Μία μαρτυρία για την σκληρή μοίρα των Ελλήνων αιχμαλώτων από τους Τούρκους
Απόσπασμα από το βιβλίο “1922 Αλήθειες και Ψέματα” του Ν.Γ. Μιχαλολιάκου:
“Ο Χ. Αγγελομάτης στο βιβλίο του «Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας» (Αθήνα 1924, σ. 217-218) αναφέρεται στο μέγεθος του εγκλήματος, τους θύτες και τους συνεργάτες τους:
«Οι παλαιότεροι θα ενθυμούνται την δημοσιευθείσαν είδησιν εις τα αθηναϊκάς εφημερίδας, μίαν ημέρα του Φεβρουαρίου του 1924. Το προσεγγίσαν εις την Θεσσαλονίκην αγγλικόν πλοίον “Ζαν”, μετέφερε 400 τόνους οστών Ελλήνων, από τα Μουδανιά της Μικράς Ασίας εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν. Οι εργάται του λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες το γεγονός, εμπόδισαν το πλοίον να αποπλεύσει, επενέβη όμως ο Άγγλος πρόξενος και επετράπη ο απόπλους» .
Για το δράμα αυτό της αιχμαλωσίας και της εξοντώσεως δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων σήμερα δεν μιλά κανείς και αντίθετα προσπαθούν να πουν για τον Ελληνικό Στρατό ότι έκανε εγκλήματα πολέμου. Και βρήκαν μάλιστα και την ευκαιρία στο έτος 2022 με την συμπλήρωση των εκατό χρόνων της σφαγής και της καταστροφής του ελληνισμού της Μικράς Ασίας να εκδώσουν και να προβάλλουν ιδιαιτέρως βιβλία, τα οποία συκοφαντούν τα τιμημένα ελληνικά στρατεύματα.
Την ίδια περίοδο της καταστροφής του 1922 οι σύμμαχοί μας συνέχιζαν τα ανατολίτικα παζάρια με τον Κεμάλ. Φιλότουρκη έως αηδίας η Γαλλία για την οποία πολεμήσαμε εναντίον των Τούρκων. Μέχρι τότε δεν ετίθετο θέμα παρά μόνο από τον Κεμάλ για την Ανατολική Θράκη, η οποία εθεωρείτο τμήμα του ελληνικού Βασιλείου. Αρπάζουν την ευκαιρία τότε στα 1922 οι τραπεζίτες που ελέγχουν την γαλλική εταιρεία καπνών και είναι μέτοχοι του Οθωμανικού δημοσίου χρέους και αγοράζουν τους σιδηροδρόμους της Θράκης ματαιώνοντας την αγορά τους από την Ελλάδα! Δεν είναι όμως μόνο αυτοί και οι “φίλοι” μας οι Άγγλοι κρατούν πλέον επιτήδεια ουδέτερη στάση και ο Άγγλος υπουργός εξωτερικών Λόρδος Κώρζον, μιλώντας στην Βουλή μετά την εκφώνηση του λόγου του θρόνου λέει το εξής δια την κατάσταση στην Τουρκία: “Η Αγγλία ως μουσουλμανική δύναμις ενδιαφέρεται ζωηρώτατα δια την λύσιν του προβλήματος τούτου, λόγω του αντικτύπου την οποία θα έχει η όλη κατάστασις στις Ινδίες…”.
Ο Άγγλος υπουργός αναφέρεται στα εκατοντάδες εκατομμύρια των μουσουλμάνων της Ινδίας, που σήμερα ζουν κυρίως στο Πακιστάν και στο Μπαγκλαντές και ήδη τότε είχε ανοίξει για την Αγγλία το θέμα ανεξαρτησίας της Ινδίας. Δεν είχε αντίρρηση λοιπόν το Λονδίνο να είναι ευνοϊκό προς την μουσουλμανική Τουρκία προς χάριν των μουσουλμάνων κατ’ ουσίαν δουλοπαροίκων της στις Ινδίες, οι οποίοι ήσαν φιλικότερα προς το Λονδίνο διακείμενοι σε σχέση με την πλειοψηφία των Ινδουϊστών και δυνάμει σύμμαχοι των Άγγλων.
Πως και γιατί χάσαμε την Ανατολική Θράκη
Η ήττα στη Μικρά Ασία είναι πλέον γεγονός και ο Ελληνικός Στρατός και αυτό ήταν το σχέδιο του Χατζανέστη από τον Ιούνιο του 1922 καθώς και η γνώμη Βενιζέλου, Μεταξά, αλλά και Πάγκαλου όπως την εξέφρασε αργότερα είναι να μεταφερθούν τα στρατεύματα της Μικράς Ασίας (και έχουν διασωθεί αξιόμαχες μεραρχίες και συντάγματα) στην Ανατολική Θράκη και να πιέσουμε ακόμη και με κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως.
Δυστυχώς, εκείνη την δύσκολη ώρα αντί το Έθνος να ενωθεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έπρεπε να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι, να ενωθεί και να στραφεί προς την Ανατολική Θράκη, την Ίμβρο και την Τένεδο και γιατί όχι και την Βόρειο Ήπειρο, αντ’ αυτού οι στρατιωτικές δυνάμεις που ευρίσκονται στην Χίο και στην Μυτιλήνη κάνουν Κίνημα. Στην Αθήνα υπάρχουν αξιόλογες δυνάμεις στρατιωτικές, οι οποίες θα μπορούσαν να αντισταθούν και να προκληθεί εμφύλιος πόλεμος. Ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει.
Είναι προφανές ότι κάποιοι περίμεναν την ήττα και την κατάρρευση του μετώπου προκειμένου να προβούν στο Κίνημα, να παίξουν πολιτικά παιχνίδια επάνω σε μία εθνική συμφορά. Και είναι τραγικό να συμβαίνει αυτό με πρωταγωνιστές άνδρες ξεχωριστούς, που άλλοτε ήσαν διάβολοι και άλλοτε ήσαν άγγελοι σαν τον Καραϊσκάκη, άλλοτε Μακεδονομάχοι και άλλοτε σκοτεινοί συνωμότες εις βάρος της Πατρίδας. Με επιστολή του της 1ης Οκτωβρίου 1922, του Άγγλου πρεσβευτή Λίντλει προς τον υπουργό εξωτερικών του Λονδίνου Κώρζον, ήταν ξεκάθαρο ότι η συνωμοσία για το Κίνημα είχε οργανωθεί από αξιωματικούς του Στρατού της Μικράς Ασίας αρκετούς μήνες πριν την κατάρρευση του μετώπου.”