Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα και οι βάρβαροι «αρχαιολάτρες» με τα τσιγκέλια
Με αφορμή την περιφρονητική για την Ελλάδα στάση του Ινδού πρωθυπουργού της Βρετανίας Σούνακ που αρνήθηκε να δει τον Μητσοτάκη ήρθε στην επικαιρότητα το θέμα των ελληνικών αρχαιοτήτων τα οποία ευρίσκονται σε μουσεία του εξωτερικού και όχι μόνο στο Λονδίνο. Η δόξα των Ελλήνων έχει πέσει θύμα απαγωγής και απαράμιλλα έργα τέχνης του έθνους μας βρίσκονται από την Νέα Υόρκη μέχρι το Παρίσι, το Βερολίνο και όχι μόνο το Λονδίνο.
Αξίζει όμως να αναφερθούμε στο πως έπαιρναν τα μάρμαρα αυτά τα οποία ήταν αγάλματα και ανάγλυφες μετωπες ναών από τους αρχαιολογικούς χώρους οι αρχαιοκάπηλοι όπως ο λόρδος Ελγινος. Υπάρχει μάλιστα και η μαρτυρία ενός νεαρού Άγγλου ανθρωπολόγου, ο οποίος ήταν παρόν όταν οι άνθρωποι του Ελγινου πήραν τα γλυπτά του Παρθενώνα. Ο Ρόμπερτ Σμερκ, ο οποίος έγραψε σχετικό βιβλίο για το θέμα γράφει χαρακτηριστικά: «Ο ήχος των λίθων που έπεφταν στο έδαφος έμοιαζε σαν ένα σπασμωδικό βογγητό του τραυματισμένου πνεύματος του ναού».
Ήταν φυσικό στις αρχές του 1800 να μην υπάρχουν ούτε γερανοί ούτε μηχανήματα για να αφαιρεθούν τα γλυπτά από τα σημεία που ευρίσκοντο ψηλά στο πάνω μέρος των ναών. Έτσι λοιπόν ο τρόπος με τον όποιον τα έπαιρναν ήταν με σιδερένια τσιγκέλια με τα οποία τα τραβούσαν και τα έριχναν στο έδαφος, όπου όπως ήταν φυσικό κατακερματίζονταν. Όσα μας πήραν λοιπόν άλλα τόσα και κατέστρεψαν. Και αυτό δεν έγινε μόνο στον Παρθενώνα. Έγινε και σε πολλούς άλλους ναούς με χαρακτηριστικές περιπτώσεις τον Ναό της Αφαίας Αθήνας στην Αίγινα και του Επικούρειου Απόλλωνος στην Φυγαλλεία.