλή εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ μιλώντας για “συνταγματικό πατριωτισμό”; Στη μεταπολεμική Γερμανία, ο κορυφαίος κοινωνιολόγος και φιλόσοφος Jürgen Habermas (1929) προώθησε την έννοια του «συνταγματικού πατριωτισμού», ήταν αυτός που πρώτος εισήγαγε τον όρο “συνταγματικός πατριωτισμός”, δηλαδή της αφοσίωσης στους δημοκρατικούς θεσμούς αντί της αφοσίωσης στο έθνος. Ποιός ήταν όμως ο Χάμπερμας στα βήματα του οποίου βαδίζουν οι ψευτο-“Σπαρτιάτες” από την Λιβαδειά;
Από το 1956 και μετά, μελέτησε φιλοσοφία και κοινωνιολογία υπό την επίδραση θεωρητικών της κριτικής Μαξ Χορκχάιμερ και Τέοντορ Αντόρνο στο «Ινστιτούτο για την Κοινωνική Έρευνα» του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης, αλλά λόγω μιας σοβαρής διαφωνίας μεταξύ αυτών των δύο σχετικά με τη διατριβή του από τη μια —ο Χορκχάιμερ είχε εκφράσει υπερβολικές απαιτήσεις για την αναθεώρησή της—, και από την άλλη λόγω της ίδιας του της πεποίθησης ότι η Σχολή της Φρανκφούρτης είχε περιέλθει σε παράλυση με τον πολιτικό σκεπτικισμό και την περιφρόνηση για τη σύγχρονη κουλτούρα ολοκλήρωσε τελικά τις μεταδιδακτορικές του σπουδές στις πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ υπό τον μαρξιστή Βόλφγκανγκ Άμπεντροτ[2]. Η εργασία του αυτή είχε τον τίτλο Ο δομικός μετασχηματισμός της Δημόσιας Σφαίρας: μια έρευνα πάνω στην έννοια της Αστικής Κοινωνίας. Το 1961 έγινε υφηγητής στο Μάρμπουργκ, και—σε μια κίνηση που ήταν άκρως ασυνήθιστη για τη γερμανική ακαδημαϊκή σκηνή της εποχής— του προσφέρθηκε η θέση του «καθηγητή άνευ έδρας» της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης (με την προτροπή του Χανς Γκέοργκ Γκάνταμερ και του Καρλ Λέβιτ) το 1962, την οποία και αποδέχθηκε. Το 1964, υποστηριζόμενος σθεναρά από τον Αντόρνο, ο Χάμπερμας επέστρεψε στη Φρανκφούρτη για να καταλάβει την έδρα φιλοσοφίας και κοινωνιολογίας του Χορκχάιμερ.