Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ
Αριστεροί: Οι “χρήσιμοι ηλίθιοι” της παγκόσμιας τυραννίας
“Η «Αριστερά» αποτελεί σήμερα τον «χρήσιμο ηλίθιο» των πολυεθνικών εταιρειών και του οικουμενιστικού αμερικανισμού” – Παναγιώτης Κονδύλης
Εξαιρετικά προφητικός ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης για την νέα αριστερά μετά την πτώση των Σοβιέτ και την επέλαση της παγκοσμιοποίησης. Μην απορείτε με την νίκη Κασσελάκη αυτή είναι η νέα αριστερά του Τζωρτζ Σόρος, της παγκοσμιοποίησης, της διαφορετικότητας, των gay pride, των λαθρομεταναστών, της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, της open society του μέντορα του Σόρος, Πόππερ. Γιατί λοιπόν σας προκαλεί εντύπωση η συντριπτική νίκη στον πρώτο γύρο του υποψηφίου Κασσελάκη; Τι περιμένατε να βγει από αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ; Κανένας Στάλιν ή Ζαχαριάδης; Βγήκε ο Κασσελάκης και αυτό είναι το πνεύμα της εποχής και όχι μόνον της αριστεράς, αλλά και της νέας Νέας Δημοκρατίας των ορφανών του Σημίτη και των πρώην(;) κομμουνιστών. Και αυτή η πραγματικότητα διαπερνά τον χώρο της αριστεράς και απλώνεται και στον χώρο του φιλελευθερισμού και για τον λόγο αυτό η Νέα Δημοκρατία υποστήριξε με ό,τι μέσον είχε την Αχτσιόγλου γιατί φοβάται ότι στο μέλλον θα βρει μπροστά της τον Κασσελάκη, ο οποίος μιλάει την ίδια γλώσσα με πολλούς “αστέρες” της Ν.Δ. και επί πλέον έχει προέλευση αμερικάνικη, ταυτότητα παγκόσμια και σφραγίδα της Goldman Sachs.
Οι μόνοι, οι οποίοι πολεμούν σήμερα την παγκοσμιοποίηση, οι απόλυτοι αρνητές της δεν είναι άλλοι από αυτούς που το κατεστημένο της πολιτικής ορθότητας τρέμει και τους αποκαλεί “ακροδεξιούς”, “φασίστες”, “νεοναζί”, “ρατσιστές”, “ακραίους”. Αντίθετα, οι αριστεροί μεταξύ των οποίων και οι νεομπολσεβίκοι του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν εξελιχθεί στους πιο πιστούς στρατιώτες της παγκοσμιοποίησης.
Είχα γράψει στο παρελθόν ότι η παγκοσμιοποίηση είναι ο μπολσεβικισμός του 21ου αιώνος και αυτός ο μπολσεβικισμός δεν θέλει ούτε Λένιν ούτε Τρότσκι. Θέλει πρόσωπα αρεστά και “πολιτικά ορθά” γιατί έτσι επιβάλλουν οι κανόνες των social media κι ενός όχλου αποχαυνωμένου, που τα ακολουθεί χωρίς δυνατότητα καν να σκεφθεί. Προφητικός ο Παναγιώτης Κονδύλης έγραφε πριν 25 ολόκληρα χρόνια για αυτά που ζούμε σήμερα τα παρακάτω:
“Ψευδαισθήσεις «αριστερών»: Διάφοροι «αριστεροί», και μάλιστα πρώην κομμουνιστές ή φιλοκομμουνιστές, επιστρατεύουν σήμερα ποικίλες εκλογικευτικές ακροβασίες προκειμένου να προσαρμόσουν την «προοδευτική» τους συνείδηση στην πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την αμερικανική νίκη στον Ψυχρό Πόλεμο. Η παθιασμένη ομολογία πίστεως στα «ανθρώπινα δικαιώματα» τους προσφέρει τη δυνατότητα να στήσουν γέφυρες συμβιβασμού ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν χωρίς να εξευτελισθούν φανερά, γιατί αυτήν την ομολογία πίστεως στην ιδεολογία του πρώην εχθρού την καλύπτουν πίσω από την δήθεν εμμονή στο αρχικό «ανθρωπιστικό ιδεώδες» της «δυτικής Αριστεράς». Έτσι, η ίδια εκείνη «Αριστερά», η οποία χθες ακόμη έπαιζε τον ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου» (Λένιν) στις διάφορες εκστρατείες ειρήνης του Κρεμλίνου και δεν υπέφερε την έκφραση «ανθρώπινα δικαιώματα», όταν αυτή έβγαινε από τα χείλη του Ρίγκαν και της Θάτσερ, η ίδια εκείνη «Αριστερά» αποτελεί σήμερα τον «χρήσιμο ηλίθιο» των πολυεθνικών εταιρειών και του οικουμενιστικού αμερικανισμού. ΤΟ ΒΗΜΑ, 03.05.1998”
Αυτούς τους χρήσιμους ηλίθιους της αριστεράς των δικαιωμάτων και της παγκοσμιοποίησης τους βλέπουμε να κυριαρχούν πλέον στην περίπτωση Κασσελάκη ως αντίπαλον δέος μιας φιλελεύθερης ψευτοδεξιάς, η οποία κατ’ ουσίαν δεν διαφέρει και σε πολλά με την νέα αριστερά.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
