“Ο ανατρεπτικός χαρακτήρας υπάρχει και στον Μαρξισμό και στην φαινομενική του νέμεση, τον σύγχρονο καπιταλισμό. Κατά συνέπεια είναι παράλογο και αξιοθρήνητο για αυτούς που παριστάνουν ότι αντιπροσωπεύουν την πολιτική «Δεξιά» να μην μπορούν να φύγουν από τον μικρό, σκοτεινό κύκλο που καθορίζεται από την δαιμονική δύναμη της οικονομίας, ένα κύκλο που περιλαμβάνει καπιταλισμό, Μαρξισμό και όλες τις ενδιάμεσες οικονομικές βαθμίδες .”
ΙΟΥΛΙΟΣ ΕΒΟΛΑ – Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
«Ένα έθνος παύει να έχει ψυχή, όταν δεν θέτει πάνω από το χρήμα, από ένστικτο και χωρίς καμμία αμφισβήτηση, ένα σύνολο ιδανικών που τα θεωρεί τα θεμέλια της ύπαρξης του. Ένα έθνος που βάζει πάνω απ›όλα το χρήμα, παύει να είναι έθνος και γίνεται το όργανο εκείνου του ξένου που κατέχει το χρήμα και στα χέρια του οποίου έχει εγκαταλείψει τη ζωή και το πεπρωμένο του».
ΜΩΡΙΣ ΜΠΑΡΝΤΕΣ
Ουδέποτε στην ιστορία της ανθρωπότητος η φτώχεια, η ανέχεια, η στέρηση δεν οδήγησε έναν λαό σε αφανισμό. Το αντίθετο ακριβώς έχει συμβεί! Ο πλούτος, η λατρεία του χρήματος σαν υπέρτατης αξίας είναι αυτή που καταστρέφει τα έθνη και οδηγεί λαούς με λαμπρή ιστορία αιώνων στο απόλυτο μηδέν. Ό,τι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στην Πατρίδα μας είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού ακριβώς που ισχυρίζομαι. Οι πένητες της εποχής των Βαλκανικών Πολέμων, της εποχής της εθνεγερσίας, της περιόδου 1940-41 είχαν ιδανικά και γνώριζαν να δίνονται ολόψυχα στην υπόθεση της Πατρίδος και του πολιτισμού. Σήμερα οι συμπατριώτες μας οδηγούνται σε έναν τελείως διαφορετικό δρόμο.
Πριν κάποιες δεκαετίες αυτοί που φώναζαν το σύνθημα «κάτω οι πατρίδες» ήταν οι κομισάριοι, που είχαν μεταμφιεσθεί σε … σοσιαλιστές επαναστάτες. Σήμερα αυτοί που φωνάζουν το ίδιο σύνθημα, είναι οι μεγαλοχρηματιστές του διεθνούς κεφαλαίου, που πασχίζουν να φέρουν σε ολόκληρη την οικουμένη την περίφημη παγκοσμιοποίηση.
Στο «Βήμα» της Κυριακής 26 Σεπτεμβρίου 1999 («το άλλο Βήμα» σελίδα 22) διαβάζουμε:
«1. Η παγκοσμιοποίηση είναι η κυρίαρχη ιδεολογία του τέλους του 20ου αιώνα. Κάτι σαν αυτό που ήταν ο κομμουνισμός παλιότερα. Συγκριτικά, οι οπαδοί της δεν είναι τόσο φανατικοί. Ως ιδεολογία όμως είναι πολύ πιο εφηρμοσμένη.
2. Οι αναγκαίοι όροι για την ύπαρξη της είναι τουλάχιστον τρεις: Το πέρασμα από τις βιομηχανικές κοινωνίες σ’ αυτές της υψηλής τεχνολογίας. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος του διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Η εξάπλωση της μαζικής ποπ κουλτούρας σε Δύση και Ανατολή».
Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από το δάκτυλο μας και αγνοούμε αυτήν την πασιφανέστατη αλήθεια, που προκύπτει από αυτήν την ίδια τη ζωή: Η παγκοσμιοποίηση είναι ο θάνατος του έθνους μας και η πρώτη γραμμή του εχθρού δεν είναι άλλη από το διεθνές κεφάλαιο, που απειλεί όχι μόνο την ανεξαρτησία μας ως έθνους, αλλά και αυτή την ίδια την ουσία της ψυχής της Φυλής μας.
Ν. Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ Ιδρυτής Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή