Οι “εθνικοπατριώτες” και ο βρώμικος πόλεμός τους κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ 

Οι “εθνικοπατριώτες” και ο βρώμικος πόλεμός τους κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ 

Οι “εθνικοπατριώτες” βασίστηκαν στην βρώμικη προπαγάνδα της αριστεράς και στην καταδίκη μας για να αποκτήσουν επί τέλους οντότητα πολιτική, κανιβαλίζοντας τους αγώνες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και χωρίς ντροπή να πουν ότι αυτοί είναι σήμερα η “χρυσή Αυγή” χωρίς να έχουν καμία σχέση με αυτήν. Αυτό βεβαίως το επέτυχαν με τις πλάτες των “νταβατζήδων” των καναλιών και των εταιρειών δημοσκοπήσεων, που εξαφάνισαν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και πρόβαλαν το κόμμα “Σπαρτιάτες”, αφήνοντας να εννοηθεί ότι είναι χρυσαυγίτες με μόνο στοιχείο ότι υπήρχαν στο κόμμα τους κάποιοι που είχαν φύγει από την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ εδώ και χρόνια στην πλέον δύσκολη στιγμή της, εγκαταλείποντας σαν ποντίκια το πλοίο που ναυαγεί. Από το 2015 τουλάχιστον, εάν όχι από το 2012, οι πλέον αισχροί εχθροί του Κινήματός μας, οι οποίοι έφθειραν την εικόνα μας, ήταν κάποιοι δημοσιογράφοι του περιθωρίου με γνωστές σχέσεις με μυστικές υπηρεσίες και προέλευση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.. Από τότε αυτοί επικέντρωσαν τα πυρά τους τα συκοφαντικά εναντίον του ηγέτη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ με σκοπό μία επιχείρηση δολοφονίας χαρακτήρα γιατί γνώριζαν πολύ καλά ότι κτυπώντας τον ηγέτη κτυπούν όλο το Κίνημα. Έτσι έκανε και η Νέα Δημοκρατία όταν κτύπησε μαζί με τα ΜΜΕ τον Ανδρέα Παπανδρέου για να τον ρίξει από την εξουσία.

Ταυτόχρονα υμνολογούσαν συγκεκριμένο πρόσωπο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, το οποίο είχε αναδείξει ο Μιχαλολιάκος, προετοιμάζοντας την διάσπαση την κρίσιμη στιγμή της πρώτης ήττας της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Και ο “υμνολογούμενος” από τους εχθρούς της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ αντί να απαντήσει σιωπούσε… Δεν ξέρει ότι δεν θα αργήσει η στιγμή που τελικά το Σύστημα αφού τον χρησιμοποιήσει θα τον πετάξει σαν στημένη λεμονόκουπα. 

Η διάσπαση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και η απάτη που έστησε το Σύστημα οδήγησε στα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα με δεδομένο ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ με παράνομο νόμο δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής. Στην θέση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ έβαλαν κάποιους για να παίξουν τον ρόλο τους και να καλύψουν το πολιτικό κενό, το οποίο όμως δεν καλύπτεται και σύντομα θα το αντιληφθούν.