Μοναχή το δρόμο επήρες,
εξανάλθες μοναχή,
δεν είν’ εύκολες οι θύρες
εάν η χρεία τες κουρταλεί.”
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΜΝΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Παναγιώτης Κονδύλης: “Πράγµατι, ο µεγαλύτερος µελλοντικός κίνδυνος για την Τουρκία – και η µεγαλύτερη, αν όχι η µοναδική ελπίδα για την Ελλάδα – έγκειται στο ενδεχόµενο της ανάδυσης ∆υνάµεων ικανών να συναγωνισθούν την αµερικανο-τουρκική επιρροή τόσο στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία όσο και στα Βαλκάνια. Μονάχα µια ισχυρή εθνικιστική και επεκτατική Ρωσία θα µπορούσε να αποτελέσει δραστικό φραγµό των τουρκικών φιλοδοξιών στα Βαλκάνια (όπου θα αναζωπυρώνονταν οι παλαιοί ρωσικοί δεσµοί µε τη Σερβία και τη Βουλγαρία) και στην Ανατολή (όπου επίσης θα ενεργοποιούνταν ο παλαιός αντιτουρκικός άξονας Ρωσίας καί Ιράν).”
Ο Ερντογάν δεν σκέφτεται καμία “ελληνοτουρκική φιλία”, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι ενταύθα εξουσιαστές, οι οποίοι τελικό σκοπό έχουν να καταστήσουν την Ελλάδα έναν γεωπολιτικό δορυφόρο, μια επαρχεία της Τουρκίας.
Όσο για τα … “φιλελληνικά” αισθήματα του Ερντογάν αρκεί μια φράση του από την ομιλία του σε ένα αλαλάζον πλήθος τριών εκατομμυρίων στην Κωνσταντινούπολη, όπου μεταξύ άλλων είπε:
«ο λαός αυτός με την πίστη που άνοιξε τις πύλες της Ανατολίας πριν από χίλια χρόνια στο Ματζικέρτ, κινήθηκε και στις 15 Ιουλίου».
Για όσους δεν το ξέρουν, η ήττα στο Ματζικέρτ ήταν η αρχή του τέλους της Ελληνικής Αυτοκρατορίας, η οποία οδήγησε μετά από τέσσερις αιώνες στην Άλωση της Βασιλεύουσας.
Ο Ερντογάν δεν κρύβει τις προθέσεις του.
Η επιστροφή των Οθωμανών είναι ένα δεδομένο, το οποίο όσοι δεν βλέπουν είτε βλάκες είναι, είτε προδότες και προσκυνημένοι.
Η Ελλάδα πρέπει να αναζητήσει συμμάχους, όμως ο Ερντογάν καθώς φαίνεται προλαβαίνει πρώτος και κλείνει κάθε οδό διαφυγής για τον Ελληνισμό.
“Μονάχα µια ισχυρή εθνικιστική Ρωσία”
Αναφερόμενος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ο πάντα επίκαιρος αείμνηστος καθηγητής Παναγιώτης Κονδύλης, είχε γράψει:
“Πράγµατι, ο µεγαλύτερος µελλοντικός κίνδυνος για την Τουρκία – και η µεγαλύτερη, αν όχι η µοναδική ελπίδα για την Ελλάδα – έγκειται στο ενδεχόµενο της ανάδυσης ∆υνάµεων ικανών να συναγωνισθούν την αµερικανο-τουρκική επιρροή τόσο στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία όσο και στα Βαλκάνια.
Μονάχα µια ισχυρή εθνικιστική και επεκτατική Ρωσία θα µπορούσε να αποτελέσει δραστικό φραγµό των τουρκικών φιλοδοξιών στα Βαλκάνια (όπου θα αναζωπυρώνονταν οι παλαιοί ρωσικοί δεσµοί µε τη Σερβία και τη Βουλγαρία) και στην Ανατολή (όπου επίσης θα ενεργοποιούνταν ο παλαιός αντιτουρκικός άξονας Ρωσίας καί Ιράν).”
Η συλλογιστική του αυτή ανατρέπεται δυστυχώς από τις τελευταίες εξελίξεις και αφήνει την Ελλάδα κυριολεκτικά χωρίς συμμάχους.
Συμμάχους αληθινούς, οι οποίοι θα διακινδύνευαν τα συμφέροντά τους προς χάριν της χώρας μας.
Δυστυχώς, η Πατρίδα μας είχε τις ευκαιρίες να αναβαθμίσει τις σχέσεις της με την Ρωσία, αλλά παρέμεινε απόλυτα υποτεταγμένη στα συμφέροντα των ΗΠΑ ακόμη και στο καιρό της αριστεράς, επί των ημερών δηλαδή της διακυβερνήσεως της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ…
Ο Εθνικός μας ποιητής, τονίζει ότι είναι σφαλιστές οι θύρες των ξένων όταν έχεις την ανάγκη τους.
Έτσι, λοιπόν, μοιραία το Έθνος μας δεν έχει άλλο δρόμο επιβιώσεως παρά να στηριχθεί στις δικές του δυνάμεις.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι μόνο οι Έλληνες θα σώσουν τους Έλληνες και κανένας άλλος!
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ