Η Στρατιά του Έβρου – Ιανουάριος 1923
Η Στρατιά του Έβρου τον Ιανουάριο του 1923, είχε στη δύναμή της 4.446 αξιωματικούς και 110.775 οπλίτες, σε πολύ καλή κατάσταση. Βέβαια, υπήρχε έλλειψη βαρέων πυροβόλων, καθώς αυτά είχαν χαθεί στη Μ. Ασία. Έγινε προσπάθεια για προμήθεια πυροβόλων από τη Σερβία, χωρίς αποτέλεσμα όμως.
Ο Πάγκαλος πίστευε ότι μπορεί να φτάσει με τη Στρατιά ως την Κωνσταντινούπολη, ενώ σύμμαχός του στην επιθετική αυτή πολιτική, ήταν ο αρχηγός του Στόλου, Ναύαρχος Α.Χατζηκυριάκος, ο οποίος ήθελε να οδηγήσει τα ελληνικά πλοία στα Στενά. Άλλωστε οι Τούρκοι δεν είχαν κανένα ναυτικό μέσο.
Τα τουρκικά στρατεύματα είχαν φτάσει στα Δαρδανέλια, απέναντι από τις ακτές της Θράκης. Το ερώτημα ήταν αν ο Κεμάλ θα τολμούσε να χτυπήσει τα συμμαχικά στρατεύματα που επιτηρούσαν τα Στενά.
Αναμφίβολα, η Στρατιά του Έβρου ήταν ένα ισχυρότατο διπλωματικό όπλο της Ελλάδας στη Λωζάνη. Η χώρα μας έχασε την ευκαιρία, να φτάσει στον Βόσπορο όταν επικεφαλής της Στρατιάς Θράκης ήταν ο Κ. Νίδερ.
Ο Πάγκαλος, όπως είπε, είχε διαβεβαιώσεις του Βρετανικού Στρατηγείου Ανατολής, ότι οι δυνάμεις των Άγγλων μόνο «φιλολογική» αντίρρηση θα διατύπωναν σε πιθανή ελληνική προέλαση. Και ο ίδιος ο Ινονού, παραδεχόταν ότι οι Έλληνες θα καταλάμβαναν την Κωνσταντινούπολη.
