Την δεκαετία του 1940 η λήξη του Βππ που για όλες τις χώρες έδωσε το σύνθημα της οικονομικής ανάπτυξης, βρίσκει την Ελλάδα σε μια οικονομική δυσχέρεια ανάλογη των ετών του πολέμου και της κατοχής. Οι αιτίες πολλές, βασικότερη ήταν η αιματοχυσία που Ρωσία και Βρετανία επεδίωκαν και με εργαλείο τους μπολσεβίκους του ΕΛΑΣ την πραγματοποίησαν.
Μεγαλύτερος πονοκέφαλος των κυβερνήσεων ήταν η εξασφάλιση των βασικών ειδών διατροφής για τον λαό σε προσιτές τιμές και όχι με την κοστολόγηση των μαυραγοριτών της εποχής. Γρήγορα αντιλήφθηκαν πως η κρατική παρέμβαση είναι η μοναδική λύση και συγκεκριμένα ο έλεγχος των ποσοτήτων προϊόντων διατροφής που η αγορά διαθέτει και η ίδια αγορά ζητάει. Με αυτό το σκεπτικό δημιουργείται η Κ.Υ.Δ.Ε.Π
ΚΥΔΕΠ λοιπόν σημαίνει «Κεντρική Υπηρεσία Διαχείρισης Εγχώριας Παραγωγής». Η λειτουργία της βασίζονταν στην εξισορρόπηση προσφοράς και ζήτησης και έτσι διασφάλιζαν πως την χρονιά που υπήρχε Υψηλή προσφορά και Χαμηλή ζήτηση, δεν θα πετούσαν οι παραγωγοί τα προϊόντα τους ή θα τα πουλούσαν σε ασύμφορη τιμή, εξαγοράζοντας τις επιπλέον ποσότητες προϊόντων και διάθεση τους την επόμενη χρονιά στην περίπτωση που θα υπήρχε χαμηλή παραγωγή και η επαπειλούμενη αύξηση των τιμών διάθεσης προϊόντων ήταν προ των πυλών. Επίσης το κράτος επέβαλε μεγάλους δασμούς σε εισαγωγές προϊόντων, μέχρι να εξαντληθούν τα προϊόντα των Ελλήνων παραγωγών χωρίς να καταλήξουν να σαπίζουν στις αποθήκες τους.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας με την ρουσφετολογική διαχείριση της υπηρεσίας με στελέχη που γίναν υπουργοί και δανεισμούς με τοκογλυφικά επιτόκια κατάφεραν να την διαλύσουν.
Μοναδική λύση για την επιβίωση του Λαού μας είναι η επανασύσταση της Υπηρεσίας, ανάκτηση όλων των εγκαταστάσεων που λεηλάτησαν τοπικοί παράγοντες και ιδιώτες και άμεση παρέμβαση στην διαχείριση των αποθεμάτων παραγόμενων προϊόντων του πρωτογενούς τομέα αλλά και όχι μόνο.
Η χαμηλή παραγωγή ελαιολάδου φέτος, αλλά και η ασύμμετρη εξαγωγή τυποποιημένου και χύμα ελαιολάδου, στερεί από την Ελληνική οικογένεια την κατανάλωσή του, η οποία είναι τεράστιας σημασίας για την υγεία αλλά και της μεσογειακής «κουζίνας» που η κουλτούρα μας απαιτεί.
Η λύση που προτείνω; Η κυβέρνηση θα πρέπει να επιβάλλει ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ εξαγωγών ελαιολάδου (παραγωγής 2023) για να μπορέσει να καλυφθεί η εγχώρια ζήτηση χωρίς να πληρώνει η παραγωγός χώρα το λάδι όσο το πληρώνουν οι χώρες που δεν υπάρχει ελαιόδενδρο ούτε για δείγμα!
Χατζησάββας Χρήστος
τ.Βουλευτής Κιλκίς -Χ.Α
