“Δεν είναι εποχή για ήρωες
και οι μάρτυρες για μια Ιδέα
κι αυτοί είναι περιττοί
ζούμε ημέρες δίχως ιστορία
και η ζωή μας
είναι πλέον ψηφιακή
αυτά λένε οι γιάπηδες
και της συμφοράς
οι μεγάλοι οι “σοφοί” …”
Μια εικόνα χίλιες λέξεις, εικόνα που τα λέει όλα. Ο Έβρος να φλέγεται και μία Σημαία Ελληνική να καίγεται καμένη και είναι η εικόνα αυτή αντιπροσωπευτική της καταστάσεως στην οποία ευρίσκεται η Πατρίδα μας όχι μόνο σήμερα, όχι μόνο στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εδώ και πολλές δεκαετίες, εάν όχι από την ίδρυσή της ως νέου Ελληνικού κράτους με μικρά φωτεινά διαλείμματα.
Καταντήσανε την Ελλάδα προτεκτοράτο όλοι αυτοί οι οποίοι αποτέλεσαν με τις ευλογίες της ξενοκρατίας τις οικονομικές και πολιτικές αρχές του τόπου με τρόπο πονηρό και επιτήδειο, παραμερίζοντας ή φυλακίζοντας ή και δολοφονώντας όσους ήταν άξιοι και ήθελαν μία Ελλάδα Ελληνική.
Πρόσφατα διαβάσαμε ένα άρθρο ενός έγκριτου αναλυτή και αναμφισβήτητα εθνικά σκεπτόμενου ο οποίος δήλωσε ότι η Ελλάδα είναι ένα προτεκτοράτο. Που ήταν αυτός ο κύριος και δεν αναφέρουμε το όνομά του, δεν έχει σημασία, όταν εμείς επί επτά χρόνια βρωντοφωνάζαμε στην βουλή και δίναμε μάχες για εθνική ανεξαρτησία και λέγαμε ακριβώς το ίδιο, ότι η Ελλάδα είναι ένα προτεκτοράτο; Δεν ήταν ποτέ δίπλα μας γιατί ήξερε καλά ότι δεν θα μπορούσε να είναι πουθενά καθηγητής εάν ήταν μαζί μας και τώρα ανέξοδα μιλάει για προτεκτοράτο. Μας θυμίζει το “καθηγητές τρεις και εχάθη η Πατρίς” του Βίζμαρκ και πράγματι υπήρχαν πολλοί που πίστευαν στις Ιδέες μας ή μάλλον έλεγαν πως πίστευαν στις Ιδέες μας γιατί πίστη σημαίνει και δράση, οι οποίοι προτίμησαν την ησυχία τους βεβαίως και όχι την φυλακή που είμαι εγώ σήμερα.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
