Η μεγαλύτερη ανακάλυψη του αιώνα μας είναι τα social media.
Παθητικό μέσο καταστολής αντιδράσεων.
Εκτονώνεις τα «πάντα» σου, οργή, χαρά, αγάπη… Με αναρτήσεις.
Πολλές φορές νομίζεις πως η αντίδραση σου «πιάνει τόπο», πως καταφέρνουν μικρές ομάδες να οργανωθούν και να γίνουν μεγάλες. Αυτά είναι μια ψευδαίσθηση που με τη βοήθεια ενός αλγορίθμου πολύ απλού, αναγνώρισης συγκεκριμένων μοτίβων σε λέξεις και εικόνες, κατηγοριοποιεί τις αναρτήσεις και τις συνομιλίες, και ενημερώνει τους τελικούς «δικαστές» οι οποίοι είναι operators. Οι operators δουλεύουν τις περισσότερες φορές χωρίς χρήματα, έχουν κατεστραμμένες ζωές και έχουν αυτήν την ανάγκη της αίσθησης του να έχουν κάποια μορφή εξουσίας και κρίνουν αν θα σε τιμωρήσουν με “warning”, “time suspension” “permanent ban” και διάφορες άλλες ποινές (στην ουσία είναι χάρες).
Οι «αρχηχειριστές» των operators “MasterOps” ή “ChiefOps”, αναλόγως την πλατφόρμα, είναι άλλη περίπτωση. Είναι συνήθως άτομα με σπουδές Προγραμματισμού και Ανάλυσης δεδομένων και με προϋπηρεσία σε κάποια υπηρεσία στον Πυρήνα ή στην «περιφέρεια» των υπηρεσιών πληροφοριών, όπως για παράδειγμα (τυχαίο) μπορεί να είναι συνεργάτης που ψάρευε Ops από διάφορες πλατφόρμες παιχνιδιών μέσα από το chat ενώ είχε συμμετάσχει σε πολλά συμβόλαια κατασκευής εφαρμογών για υπουργεία.
Μέσα σε αυτήν την καλό-προγραμματισμένη «μηχανή» με κώδικα που εμπλουτίζεται συνεχώς από χιλιάδες coders συνεργαζόμενους με τους κολοσσούς εκατομμυρίων που ελέγχουν τα socials, ο Χρήστος από το Κιλκίς και η Σούλα από τον Εύοσμο πιστεύουν πως μπορούν να κινηθούν με τρόπους που εκμεταλλεύονται όλο αυτό το υπόβαθρο προγραμματισμού, μάρκετινγκ συγκέντρωσης και διαχείρισης δεδομένων, προς όφελος τους και εις βάρος των δημιουργών τους, των χρηματοδοτών τους, των εντεταλμένων τους και όλα αυτά μάλιστα, δωρεάν!
Πιστεύω πλέον με βεβαιότητα, πως αν δεν υπήρχαν τα Κοινωνικά δίκτυα, δεν θα μπορούσαν να περάσουν τόσο εύκολα και χωρίς αντίσταση, απίστευτης σκληρότητας μέτρα καταστολής, επιβολής αδίκων νόμων και καταστροφής του κοινωνικού ιστού ταυτόχρονα με μια απάνθρωπη αποξένωση.
Η είσοδος της A.I. τεχνολογίας τόσο απλόχερα και δωρεάν σε όλους θα πρέπει να μας χτυπάει το καμπανάκι του κινδύνου. Όποια γνώση κατέχουμε ως ανθρωπότητα, ό,τι έχει λεχθεί, γραφτεί, ζωγραφιστεί, δημιουργηθεί από την αρχή του πολιτισμού μας έως σήμερα και έχει ψηφιοποιηθεί σε μια μεγάλη βάση δεδομένων (ηλεκτρονική βιβλιοθήκη χωρίς πεπερασμένο όριο πληροφοριών) είναι στην διάθεση αυτών που στην πραγματικότητα κατέχουν τη διαχείριση της Τεχνίτης Νοημοσύνης. Σκέψου να έχεις απέναντι σου έναν αντίπαλο επιστήμονα, πολιτικό, επιχειρηματία, πολεμική μηχανή, που να κατέχει κάθε γνώση του ανθρώπινου είδους για επιστήμες, πολιτικούς χειρισμούς, επιχειρηματικά σχέδια και τακτικές μάχες και να μπορεί να τα φέρει στην ενεργή του μνήμη μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου! Τρομακτικό αλλά πραγματικότητα. «Όσες περισσότερες λειτουργίες μπορεί να εκτελέσει ένα πρόγραμμα, με όσες λιγότερες γραμμές κώδικα, το κάνει καλύτερο από ένα άλλο που εκτελεί τις ίδιες λειτουργίες με περισσότερες γραμμές κώδικα. Αν έγραφε ο Θεός προγραμματιστικό κώδικα, θα έφτιαχνε ένα πρόγραμμα με ΜΗΔΕΝ γραμμές κώδικα που θα εκτελούσε τα ΠΑΝΤΑ!» μας έλεγε την δεκαετία του 2000 ένας καθηγητής μας.
Ε λοιπόν η A.I δεν χρειάζεται πρόγραμμα και κώδικα δικό της, απλά ψάχνει και βρίσκει χιλιάδες γραμμές κώδικα, από κάθε πρόγραμμα που υπάρχει στο διαδίκτυο και τον τοποθετεί ή τον ενθυλακώνει στο κατάλληλο σημείο και ξεπερνάει σφάλματα και ατέρμονους βρόγχους, δεν την σταματάει τίποτα και κανένας σε αυτό που έχει ως σκοπό και θα τον πετύχει.
Χατζησάββας Χρήστος